به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاعپرس، با گذشت چند دهه از آغاز دومین واقعه بنیادین انقلاب اسلامی یعنی شروع حمله رژیم بعث عراق به ایران و آغاز جنگ تحمیلی با یک نگاه عمیق به گذشته به مسائلی برمیخوریم که لازم است آنها را واکاوی کنیم.
در این میان دفاع مقدس به عنوان مهمترین مسئله دهه اول انقلاب درخور توجه و بررسی است. در این نوشته قصد داریم تا به موضوع دفاع مقدس به عنوان یک فرهنگ بپردازیم.
فرهنگ عبارت است از آداب، رسوم، سنن، هنرها، ادبیات، شیوه زندگی، ابزار و لوازم و صدها مولفه دیگر از این دست. دفاع مقدس از این جهت که هشت سال زندگی اکثر ایرانیان را تحت تأثیر قرار داد، در سیر این برهه از زندگی تمام مولفههای یک فرهنگ را در خود تولید کرد؛ مولفههایی، چون ادبیات محاورهای مخصوص، نمادها و نشانههایی مثل چفیه، پلاک، موسیقی حماسی، اسطورههایی چون چمران، همت، متوسلیان، بروجردی، باکری و باقری و هزاران مولفه و نماد دیگر که آن را واجد یک استقلال فرهنگی به عنوان یک کلانفرهنگ میکند که در درون خود خرده فرهنگهایی را هم دارد که ناشی از وجود افرادی با خرده فرهنگهای متفاوت از شهرها و طوایف مختلف در لشکرها، تیپها و ... بود.
دفاع مقدس به همان نسبت به ایجاد و بازآفرینی فرهنگ دفاع مقدس با همان مولفههای کلان، در حوزههای خرد دارای تفاوتهای غیراساسی است. با این اوصاف و مقدمات به قاطعیت میتوان دربرگیری دفاع مقدس در حوزه فرهنگسازی را یک دربرگیری جامع و همه جانبه دید و در واقع فرهنگ دفاع مقدس یک مفهوم اساسی و کلیدی خواهد بود؛ فرهنگی که خود، خرده فرهنگی از حوزه فرهنگ شیعی و اسلامی است که امروز محدوده این فرهنگ نه در قسمتی از ایران بلکه در تمام آن و بسیاری از نقاط دنیای اسلام گسترده و عامل اساسی هراس دشمنان و دلگرمی دوستان شده است.
نکته اساسی در حوزه این فرهنگ بازآفرینی و بهروزسازی و همافزایی آن است. کندی تداوم فرهنگ دفاع مقدس به برخی علل از جمله برخی جهلها و بی تدبیریهای برخی مسئولان وقت برمیگردد که بعضا مورد غفلت واقع شد و در این برهه متأسفانه فرهنگ رفاهزدگی و دنیاطلبی رواج یافت که تا کنون نیز ادامه دارد.
در مواقعی از تاریخ، از دفاع مقدس تنها جانبازانش و قبور شهدا را میشد به عینه دید و در اثر کج خلقی مردم روزگار بی لطفی به این فرهنگ را میشد مشاهده کرد. بسیج و سپاه که حیات خویش را مرهون این فرهنگ بودند با جنگ روانی و رسانهای دشمن از یک طرف مورد بی مهری قرار گرفتند و از سویی دیگر آن طور که شاید و باید برای تعمیق این فرهنگ اقدام نشد.
از این رهگذر و با توجه به منویات امام راحل که انقلاب و جنگ را یک حرکت بزرگ فرهنگی قلمداد کردند و جانشین خلف ایشان که بر این امر تأکید فرمودند، باید این نکته را مورد توجه قرار داد که ادامه این حرکت فرهنگی منوط به بازآفرینی، بازیابی و همافزایی همان فرهنگ عاشورایی، مهدوی و ولایی دفاع مقدس است که شاید بهترین گزینه برای مقابله با هجوم نرم دشمن باشد.
انتهای پیام/ ۳۶۱