حرکات نمایشی، سرعت و سبقت‌های غیرمجاز نشانه­ ضعف فرهنگی است

بر خلاف تصور برخی افراد، بدون شک شیوه­ رانندگی با یک خودرو بیش از ظاهر آن می­تواند سطح فرهنگ و رشد اجتماعی شخص راننده را نمایان سازد، زیرا چگونگی رانندگی با خودرو به خوبی نشان­دهنده­ وجوه مختلف شخصیتی و رشد اجتماعی فرد است.

 

در جوامع امروزی نحوه­ رانندگی، شاخص و میزان پایبندی اشخاص آن جامعه به اخلاق اجتماعی است.

 

آستانه­ تحمل فردی در برابر محرکهای ترافیکی، میزان پاکیزگی خودرو، سلامت فنی خودرو، ایجاد فضای آرام برای سرنشینان خودرو در داخل و ایجاد فضای سالم و بیخطر برای سایر رانندگان، همگی نمونه­هایی از رفتارهای اجتماعی رانندگان است که معمولا به صورت ناخودآگاه از آنها بروز می­کند و شخصیت واقعی آنها را منعکس می­نماید.

 

بررسی­ها نشان می­دهد نوع رفتار عامل انسانی در 75 درصد تصادفات نقش اصلی و تعیین­ کننده را داشته است؛ همچنین در این زمینه بر اساس تحقیقات به عمل آمده، رفتارهای ضد اجتماعی، موجب رانندگی خشن می­شود و رانندگی خشن نیز به نوبه­ی خود ارتباط مستقیمی با تصادفات دارد.

 

رفتارهای ناهنجاری که برخی از افراد به هنگام رانندگی برای جلب توجه دیگران از خود بروز می­دهند، نشان از کمبود در روند رشد شخصیت فردی و اجتماعی این افراد است؛ رفتارهایی مانند حرکات نمایشی، لایی­کشی، سرعت و سبقتهای غیرمجاز و هراس­انگیز همه و همه نشانه­ ضعف فرهنگی و عدم رشد اجتماعی است.

 

از منظر روانشناسی رانندگی، رفتارهایی مانند استفاده از سیستم های صوتی پرقدرت و بوقهایی که صداهای گوشخراش و ناهنجار تولید می­کنند یا استفاده از چراغهایی که نورهای غیر استاندارد و غیر مجاز از آنها ساطع می­شود و باعث آلودگیهای سمعی و بصری می­گردد و دیگر موارد از این قبیل، رفتارهایی ضد اجتماعی و ناهنجار هستند که در نوع خود تخلف از مقررات و قواعد عرفی تلقی می­گردند.

 

متأسفانه این افراد هماهنگ با درون نابسامان خود، از هنجارها و مقررات رانندگی نیز تبعیت نکرده و مخالفت با آنها را برای خود ارزش تلقی می­کنند؛ زیرا از دیدگاه این افراد، خودنمایی هنر است غافل از اینکه شکستن ارزشهای اجتماعی که قوانین و مقررات رانندگی از آن جمله­اند، نه تنها هنر نیست بلکه عین بی­هنری است.

 

به طور کلی رانندگی صحیح را می­توان در دو جمله خلاصه کرد: اول رعایت قوانین و مقررات و دوم احترام به حقوق دیگران و حفظ حریم آنها.

 

بر این اساس باید این باور را در اذهان نهادینه کرد که با عدم رعایت قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی نمی توان توانمندی ها و استعدادهای نهفته خود را به رخ جامعه کشید، زیرا اجتماع نه تنها چنین چیزهایی را از افراد قبول نمی­کند بلکه  با مکانیسمهایی که دارد با آنها برخورد لازم را انجام می­دهد تا از این طریق از ترویج و توسعه­ی فرهنگ غلط رانندگی در میان مردم جلوگیری نماید.

 

در پایان پیشنهاد می شود: با توجه به شیوع رفتارهای حادثه ساز رانندگی و رانندگیهای پرمخاطره و همچنین ازدیاد تصادفات در بین رانندگان می­توان در راستای شناسایی رانندگان پرخطر و ارائه­ مشاوره و راهنمایی و آموزش اختصاصی به آنها از طریق مشاورین روانشناسی گام برداشت و بایستی سازمانها و نهادهای مسئول نیز اهمیت ویژه­ای به این مسئله قائل شوند.

 

همچنین تشویق رانندگان هیجان جو برای حضور در فضاهای کنترل شده مانند مسابقات اتومبیل­رانی، موتورسواری و ... می­تواند سبب ارضای نیازهای هیجان­جویی و تجربه جویی آنان گردد، زیرا با افزایش این فضاها می­توان رفتارهای رانندگی پرخطر را کاهش داد و نهایتا التهاب و هیجانات رانندگی آنها را در بزرگراههای شهری و آزادراههای خارج از شهر کنترل کرد.
 

انتهای پیام/