به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس، «شهید» شاهد شهود عرفانی شد و نقش هرچه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت جنت که هفت آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد.
میخواهیم هر روز را با نامی و یادی از این ستارهها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت... «برگ سبزی، تحفه درویش»، «تا چه قبول افتد و چه در نظر آید».
وصیتنامه شهید شکرخدا کولیوند
«بسم رب الشهدا والصدیقین
شهید قلب تاریخ است. امام خمینى
اکنون که وصیت خود را با نام خداى شهید شروع کردهام قلم من گناهکار ناتوانتر از آن است درباره شهید که این همه اجر و عظمت دارد سخن به میان آورد؛ کلمه «شهید» پرمحتواترین معنى را در بر دارد؛ «شهادت» عبارت است از قربانى شدن قهرمانانه مومنى به دست دشمن که دلاورانه در میدانهاى نبرد میجنگد و عبارت است از راهى که مجاهد با همه آگاهى و منطق و شعور و بیدارى و بینایى خویش انتخاب میکند.
«شهادت» در مکتب وسیله نیست خود هدف است اصالت است تکامل است و بالاخره یک مسئولیت بزرگ است، خداوندا! پروردگارا! من بنده گناهکار اینک چه میبینم. چه مییابم احساس کسى را دارم که ناگهان در برابر آینه بایستد و تصویرى که بر آن میبیند هیچ نشناسد میگویند تن که میمیرد روح این جهان را با همه ابهت، این جهان را میگسلد و به سوى عالم غیب پرواز میکند.
اى برادران شهیدم!ای که رسالت سرخ شهیدان را انجام دادید تا نشستگان تاریخ را به قیام بخوانید؛ ما ماندهایم و وارث عزیزترین امانتهایى هستیم از ۱۵ خرداد تا ۷ تیر، هویزه، خرمشهر، مهران و....
این تاریخ خونبار با جهادها و شهادتها و با ارزشهاى بزرگ انسانى در تاریخ اسلام فراهم آمده و ما وارث خون و مسئول آنها هستیم که امتى بسازیم تا براى بشریت نمونه باشیم.
اى خدا این انتخاب را که همراه با آگاهى و بصیرت و با تمام وجود انتخاب کردهام بر من حلال گردان و گناهان مرا که ناشى از نا آگاهى و بیایمانى بوده است بر من ببخش.
آخرین گفتههایم را خطاب به شما مادر عزیزم عنوان میکنم سلام مرا بپذیر و حلالم کن و گناهان مرا ببخش مبادا در فقدان من گریه کنى که شهادت خواهش و تمناى دل من از خداست، اگر شهید شدم خدا را شکر کن که من به مقام والاى شهادت رسیدم اگر زمانى نسبت به شما جسارت کردهام و باعث ناراحتى شما شدهام با نیت پاکت مرا ببخش.
خودت بهتر میدانى که مرگ حق است و چه بهتر که در راه حق کشته شویم که نعمتى است بزرگ و عظیم و تو اى پدر عزیزم حلالم کن و مرا ببخش و مانند کوه استقامت داشته باش در برابر ناملایمات و تنهایى. خواهر و برادرى ندارم و از این نعمت هم محروم است.
اکنون که من لحظات آخر زندگى و آغاز زندگى سرشار از روح خدایى را ورق میزنم با آموختن درس آزادگى و حریت از یارانم که یکایک رفتهاند راه خود را انتخاب کردهام و از خداوند خواستار شهادتم.
خداوندا انشاءالله قلبهاى ما را به همدیگر رئوف ومهربان و به همه ما صبر جلیل عنایت فرما.
ان الله مع الصابرین ... والسلام.»
منبع: فارس
انتهای پیام/ ۹۱۱