به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، انتشارات مرز و بوم در صفحه اینستاگرامی خود روایتی از «وفیق السامرایی» مسئول اطلاعات ارتش عراق از جنایت‌های صدام آورده است که در ادامه می‌خوانید.
«صدام وحشیانه‌ترین و خشونت‌بارترین قوانین را در جهان صادر کرده است. از جمله این قوانین صدور حکم اعدام برای کسی که صدام را مورد حمله لفظی خود قرار دهد، است. هر کس که به صدام و خانواده‌اش فحش و ناسزا یا انتقادی را وارد کند، یا هر کس به ناسزاگویی‌های کسی گوش فرا دهد، ولی به سرویس‌های امنیتی یا حزب خبر ندهد، به اعدام محکوم می‌شود.
عراق تنها کشوری است که سرویس‌های امنیتی آن بنا به دستور صدام، رهبران عالی‌رتبه کشوری را در برابر دیدگان مردم ترور می‌کنند. این اتفاق برای صد‌ها نفر از شخصیت‌های مهمی روی داده است. «عبدالکریم الشیخلی» وزیر امور خارجه، به دست دو نفر از عناصر سرویس‌های امنیتی که سوار بر موتور بودند، در خیابان‌های بغداد به قتل رسید. «فلیح حسن الجاسم» نیز به همین ترتیب ترور شد. مدیر اسبق اداره اطلاعات نیروی هوایی نیز که از جمله بعثی‌های با سابقه و عضو شورای فرماندهی شاخه حزب بعث بود، در مرکز بغداد به قتل رسید.
ربودن مقامات و شخصیت‌های مهم در خیابان‌های بغداد و دیگر شهرها، یک مسئله طبیعی و یکی از پدیده‌های متعارف برای صدام تلقی می‌شود. بار‌ها اتفاق می‌افتاد که پدر خانواده به خانه‌اش باز نمی‌گشت؛ هنگامی که این خانواده از به دست آوردن هر گونه خبری راجع به او ناامید می‌شدند و از سرویس‌های امنیتی نیز هیچ پاسخی دریافت نمی‌کردند، کار پدر را به خداوند وا می‌گذاشتند. یک یا دو سال بعد گروهی از عناصر سرویس امنیتی به خانواده ایشان اطلاع می‌دادند که پدر خانواده شخصی خائن، جنایتکار، مزدور یا توطئه‌گر بوده و اعدام شده است.
آن‌ها از خانواده شخص مذکور قیمت گلوله‌های اعدامش و هزینه کفن و دفن را می‌گرفتند. از خویشاوندان مقتول هم می‌خواستند، از برپایی هرگونه مجلس عزاداری و فاتحه‌خوانی خودداری کنند؛ نشانی قبر وی را نیز در اختیار خانواده‌اش قرار نمی‌دادند. نظیر این اتفاق بار‌ها تکرار شد. از جمله کسانی که گرفتار این چنین رویدادی شد سرتیب «بدیوی السامرایی» عضو دفتر نظامی حزب _ که بالاترین رده حزبی در داخل ارتش است _ بود. یک خانواده مصیبت‌زده، شاید بتوانند با وجود غم و اندوهی که دامن‌گیر آن‌ها شده به زندگی خود ادامه دهند، ولی هزاران عراقی از میان مردم دستگیر شده و در گور‌های دسته جمعی مدفون شده‌اند و تا به این لحظه خبری از آن‌ها به خویشاوندانشان نرسیده است.»
انتهای پیام/ ۱۴۱
