به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، شهید «سید مهدی اردکانی»، در سال ۱۳۴۰ دیده به جهان گشود. این شهید والامقام، ۱۵ شهریورماه ۱۳۶۰ به فیض شهادت نائل آمد.
وصیت‌نامه سید مهدی اردکانی
«بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خداوندی که ما را آفرید و انسان‌ها را از نعمات خویش برخوردار ساخت و خداوندی که بازگشت همه ما به‌سوی اوست. روزی ما به دنیا می‌آییم و دیگر روز هم از دنیا خواهیم رفت. با سلام و درود بر رهبر عالی‌قدر و عظیم‌الشان انقلاب اسلامی و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران امام خمینی که هدایت کننده ما انسان‌های گمراه است. همه ما به‌سوی الله رجعت می‌کنیم و چه خوب است که مسئولیتی را که خداوند بر دوش ما گذشته است و آن را پذیرفته‌ایم، این بارِ سنگین را هرچه بهتر بر دوش بکشیم و در قبال الله و جامعه به‌طور کامل به انجام رسانیم. مرگ روزی ما را در آغوش می‌کشد و روح را از بدن ما جدا خواهد کرد، هر انسانی به یک نحو از این دنیا خواهد رفت، یکی در اثر سانحه، دیگری در بستر بیماری و دیگری هم در راه جهاد فی سبیل‌الله، چه با شمشیر و چه با قلم و چه با زبان. جهاد در راه الله و مقابله با کفر و باطل و با هر ستمگر، که اینگونه افراد شهید شاهد زمان خویش هستند و از خون آن‌ها ریشه اسلام و حق تنومند و دیگران را به این روش دعوت می‌کند و هر روز بر تعدادشان افزوده می‌شود.
امروز ملت ما در برابر کفر و باطل ایستادگی می‌کند و می‌جنگد، من از خداوند متعال این آرزو را دارم که بتوانم هر چه زودتر به جبهه بروم و با کفر بجنگم و اگر لیاقت داشتم شاید در جبهه کشته شوم و کشته شدنم گامی باشد در راه الله و به‌سوی تکامل. از خداوند می‌خواهم که در بستر بیماری و یا در اثر سانحه، عمر خود را به پایان نرسانم و کشته شدنم در راه الله باشد و آرزو می‌کنم که در جبهه نبرد اسلام با کفر، حق بر باطل و نبرد بی‌امان ملت ایران با دولت کفار، کشته شوم.
امید دارم که شیعیان ما اسلام علی (ع) را بشناسند و دیگران را آماده کنند، اگر ما علی (ع) و حسین (ع) را نشناسیم، دوستدار علی (ع) و حسین (ع) نخواهیم بود و هیچ‌وقت علی (ع) و حسین (ع) را نخواهیم شناخت و نمی‌توانیم در راه اسلام و علی (ع) و حسین (ع) قدم برداریم و اسلام همان‌طور گنگ و مسخ شده در نظر ما مردم عوام باقی خواهد ماند و این هیچ مشکلی را حل نخواهد کرد و هرگز نمی‌توانیم بر علیه کفر و باطل بپا خیزیم و در راه اسلام قدم برداریم.
در پایان از مادر خویش می‌خواهم که اگر من لیاقت کشته شدن در جبهه را داشتم، هیچ ناراحت و گریان و غم زده نباشد و باید خیلی خوشحال شود که فرزند او در اثر سانحه و بیماری از دنیا نرفته است و من افتخار می‌کنم که در جبهه با نابودی کفار کشته شوم.
والسلام علیکم و الرحمه الله وبرکاته»
منبع: نوید شاهد
انتهای پیام/ ۹۱۱
