سید علی عمادی در گفتگوی اختصاصی خود با خبرگزاری دفاع مقدس گفت: در سال 61 در سن 21 سالگی از ناحیه گردن قطع نخاع و مجروح شدم.
وی با لبخند ادامه می دهد: فکرکنم من را اشتباهی گرفته بودند. توفیق شهادت نصیبمان نشد، خوب نشد. اگر شهید می شدیم خیلی بهتر بود.
جانباز 70 درصد دفاع مقدس در رابطه با حضور در میان مردم افزود :تدین و صبرم را سعی میکنم بالا ببرم. تا این وضعیت جسمانی که دارم مانعی نشود برای حضور در تمامی مجالس و برنامه ها.
وی در پاسخ به این سوال که چه چیزی بیشتر شما را ناراحت می کند؟ گفت: از نظر مسایل اجتماعی وقتی مظاهر فساد چه در دستگاه های دولتی باشد و چه به شکل بی حجابی در جامعه باشد، خیلی آزارم می دهد. وقتی مسئولینی را می بینم که زمانی انقلابی بودند اما امروز با آرمان هایشان فاصله گرفتند، عذاب می کشم. برخی متاسفانه مسیرشان تغییر کرده و با نظام فاصله گرفته اند. آرمان هایی که بخاطرشان شهید داده ایم.
عمادی در مورد دلیل صبر و مقاومت خود افزود: البته این شرایطی که من الان دارم درد و مصیبت نیست. لطف خداوند به من بوده است که شامل حال من شده است و باعث آرامشم می شود. اگر درد و مصیبتی هم باشد خداوند صبرش را به انسان می دهد، زیرا زمانی که از نظر جسمی سالم بودم به لطف خدا در مسیر ارزشها و انقلاب حرکت می کردم و همین نکته باعث آرامش من می شود و صبر و تحمل می دهد و پشیمانی در آن نیست.
وی در پایان گفتگوی خود به جوانها توصیه کرد: جوان ها همه در مسیر هدایت هستند و برخی هم بخاطر تهاجم فرهنگی و تبلیغات سوء دشمن راه را اشتباه می روند که انشاءالله به برکت خون شهدا راهشان را پیدا کنند. شهدا را الگو قرار دهند و بدانند که شهدا برای چه چیزی شهید شدند و راهشان را ادامه بدهند.
