به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از مشهد، جهادگر شهید «مهدی نوری» در سال ۱۳۳۷ در روستای دلویی شهرستان گناباد دیده به جهان گشود. پس از گذران دوران کودکی، وارد دبستان شد و ضمن تحصیل، برای کمک به معیشت خانواده وارد بازار کار شد.
شهید نوری دیپلم متوسطه خود را در سال ۱۳۵۷ و مصادف با پیروزی مبارزات سیاسی مردم علیه رژیم طاغوت گرفت و همزمان با روی کار آمدن نظام اسلامی، داوطلب سپری کردن دوران خدمت سربازی در نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران شد اما آغاز تهاجم ناجوانمردانه حزب بعث موضوعی نبود که این شهید والامقام بتواند آن را نادیده بگیرد و پس از پایان دوران خدمت وظیفه، به روال عادی زندگی بازگردد که بر همین اساس، شهید نوری همزمان با شروع جنگ تحمیلی داوطلبانه به عنوان نیروی بسیجی عازم جبهه‌های جنگ حق علیه باطل شد.
این شهید والامقام در ایامی که نخستین حضور خود را در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل تجربه می‌کرد، به روشنی دریافت که تأثیر جهاد سازندگی در پیشبرد هر عملیات تا چه حد حیاتی است ولذا پس از پایان اولین دوره حضور خود در جبهه‌ها، به شهرستان گناباد بازگشت و با عشق و علاقه‌ای فراوان به عضویت جهاد سازندگی استان درآمد. از این عضویت چندی نگذشته بود که مسئولیت کمیته عمران جهاد سازندگی شهرستان گناباد به او واگذار شد و خدمات ارزنده‌ای را در عرصه محرومیت‌زدایی از روستاهای این منطقه ارائه داد؛ تا جایی که آثار بسیاری از این پروژه‌ها تا امروز نیز باقی مانده است.
عشق و علاقه شهید نوری به دفاع مقدس و خدمت در مناطق جنگی به حدی بود که بلافاصله پس از تولد یگانه فرزندش و برای دومین بار برای نبرد با دشمنان اسلام به جبهه رفت و به خاطر تبحر و تخصص در رانندگی خودروها و ادوات سنگین، مسئولیت دسته عملیات خاکی گردان موسیبن جعفر (ع) جهاد سازندگی خراسان نیز به او واگذار شد. همرزمان و دوستان او در خطوط مقدم، روایت‌های تأثیرگذاری از اراده و همت شهید نوری برای بازگشایی معبرها، ساخت راه‌ها و رفع موانع دشمن نقل کرده‌اند؛ از جمله روایت شده که این شهید عالی‌قدر علیرغم تصدی مسئولیت مهم و کلیدی، از هیچ عمل مثبت و سازنده‌ای رویگردان نبود و حتی رانندگی، کارهای فنی خدماتی نظیر راه‌اندازی تأسیسات برق و موتورخانه را نیز به تنهایی انجام می‌داد. هم‌چنین درباره شهید نوری گفته‌شده که در جریان عملیات کربلای 5، هنگامی‌که اصابت تعداد زیادی ترکش به بدنش باعث خونریزی شدید او شده بود، از جا برخاست، با چفیه خود بدن مجروحش را محکم بست و دوباره مشغول سنگربندی و معبرسازی شد.
شهید نوری در عملیات‌های مختلف همچون والفجر ۸، آزادسازی فاو، آزادسازی مهران و کربلای ۵ و در سمت‌های گوناگون به جانفشانی و ایثارگری مشغول بود تا اینکه در جریان عملیات کربلای 5 و در شرایطی که مسئولیت معاونت گردان جوادالائمه (ع) را برعهده داشت، در دهمین روز از اسفند 1365 بر اثر خونریزی ناشی از مجروحیت با ترکش خمپاره به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
فرازی از وصیت‌نامه جهادگر شهید مهدی نوری:
هم‌اکنون که این نامه را می‌نویسم، به‌جز رحمت پروردگار عالم از همه‌چیز ناامیدم زیرا آن‌چنان این عمر عزیز و امانت خدا را تلف کرده‌ام كه هیچ توشه‌ای جز معصیت در خود احساس نمی‌كنم. پروردگارا، تویی كه سرنوشت این حقیر در ید قدرت توست؛ از تو می‌خواهم که مرا به كردارم مجازات نكنی وگرنه وای برمن.
به آن‌هایی هم که از امکانات این كشور آغشته به عطر خون شهدا استفاده می‌نمایند اما مخالف اسلام و امام امت هستند، می‌گویم که به خود آیند.
هم‌اکنون عازم خط هستم، همه‌چیز را فراموش كرده‌ام و پروردگار را به راهیان كربلای حسینی قسم می‌دهم که نصر و ظفر را نصیب و روزی رزمندگان اسلام نماید.
انتهای پیام/
