به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از کرج، «سیده زهرا حسینی» نویسنده کتاب «دا» امروز در آئین تجلیل از 23 کارمند رزمنده زندان‌های استان البرز که در ندامتگاه شهید کچویی برگزار شد، اظهار داشت: تصوری که رژیم جنایتکار عراق در دوران دفاع مقدس از ایران داشت، یک ارتش نامنسجم و نامرتب بود اما از مسئله بسیار مهم مقاومت مردمی، غافل بود؛ مردمی که با دست خالی به جنگ لشکری از مجهزترین و به‌روزترین نیروهایی که در آن زمان وجود داشت، رفته بودند.
وی مطرح کرد: کشاورزانی که منازل آن‌ها در نقاط مرزی کشور قرار گرفته بود با بیل و کلنگ و داس و حتی زنان، دختران، کودکان و نوجوانانی مانند بهنام محمدی همه و همه درگیر جنگی ناخواسته شده بودند که شبانه به ما تحمیل شد.
حسینی عنوان کرد: 31 شهریور سال 1359 درحالی‌که بچه‌های خرمشهر آماده می‌شدند تا صبح روز اول مهر در کلاس درس حاضر شوند توپخانه دشمن حملات خود را شبانه آغاز کرد و بسیاری از مردم این شهر را به شهادت رساند و خواب کودکانی که با شوق و ذوق مدرسه به خواب رفته بودند به خوابی ابدی تبدیل شد.
نویسنده کتاب «دا» بیان داشت: بیمارستان‌ها مملو از مجروح و شهید بود. پیکرهای قطعه‌قطعه شده شهدا روی هم انباشته شده بودند و سردخانه‌ها جایی برای شهدای جدید نداشتند. تا روز سوم جنگ، تمام زیرساخت‌های خرمشهر توسط دشمن بعثی نابود شد اما پزشکان و پرستاران به‌صورت شبانه‌روزی به مردم و مجروحان خدمت‌رسانی می‌کردند.
وی اظهار داشت: جنگی نابرابر آغاز شد و مردم خرمشهر با دست خالی 34 روز به مقاومت خود ادامه دادند. زمانی این اتفاق افتاد که بنی‌صدر به‌عنوان فرمانده کل قوا به ارتش دستور داده بود به‌هیچ‌عنوان وارد جنگ نشود، حتی به سپاه و بسیج هم سلاحی داده نمی‌شد تا به کمک نیروها بروند. درحالی‌که دشمن به تعداد کوچه‌های خرمشهر نیرو وارد این شهر کرده و با لشکری از تانک‌ها آماده نبرد بود.
نویسنده کتاب «دا» خاطرنشان کرد: این دشمن داخلی بود که باعث شد خرمشهر ما پس از 34 روز مقاومتی که از شدت کمبودها به یک استقامت عجیب تبدیل شده بود را تجربه کند. اگر دشمن داخلی نبود ما در خرمشهر آن‌همه شهید و مجروح نداشتیم؛ خرمشهری که بهنام محمدی‌های ریز چثه اما دلاور را داشت.
وی افزود: نوجوان شهید بهنام محمدی آن‌قدر غیور و شیردل بود که شجاعانه و بی‌پروا به دل دشمن می‌زد و به خطوط جبهه آن‌ها نفوذ و اطلاعات مهمی را جمع‌آوری می‌کرد و در اختیار رزمندگان اسلام قرار می‌داد. البته چندین مرتبه توسط نیروهای بعثی دستگیر شده بود اما خود را نمی‌باخت و هر بار با رندی تمام وانمود می‌کرد راه و خانواده‌اش را گم کرده است.
حسینی بیان داشت: شهید محمدی با همین ترفندها چندین بار توانست از دست تکاورهایی که در اسراییل و آمریکا دوره دیده بودند رها شود زیرا نور ایمان و عشق امام حسین (ع) و شهادت در قبلش روشن شده بود. اکنون این شهدا باید سرلوحه و اسوه همه ما قرار گیرند و اجازه ندهیم شیطان در قلب ما ورود کند چون همیشه شیطان در کمین است.
انتهای پیام/
