نخستین دستور فرماندار نظامی تهران در دستگیری رهبر گروه فدائیان اسلام + تصویر

مرکز اسناد انقلاب اسلامی به مناسبت سالگرد شهادت شهید «نواب صفوی» عکس‌نوشت یک تاریخ‌پژوه درمورد یک عکس کمتر دیده‌شده از نواب صفوی حین ورود به دادگاه را منتشر کرد.
کد خبر: ۵۰۱۲۵۰
تاریخ انتشار: ۰۳ بهمن ۱۴۰۰ - ۱۵:۰۱ - 23January 2022

به گزارش گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، مرکز اسناد انقلاب اسلامی به مناسبت سالگرد شهادت شهید «نواب صفوی» عکس‌نوشت «محمدرضا کائینی» محقق و تاریخ پژوه درمورد یک عکس کمتر دیده‌شده از نواب صفوی حین ورود به دادگاه را منتشر کرد.

وی با انتشار عکس کمتر دیده شده از شهید سید مجتبی نواب صفوی در صفحات مجازی خود نوشت: از جمله خصلت‌های شهید «سید مجتبی نواب صفوی» رهبر فدائیان اسلام، علاقه‌اش به لباس روحانیت بود.

وی همواره آن را «کسوت سیادت» خویش می‌نامید و هیچ‌گاه در مجامع عمومی بدون آن ظاهر نشد. هر چند در پوشش این لباس، ابتکاراتی نیز داشت. مثلا: به گونه‌ای خاص عمامه می‌بست و گاه از پارچه سبز برای دستار خویش استفاده می‌کرد و در مواقعی نیز کفش بنددار می‌پوشید که به راحتی بتواند حرکت کند و حتی بگریزد.

القصه، پس از دستگیری او در آذر سال ۱۳۳۴ از اولین دستورات فرماندار نظامی تهران این بود که لباس روحانی‌اش را بستانند و به جای آن پالتویی به تن او کنند! احتمالا هدف آنها از این کار تحقیر وی یا عدم برانگیختن حساسیت روحانیت بوده است.

خروش شهید «نواب صفوی» در دادگاه/ نخستین دستور فرماندار نظامی تهران در دستگیری رهبر گروه فدائیان اسلام

در آغازین روز از دادگاه بدوی، هنگامی که نواب پا به آنجا گذاشت و عکاسان مطبوعات را دید، بلافاصله شال خویش را از کمر باز کرد و خواست تا آن را به سر ببندد. در همین حین عکاس روزنامه اطلاعات، مبادرت به ثبت این لحظه کرد.

بلافاصله یکی از افسران حاضر به سوی او رفت و به اجبار شال را از دستش درآورد! نواب اما به خروش آمد که: «به جدم قسم، با همین لباس به شهادت خواهم رسید!»

دیری نپائید که آرزوی او محقق گشت و در نیمه شب ظلمانی بیست و ششم دی به عنوان خواسته پیش از اجرای حکم، جامه‌اش را طلب کرد که با آن به دیدار حق نائل شود. آنان که در آن لحظات او را دیده‌اند، شادی‌اش را از بازستاندن لباس روحانیت به تاریخ سپرده‌اند!

این شمه‌ای از حالات و مقامات رهبری شجاع و پرصلابت بود که در بی‌ثباتی فرهنگی و سیاسی ایران در دهه ۲۰ و نیمه اول دهه ۳۰ شعار: «همه کار و همه چیز، تنها برای خدا» را سر داد!

انتهای پیام/ 118

نظر شما
پربیننده ها