روایت معاون سابق عملیات نداجا از لحظه شهادت «نورعلی شوشتری»
به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از مشهد، امیر دریادار دوم «سیاوش جره» معاون سابق عملیات نیروی دریایی ارتش با بیان روایت ناگفته‌ای از حادثه تروریستی «پیشین» و شهادت سرداران «نورعلی شوشتری» و «رجبعلی محمدزاده»، خاطره خود از آن رویداد ناگوار را تشریح کرد.
به مناسبت سالگرد شهادت شهدای وحدت و گرامیداشت یاد و خاطره شهیدان شوشتری و محمدزاده، این خاطره را می‌خوانیم.
مهرماه ۱۳۸۸ بود که برای جلسه مشترک با سران عشیره‌ها و گروه‌های سرشناس استان سیستان و بلوچستان اعم از شیعه و اهل تسنن فراخوان شدیم. من آن زمان ارشد نظامی ارتش در منطقه بودم و باید به‌عنوان نماینده آجا در این جلسه حاضر می‌شدم و برنامه این بود که پس از نماز جماعت، جلسه هم‌اندیشی را برگزار کنیم.
پس از تعیین سرفصل‌ها و برنامه‌های راهبردی جلسه، از فهرست اسامی حاضران در نشست سؤال کردم و وقتی مطلع شدم که برادر پاسدارمان، آقای شوشتری به نمایندگی از نیروی زمینی سپاه در جلسه حاضر هستند، توجه داشتم که علاوه بر حضور در جلسه، در حاشیه آن هم گفت‌وگویی با این برادر مجاهدمان داشته باشم چون اگرچه رده و رسته ما باهم متفاوت بود اما از تلاش‌های آقای شوشتری برای تقویت امنیت در مرزهای شرقی آگاهی داشتم و با تفکر متعالی ایشان آشنا بودم.
پس از طی مسافت، در زمان مقرر به محل برگزاری نشست رسیدیم و هنوز لحظاتی از حضور ما در آن منطقه نگذشته بود که از مرکز با ما تماس گرفته شد و اطلاع پیدا کردیم که برای یک موضوع اضطراری، باید در محل ستاد فرماندهی حاضر شویم لذا توفیق ادامه حضور در منطقه دیگر وجود نداشت و به مرکز فرماندهی بازگشتیم.
در راه بازگشت از روستا با خبر وقوع حادثه تروریستی در «پیشین»، همه ما نگران و ملتهب شدیم. اگرچه متوجه شده بودیم که محلی که ما دقایقی قبل در آن حضور داشتیم، هدف عداوت و کینه تروریست‌ها قرار گرفته، بازهم از آمار شهدای احتمالی استعلام می‌گرفتیم و نگران سلامت حال برادران پاسدارمان و هموطنان حاضر در مسجد بودیم.
شخصاً امیدوار بودم که این حادثه به هر طریق در اماکن فرعی رخ داده و تلفات جانی نداشته باشد؛ خصوصاً اینکه می‌دانستم آقای شوشتری در این نشست حاضر هستند و حتی فکر آسیب رسیدن به ایشان برای من نگران‌کننده بود اما هرگز آن لحظه را فراموش نمی‌کنم که در اخبار تکمیلی، خبر شهادت این برادر پاسدارمان را شنیدم و به شدت منقلب و اندوهگین شدم زیرا تفکر ناب و اندیشه وحدت‌آفرین شهید شوشتری را یکی از مؤثرترین راهبردها در استراتژی دفاعی کشور می‌دانستم و وجود ایشان را به عنوان مصداق «الَّفَه بَینَ قُلوبِهم» می‌شناختم.
با این حال، مایه مسرت است که مکتب این سردار وحدت‌آفرین سپاه اسلام با شهادت او به فراموشی سپرده نشد و برکات تلاش‌های او در مناطق مرزی کشور همچنان زنده نگه داشته شده است. نشر و ترویج مبانی ایدئولوژیک شهید شوشتری که مایه وحدت و اتحاد امت اسلامی بود، رمز تحقق امنیت پایدار است که نه تنها در مرزهای کشور بلکه در سرتاسر بلاد اسلامی قابل‌اجرا و الگوگیری است.
انتهای پیام/
