به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از تبریز، «عبدالمجید رمضان‌پور» یازدهم دی سال ۱۳۴۰ در شهرستان تبریز به دنیا آمد. پدرش «مطلب» صاحب بنگاه معاملات بود. وی با شروع جنگ تحمیلی به‌عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت و سرانجام چهارم آبان سال ۱۳۶۲ در «پنجوین» عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و پیکر مطهرش در گلزار شهدای «وادی رحمت» تبریز به خاک سپرده شد.
آن‌چه در ادامه می‌خوانید، بخشی از وصیت‌نامه به جای مانده از شهید «عبدالمجید رمضان‌پور» است.
«بسم‌الله الرحمن الرحیم
خدایا، پاک پروردگارا، معبودا! حالا دیگر دریافته‌ام راهى را باید بروم که رسولت پیامبر (ص) برایمان نشان داد و ما را به آن راه هدایت نمود و حال دریافته‌ام که راهى را باید بروم که حسین (ع) رفت و چه نیک راهى که حسین (ع) به ما آموخت چگونه زیستن و چگونه مردن را، خدایا تنها تو را شاهد می‌گیرم که من نیز کورکورانه قدم در این راه نگذاشته‌ام؛ بلکه این راه را شناخته و قدم در این راه گذاشتم پس الها چه بسیار گناه کرده‌ام و عمری را در گمراهى بسر برده‌ام و فقط از تو می‌خواهم که گناهانم را بر من ببخشى.
سلام بر عاشورا و سلام بر حسین (ع) و سلام بر امام خمینى ادامه‌دهنده راه سرخ حسینى و سلام بر شهیدان و سلام بر شما امت شهیدپرور و سلام بر شما پدر و مادر عزیزم! مطالبى که می‌خواهم تحت عنوان وصیت‌نامه بنویسم، تنها منظورم این است که هدفم و راهم را شناسانده باشم.
پدر و مادر عزیزم! امیدوارم از اینکه دیگر در بین شما نیستم ناراحت نبوده باشید و همیشه دعا کنید که خداوند این قربانى را از شما قبول بدارد و در ردیف شهدا جاى دهد و شما باید بدانید که من از شما نبودم، بلکه امانتى بودم پیش شما و این افتخار شماست که این امانت را به‌خوبی به صاحب اصلی‌اش که مافوق تمامى قدرت‌هاست پس گردانیده و نیز از اینکه عمرى مرا زحمت کشیدید و عمری خون‌دل خوردید و مرا به این سن و سال رساندید، امیدوارم خداوند متعال از این بابت نیز مرا حلال کرده باشد و همچنین از برادرانم و خواهرانم می‌خواهم که مرا حلال کرده باشید.
و اما سخنى چند به امت شهیدپرور؛
شما اى امت حزب‌اللهى و حاضر در صحنه! امیدوارم همیشه در مقابل دشواری‌ها و سختی‌ها صبور بوده باشید و همیشه تقوا پیشه کنید و از شما خواهانم که هیچ‌وقت ولایت‌فقیه را تنها نگذارید و در همه کارهایى که می‌کنید، خدا را در نظر بگیرید و همه کارهایتان براى رضاى الله باشد و همچنین هیچ‌وقت از روحانیت جدا نیفتید که آن‌وقت است که از اسلام جدا افتادید. همیشه درس‌هایتان را از روحانیت مبارز و متعهد بگیرید که در رأس آن‌ها امام امت خمینى کبیر و آیت‌الله منتظرى [۱] و سایر یاران دیگرش می‌باشد و دیگر اینکه قرآن را فراموش نکنید و هرچه بیشتر آن را بخوانید و بدان عمل کنید و مطمئن باشید که نصر و پیروزی نزدیک است و از شما خواهانم که همیشه بعد از نماز این دعا را از ته دل بخوانید:
خدایا خدایا تو را به جان مهدى (عج) حتى کنار مهدى (عج) خمینى را نگهدار».
[۱] آیت‌الله منتظری سال‌ها به‌عنوان قائم مقام رهبری انقلاب اسلامی ایران شناخته می‌شد؛ اما به‌دلیل اینکه وی بیت خود را محلی برای نفوذ منافقین و عناصر ضدانقلاب قرار داده بود، حضرت امام خمینی (ره) سال ۱۳۶۸ او را از این سمت عزل کرده و طی نامه‌ای خطاب به وی نوشتند: «از آنجا که روشن شده‌است که شما این کشور و انقلاب اسلامی عزیز مردم مسلمان ایران را پس از من به دست لیبرال‌ها و از کانال آن‌ها به منافقین می‌سپارید، صلاحیت و مشروعیت رهبری آینده نظام را از دست داده‌اید».
انتهای پیام/
