به گزارش دفاعپرس از کرمان، آزادی امروز کشورمان را باید مدیون شهدای عزیزمان باشیم، چون اگر آنها نبودند، آزادی که الان وجود دارد تبدیل به اسارت میشد. اسارتی که شاید هیچ وقت نمیتوانستیم میلههای زندان آن را در هم بشکنیم و از آن خارج شویم، اما شهدا جان شیرین خود را دادند تا این میلهها شکسته شوند و دیگر نباشند.
دستهای دیگر از شهدا هم هستند که گمنام هستند. این شهدا گرچه نامی از آنها در صفحات تاریخ وجود ندارد، اما پایه و اساس میلهها را همین شهدا بودهاند که سست و ضعیف کردند.
اگر از من بپرسند که مقدسترین انسانهای روی کرهی زمین چه کسانی هستند، بدون تردید نام شهیدان گمنام را خواهم آورد. آنها تقدیس شدههایی هستند که شاید هیچ کدام از ما حتی نام آنها را هم ندانیم! آخر جانشان را دادهاند! مگر چه چیزی از این ارزشمندتر میشود؟
مگر چه چیزی از جان انسان گرانبهاتر است؟ آنها از جان خود گذشتند تا ارزشهایشان از بین نرود. درود بر وجود چنین انسانهایی که هنوز هم شاید خیلی از آنها ناشناخته ماندهاند و تا ابد ناشناخته خواهند ماند.
اگر شهیدان به خصوص شهدای گمنام نبودند، اکنون ما نبودیم و نامی از ما وجود نداشت. دشمنان در میان ما رخنه کرده بودند و اگر این شهدا نبودند، اکنون شاید خود ما به کلی از تاریخ محو و نابود میشدیم. آنها حاضر شدند تا از خود بگذرند تا ما بمانیم و آرامشی که اکنون داریم را داشته باشیم.
وقتی که میشنوم کاروان شهیدان گمنام دیگری به وجود آمده، هلهلهای در وجودم آغاز میشود. هلهلهای که پایانی ندارد و مرا از درون میخورد. دلم برای غریبیتان خون میگرید و وجودم برای بیکس بودنتان در این دنیا ذره ذره میشود. اما ناراحت نباشید چرا که همه کس شما اکنون خداوند است و او خوب بلد است که جواب حق را بدهد.
شهدای گمنام، بدانید نام شما است که باعث آوازه و شهرت ایران اسلامی شده. اکنون اگر هر جایی نام ایران اسلامی میدرخشد، باید بدانیم که در پس زمینه آن شهدایی بودهاند که برای این درخشیدن جان دادهاند در صورتی که حتی اسمشان هم مشخص نیست.
بزرگترین دارایی یک انسان خونش است و چه راحت خون ریختید تا داراییهای دیگران حفظ شود. شما برای ناموس جنگیدید، برای حفظ حریم کشور و برای حفظ حرمتها. اکنون تلاشتان بینتیجه نمانده و شما به آنچه که میخواستید رسیدید. شما به دو چیزی که آرزویش را داشتید دست یافتید! یکی حفظ حرمتها بود و یکی هم شهادت. شهیدان گمنام کشورم، شهادت گوارای وجودتان.
شهیدان گمنام، گمنام نیستند! آنها روحی بزرگ دارند، روحی که در پیشگاه خداوند به خوبی جلوه میکند و خداوند آن روح را مورد لطف خود قرار میدهد. چه بندهایست که مورد لطف خدا قرار گیرد و باز هم گمنام شود؟ آری آنها گمناماند، اما گمنام جسم نه گمنام روح.
شهادت از برترین واژههای فرهنگ اسلامی و از مقدّسترین مفاهیم معارف الهی است. شهادت اوج کمال انسان است، آنگاه که انسان تمام هستی خود را یک جا نثار معبود میکند و قطره وجودش به دریای بیکران هستی مطلق میپیوندد.
موضوع مورد بحث در این یادداشت، فرهنگ شهادت طلبی و تأثیری است که این فرهنگ میتواند در حفظ دین داشته باشد. برای روشن شدن مطلب، ابتدا به بحث انسان، دین، و شهادت پرداخته شده تا جایگاه و مسئولیت انسان در عالم، و رابطه او با خدا، خود و دنیا مشخص شود. عامل شهادت طلبی مؤمنان، عشق به خدا و شوق دیدار او و انجام دستورهایش برای تقرّب بیشتر به او و تقوای مطلوب او و محبّت و رحمت به بندگانش در دفاع از حقوق فطری و الهی آنها و در یک کلمه، دفاع از انسانیت انسانها است، شهادت طلبی، از مطلوبترین و ارزشمندترین روحیات و ملکات فاضله انسانی نزد خدای سبحان به شمار میرود و فرهنگ آن از محبوبترین فرهنگها نزد او است.
شهادت که نتیجه روحیه شجاعت و انتخاب آگاهانه است، مقاومت و پویایی جامعه را به دنبال دارد، چرا که ریشه در قدرت، قوت، صبر، استقامت، مبارزه با کفر، انسجام، آخرت خواهی و ظرفیت بالا دارد و این عوامل در مجموع، مقاومت جامعه را بالا برده و اجتماعی را متحرک و پویا و سازنده میسازد. شهیدان، مقاومت و پویایی جامعه را تضمین میکنند و به جامعه ظرفیت روحی میبخشند و ضعف و سستی را از بین میبرند و هر جامعهای که افراد آن این گونه باشند، مشمول رحمت و نصرت خداوند هستند، و دیگر شکست نخواهند خورد.
در این مکتب، ازخودگذشتگی در راه خدا و دفاع از حق در بالاترین حد، ارزش گذاری شده است و فرهنگ ایثارگری و شهادت طلبی در متن اسلام از درخشش و ویژگی برجستهای برخوردار است.
در تفکر شیعی، برترین کامیابی، بزرگترین پیروزی، والاترین مقام، بالاترین امتیاز، عظیمترین فوز، نیکوترین نیکی، رفیعترین مرتبت و عالیترین رتبت و گرانمایهترین درجه، رسیدن به فیض عظمای شهادت است و برای شهید، گرانبهاترین اوقات و شکوهمندترین لحظهها و زیباترین زمان ها، ساعتی است که پیروزمندانه به دست دشمنان پست بیگانه به مرگ شرافتمندانه نائل گردد، و جام شهادت را به لب گرفته و آن را به بهای جان خریداری نماید.
شهید مصداق عینی شهادت است با انتخاب آگاهانه و در کمال خلوص، هستی خود را یک جا به آفریدگار جهان تقدیم میکند و به سرچشمه بقاء و حیات، پیوند مییابد.
شهادت قلّه کمال شهادت از برترین واژههای فرهنگ اسلامی و از مقدّسترین مفاهیم معارف الهی است شهادت اوج کمال انسان است، آنگاه که انسان تمام هستی خود را یکجا نثار معبود میکند و قطرة وجودش به دریای بیکران هستی مطلق میپیوندد.
شهادت، اوج تعالی انسان است. در فرهنگ اسلام و به خصوص تشییع، ارزشمندترین و گرانبهاترین حرکت، شهادت است. شهید کسی است که با نثار جان خود، درخت اسلام را آبیاری کرده و فساد را ریشه کن میکند.
شهیدان، مقاومت و پویایی جامعه را تضمین مینمایند و به جامعه ظرفیت روحی میبخشند و ضعف و سستی را از بین میبرند؛ و در یک جمله میتوان گفت که پر محتواترین عنوان، در راستای تکامل انسان، عنوان شهید است.
انتهای پیام/