به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از کرج، «کامران رضی واریانی» در تاریخ 2 اردیبهشت سال 1344 در روستای اویزر از توابع شهرستان کرج دیده به جهان گشود و دوران کودکی را با تمام فراز و نشیب‌هایش پشت سر گذاشت.
وی با رسیدن به سن واجب التعلیم راهی مدرسه شد و تحصیلات خود را تا پایان دوره متوسطه ادامه داد. با اوج‌گیری نهضت اسلامی مردم ایران، او نیز هم دوش ملت غیور و مسلمان ایران در تظاهرات و راهپیمایی‌ها شرکت داشت.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز به فرمان رهبر کبیر انقلاب، به عضویت بسیج درآمد و شب و روز به فعالیت‌های دینی و انقلابی پرداخت. با آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه میهن اسلامی، کامران چندین بار از طرف بسیج به جبهه رفت و به مدت 14 ماه در میادین نبرد حضور داشت.
وی با فرارسیدن موعد خدمت سربازی راهی ارتش جمهوری اسلامی ایران شد و پس از گذراندن دوره‌های آموزشی به جبهه‌های نور علیه ظلمت اعزام شد. کامران رضی واریانی سرانجام در تاریخ 3 آبان سال 1364 در دهلران بر اثر اصابت تیر به قلبش به شهادت رسید.
وصیت‌نامه شهید
«بسم الله الرحمن الرحیم
وصیت‌نامه‌ام را با نام تو آغاز می‌کنم ای خدای بزرگ و مهربان، ای خدای علی (ع) و فاطمه (س) و حسن (ع) و حسین (ع) عزیز که نامشان و یادشان سرتاسر حماسه است و افتخار و وجودشان و پیامشان نمایش عظمت و گستردگی آفرینش.
خداوندا تو حسین (ع) را آفریدی که با ما درس چگونه زیستن را آموخت و به انسان‌ها درس چگونه مردن را. خدایا به من کمک کن تا از این رنج همیشگی خلاص شوم. مگر من چه گناهی کردم که باید از این توفیق و فیض عظیم بی‌نصیب باشم؟
خداوندا می‌پذیرم که شهادت چیزی نیست که نصیب هر کس شود. من از تو می‌خواهم که نخست توفیق هدایت را به من عنایت فرما و سپس این هدیه بزرگ را ارزانیم دار.
پدر و مادر عزیزم بدانید که همه ما امانت‌هایی هستیم که خداوند به شما داده است. پس امانت خدا را باید با همان پاکی که داده به خودش برگردانید که شما الحمدالله از این امانت به‌خوبی نگهداری کردید و اکنون آن را به همان پاکی به خودش برگردانید.
اگر زمانی شهادت نصیب این بنده حقیر شد بر شماست ای پدر و مادر گرامی و مهربان که بر مزارم اشک نریزید و غم به خود راه ندهید زیرا که این راه را با آگاهی در پیش گرفته‌ام. شهادت آگاهی‌دهنده جامعه است.
امام حسین (ع) فرمود: «مرگ با عزت بهتر از زندگی ذلت‌بار و ننگین است.» این سفارش را می‌کنم که مبادا همچون کوفیان دست از امام خویش بردارید و مبادا خمینی کبیر را تنها بگذارید.
از برادران و خواهرانم می‌خواهم که نگذارند اسلحه‌ام بر زمین بماند و راه شهید بی رهرو شود که مبادا دشمنان اسلام خوشحال شوند. شعار ما همین است: ایمان و جهاد.»
انتهای پیام/
