به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاعپرس، یک رزمنده تخریبچی دوران دفاع مقدس در نوشتهای به یاد یکی از فرماندهان شهید لشکر ۱۰ سیدالشهدا (ع) ضمن بیان خاطرهای از آن دوران به امتحان الهی امروز مردم و مسوولان اشاره کرد. در ادامه نوشته این رزمنده دوران دفاع مقدس را میخوانید.
رزمندهای داشتیم به نام برادر عبدالله نوریان که در ۲۱ سالگی به فرماندهی رسید. فرمانده گردان تخریب لشکر ۱۰ سیدالشهدا (ع)، فرمانده بهترین بچههای جبهه از حیث ایثار و شجاعت بود، به نیروهاش هم ایمان داشت. بچهها روی حرفش حرف نمیزدند و عاشقانه دوستش داشتند. قلب نیروهای تخریبچی اش در تسخیر او بود، فقط و فقط از خدا میترسید.
آرامش او در وقت بحرانی عملیات زبانزد بود. همیشه این کلام خدا ورد زبانش بود که «الذین جاهدوا فینا لنهدینهم سبلنا» در مدیریت نیروها برای عملیات به تخصص بها میداد، اما به اندازه اش، برای او توکل و توسل تخریبچی میداندیده اصل بود.
روزی عدهای را برای عملیات سختی که در پیش بود جدا کرد. در آن جمع بعضیها ایراد گرفتند که برادر عبدالله فلانی و فلانی که تجربه شان بیشتر است بگذار برای فلان کار، به قول امروزیها اینها رزومه دار هستند و درصد موفقیتشان در انجام ماموریت بیشتر است، اما او با اشاره به چند آیه قرآن جواب همه را داد «بله، شب عملیات وسط میدان مین اینقدر که با خدا بودن به کار میاد عقل کل بودن بدرد نمیخوره.»
بارها و بارها در دفاع مقدس ما به عینه به این رسیدیم، خدا بود که کمک کرد تا ارادهها به ثمر بنشیند و همان جمله معروف امام را به عینه ببینیم که فرمود خرمشهر را خدا آزاد کرد.
سالها از دوران دفاع مقدس میگذرد و همچنان این تجربه دست نخورده باقی مانده و این سنت الهی است که فرمود: وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْرِی فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَةً ضَنْکًا (و هر کس از یاد من روى برتابد، قطعاً زندگى تنگ و دشوارى خواهد داشت)
وقتی انسان به یاد خدا نباشد همهی پلیدیها را تجربه میکند و یاد این جمله امام میافتم که در پیام پذیرش قطعنامه ۵۹۸ در ۲۹ تیرماه ۱۳۶۷ فرمود: «آری، دیروز روز امتحان الهی بود که گذشت؛ و فردا امتحان دیگری است که پیش میآید؛ و همه ما نیز روز محاسبه بزرگتری را در پیش رو داریم. آنهایی که در این چند سالِ مبارزه و جنگ به هر دلیلی از ادای این تکلیف بزرگ طفره رفتند و خودشان و جان و مال و فرزندانشان و دیگران را از آتش حادثه دور کردهاند مطمئن باشند که از معامله با خدا طفره رفتهاند، و خسارت و زیان و ضرر بزرگی کردهاند که حسرت آن را در روز واپسین و در محاسبه حق خواهند کشید؛ که من مجدداً به همه مردم و مسئولین عرض میکنم که حساب اینگونه افراد را از حساب مجاهدان در راه خدا جدا سازند؛ و نگذارند این مدعیان بیهنر امروز و قاعدین کوته نظر دیروز به صحنهها برگردند.
من در میان شما باشم و یا نباشم به همه شما وصیت و سفارش میکنم که نگذارید انقلاب به دست نااهلان و نامحرمان بیفتد. نگذارید پیشکسوتانِ شهادت و خون در پیچ و خم زندگی روزمره خود به فراموشی سپرده شوند.»
انتهای پیام/ ۱۴۱