به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، «شهید حمیدرضا بزرگی» فرزند «فیض‌اله»، چهارم شهریور سال ۱۳۴۳ در سنگر رشت دیده به جهان گشود و سرانجام در تاریخ بیستم مهر سال ۱۳۶۲ مصادف با ۵ محرم همان سال در منطقه عملیاتی مریوان به فیض شهادت نائل آمد.
وصیت‌نامه شهید حمیدرضا بزرگی
«قاتلو فی سبیل الله الذین یقاتلونکم «قرآن کریم»
بجنگید در راه خدا با آنان که با شما می‌جنگند.
آنکه تو را شناخت جان راچه کند فرزند و عیال و خانمان را چه کند
دیوانه کنی هردو جهانش بخشی دیوانه تو هر دو جهان را چه کند
خداوندا! تو را سپاس می‌گویم که مرا این سعادت نائل آمد که در راه تو و در رکاب بنده خالص تو، خمینی کبیر و به سرداری امام زمان (عجل‌الله) برای پیشرفت و پیشبرد و اهداف عالی اسلام بجنگم و جهاد نمایم.
بدون مقدمه می‌روم روی اصل مطلب و از برادران و خواهران معذرت می‌خواهم؛ چون وقت اینجانب بسیار اندک است و فقط یک ساعت مهلت دارم که این وصیت‌نامه را بنویسم.
باری! هدف من و امثال من که در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل حضور به هم می‌رسانیم، فقط و فقط یک چیز و آن هم اسلام می‌باشد و مصداق آیه‌ای که در بالا ذکر شد به فرمان قادر متعال و خشنودی او با کفاری که قصد تجاوز یا جنگ با اسلام را داشته باشند می‌جنگیم (در راه خدا)، البته اگر در حین انجام این عمل، جان خود را نیز از دست بدهیم باعث افتخار و سرافرازی ما خواهد بود؛ زیرا مشتری این جان بی‌ارزش ما همانا خداوند قادر متعال می‌باشد؛ اما این سعادت کجا و من گنه‌کار کجا که مانند کوری هستم که در درخشندگی آفتاب حقیقت را نمی‌توانم تحمل کنم.
ما چو کشتی‌ها به هم می‌زنیم تیره چشمیم و در آب روشنیم
ای تو در کشتی تن رفته آب را دیوی نگر در آب آب
باری، پروردگارا! من بنده گنه‌کاری هستم که از عمل‌های انجام داده‌ام خجلم و از تو که مظهر عفو و بخشش هستی و عالم وجودی من در دست توست، می‌خواهم که این بنده حقیرت را مورد عفو قرار دهی.
پروردگارا! تو شمعی، چون خمینی در دستمان نهادی و راه کدر و تاریک را بر ما نمایان ساختی؛ اما این بندگان نافرمان تو، حقیقت روشنایی را درک نکردند و از او پیروی نکردند. تو را به عزت و جلالت، چشم و گوش و وجود ما را با حقیقت سازگار بگردان و ما را از بند نفس سرکش دور گردان. تو را به حق آخرین فرستاده‌ات محمد (ص) فرزندش را، این چراغ هدایتِ ره گم کردگان را، این کشتی‌بان کشتی در طوفان گرفتار را، این خداگونه‌ای در جلوه انسان را، این خمینی را تا انقلاب حضرت حجت (عجل‌الله) برای ما بندگان ناسپاس حفظ بگردان.
عزیزان! در سوگ شهید گریستن بد نیست، اما گریه‌تان از روی تأسف نباشد، همانا که دشمن سوء استفاده خواهد کرد، همان‌گونه که حسین (ع) در شهادت عباس و فرزندانش گریست.ای پدر، مادر، برادران، خواهران و دوستان من! شما نیز در فراغ و سوگ شهید گریه کنید. برای سلامتی امام و پیروزی لشکریان اسلام دعا کنید.
چنانچه سعادتی نصیب این حقیر شد که جان خود را در طبق اخلاص بگذارم و در راه اسلام فدا کنم، دوست دارم روبروی مسجد جامع سنگر، نزد رفیقانم دفن شوم.
خدایا ما را بیامرز. خدایا قلوب ما را به قرآن منور بگردان. خدایا شهیدان ایران را با شهیدان کربلای حسین (ع) محشور بگردان. خدایا امام و اسلام ناطق را تا ظهور مهدی (عج‌الله) نگه‌دار.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته»
منبع: نوید شاهد
انتهای پیام/ 911
