نحوه شهادت «یحیی نظری»

به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، یکی از همرزمان شهید یحیی نظری مصلح به بیان روایتی از نحوه شهادت این شهید دفاع مقدس پرداخت که آن را در ادامه می‌خوانید:

شهید یحیی نظری از قدیمی‌های یگان دریایی لشکر ۱۰ سیدالشهدا و فردی شجاع و پرتلاش بود.

زمستان سال ۱۳۶۶ برای ترمیم موانع و میدان مین مقابل پاسگاه‌ها در جزیره مجنون شمالی کنار جاده خندق ماموریت پیدا کردیم.

لشکر ۱۰ خط پدافندی داشت و رزمنده‌های یگان دریایی در پاسگاه‌ها مستقر بودند. هر روز بعد از طلوع آفتاب لباس غواصی می‌پوشیدیم و تعدادی مین ضد نفرات جهنده M۱۶ و چند توپ سیم خاردار بار قایق می‌کردیم و با هماهنگی مسوول محور لشکر ۱۰ که در جزیره مسوولیت داشت به سمت پاسگاه‌ها و کمین‌ها که جلوترین مواضع ما مقابل دشمن بود و داخل نیزار‌های جزیره روی آب مهار شده بود می‌رفتیم و تا ظهر سعی می‌کردیم موانع یک کمین و یا یک پاسگاه را ترمیم کنیم.

کار سخت و پر استرسی بود. مین گذاری در شرایط معلق در آب و با استفاده از لباس غواصی خیلی خطر داشت. در این مدت شهید یحیی نظری خیلی با ما همراه بود، با توجه به اینکه آنجا مسوولیت بعضی از پاسگاه‌ها و کمین‌ها را داشت باز هم خودش سعی می‌کرد با قایق ما را اینور اونور ببرد.

تا اینکه یک روز غروب که از کار برگشتیم شنیدیم یحیی شهید شده. آنجا هم با تانک تیر مستقیم می‌زد و هم با کاتیوشا و خمپاره هر از گاهی دشمن آتیش می‌ریخت. نمی‌دانستیم یحیی با ترکش کدام یک از این‌ها شهید شده، اما هر چه بود بدن قطعه قطعه تکانمان داد.

از قایق که روی خشکی پیاده شدیم پرس جو کردم از بچه‌های یگان دریایی که پیکر یحیی کجاست؟ گفتند مقابل یک سوله توی مقر یگان دریایی قرار دادند. گفتم پیکر بچه محلمان را قبل از اینکه عقب ببرند ببینم. با دوستان رفتیم آنجا.

هوا تاریک بود و با موتور برق چند تا لامپ روشن کرده بودند، وقتی مقابل سوله رسیدم سوال کردم پیکر شهید یحیی کجاست؟ یکی از دوستانش که داشت گریه می‌کرد به دبه پلاستیکی بزرگ که کنار سوله بود اشاره کرد و گفت پیکر قطعه قطعه شده را داخل آن جمع کردند.

از شهید یحیی نظری با اون هیکل ورزشی و قد بلند چند کیلو کوشت و پوست و استخوان له شده ماند که آن جسم قطعه قطعه شده در گلزار شهدای تهران دفن شد.

شهید یحیی نظری ۱۵ مهر ۱۳۴۷، در شهرستان ری به دنیا آمد. پدرش شیرزاد، آشپز بود و مادرش فاطمه نام داشت. تا اول متوسطه درس خواند. به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه حضور یافت. یازدهم بهمن ۱۳۶۶، با سمت فرمانده گروه غواصی در جزیره مجنون عراق بر اثر اصابت گلوله توپ به شهادت رسید. مزار وی در بهشت‌زهرای شهرستان تهران واقع است.

انتهای پیام/ ۱۴۱