به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از کرج، «سید مجید حسینی» در تاریخ 15 فروردین سال 1340 در روستای قلعه آذری بخش ساوجبلاغ استان البرز در خانواده‌ای روستایی، متدین و زحمتکش پا به عرصه وجود گذاشت و پیش از آنکه به سن هفت سالگی برسد، در مکتب خانه خواندن قرآن را فراگرفت و در سن هفت سالگی در دبستان روستا به تحصیل پرداخت.
وی پس از پایان تحصیلات ابتدایی به علت فقر مالی در کارخانه فخر ایران که در 6 کیلومتری شمال قلعه آذری واقع بود، مشغول به کار شد. سید مجید فرزند اسلام بود و همواره سعی می‌کرد در راه اسلام و قرآن خدمت کند و در تمام حرکت‌های انقلاب اسلامی پیش‌قدم بود. در روستای ارباب‌رعیتی که هیچ‌کس یارای نفس کشیدن را نداشت، وی برنامه‌های راهپیمایی را تدارک می‌دید و انزجار خود را از رژیم پهلوی اعلام می‌کرد.
پس از گذشت دو سال از پیروزی انقلاب اسلامی سید مجید به خدمت سربازی اعزام و به انجام وظیفه در پادگان آموزشی مشغول و در اسفند سال 1359 به جبهه غرب اعزام شد و مدت 14 ماه به مبارزه با صدامیان بعثی پرداخت و در طول مبارزه موفقیت‌هایی را در جبهه نبرد به دست آورد.
وی چون در رسته آرپی‌جی زن‌ها بود، در جبهه کورموش چندین جیپ فرماندهی بعثی را با سرنشینان آن‌ها منهدم کرد و پس از پایان مأموریتش در زمان دوره احتیاط از آن جبهه به پایگاه پره سرهشتپر طوالش منتقل و مشغول انجام وظیفه و پس از آن به پاسگاه خوشابر منتقل شد.
هنوز یک ماه از خدمت این سرباز اسلام در پاسگاه خوشابر نگذشته بود که در تاریخ 8 تیر سال 1361 وی در تماس تلفنی با خانواده خود خداحافظی می‌کند و به برادرش می‌گوید: برادرم مرا حلال کنید که من چند روز دیگر عازم جبهه لبنان خواهم شد و با صهیونیست بین‌المللی یعنی اسرائیل غاصب به نبرد ادامه خواهم داد اما منافقین از خدا بی‌خبر و حامیان دروغین خلق به او امان ندادند.
سید مجید در تاریخ 10 تیر همان سال در پاسگاه خوشابر هنگام دعا و نیایش صبحگاهی، پس از درگیری و مقاومت دلیرانه همراه با دو تن از هم‌رزمانش (استوار یکم و فرمانده پاسگاه، سفرعلی حق‌پرست و گروهبان یکم، مرحمت ثانی) به درجه رفیع شهادت نائل آمدند.
انتهای پیام/
