به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس، شهید «جمشید سلمانی» یکم آبان ۱۳۴۱ در فیروزآباد استان فارس دیده به جهان گشود و سرانجام در تاریخ پنجم دی ۱۳۶۰ در جبهه حق علیه باطل به دست دشمن بعثی به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
وصیتنامه شهید جمشید سلمانی
«بِسمِ الرَّبِ الشُّهَداء وَ الصِّدّیقین
در قاموس شهادت وحشت معنا ندارد. امام خمینى (ره)
این وصیتنامه را در آخرین روزهاى عمر در این دنیاى فانى مىنویسم.
من جمشید سلمانى فرزند «امامقلى سلمانى» وصیتنامه شرعى خود را با خط خود مىنویسم که این اولین وصیتنامه من به مردم عزیزم است:
در حراست از استقلال میهن و تحکیم جمهورى اسلامى کوشا باشید.
پایِ خون شهدا، از انقلاب تا جنگ تحمیلى و از جنگ تا انقلاب مهدى موعود (عج) ایستادگی کنید و همیشه رهرو ولایت فقیه و روحانیت مبارز و متعهد به اسلام باشید و از حیثیت اسلامى خود دفاع کنید.
وصیت من به خانوادهام این است که پس از شهادتم اصلاً گریه نکنید و اگر میخواهید گریه کنید به یاد تمام شهدا از صدر اسلام تا به حال گریه کنید و از پدرم مىخواهم که فقط حزبالله را بر تمام افکار خود مسلط گرداند که همانا قرآن مىفرماید:
فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُونَ.
بهراستی که همانا حزب خدا همیشه پیروز است.
دیگر وصیت من این است که مبادا از شهادت من براى حب دنیا سوء استفاده کنید. باید افتخار کنید که از خانواده شما شهیدى فدای این انقلاب شده است.
وصیت من به دوستانم این است که بعد از شهادتم اگر این جنگ پیروز شد که الحمدالله! و اگر نشد و باز هم نیروى انسانى لازم بود، شما هم در این جهاد فىسبیل الله شرکت کنید و از دین و انقلاب اسلامى حمایت کنید. ترس از این نداشته باشید که ممکن است در این جهاد شهید شوید یا اینکه شیطان در درون شما نفوذ کند و شما را از این امر الهى باز دارد.
در حدیث معروف قدسی خداوند میفرماید:
«مَن طَلَبَنی وَجَدَنی، مَن وَجَدَنی عَرَفَنی وَ مَن عَرَفَنی اَحَبَّنی وَ مَن اَحَبَّنی عَشَقَنی وَ مَن عَشَقَنی عَشَقتَهُ وَ مَن عَشَقَتَهُ قَتَلتَهُ وَ مَن قَتَلتَهُ فَعَلی دِیَتَهُ وَ مَن عَلی دِیَتَهُ فَاِنّا دِیَتُهُ»
هر کس مرا طلب کند، مرا مییابد و هر که مرا بیابد، مرا میشناسد و هر که مرا بشناسد، مرا دوست دارد و هر کسی مرا دوست بدارد، عاشقم میشود و هر که عاشقم بشود، عاشقش میشوم و هر کس را که عاشقش بشم، او را میکشم و هر کس را بکشم، دیه او به گردن من است و هر کس که به گردن من دیه دارد، من خودم دیه او هستم.
السلام علیکم ورحمة الله وبرکاته.
جمشید سلمانى
۱۳۶۰/۹/۴»
منبع: نوید شاهد
انتهای پیام/ ۹۱۱