به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از تبریز، با آغاز جنگ تحمیلی، نیروهای نظامی جان برکف کشورمان پا به پای نیروهای مردمی در جبهه‌های نور حضور یافته و با رشادت‌های بی‌بدیل از تمامیت ارضی میهن‌مان دفاع کردند.
«کاظم جعفرزاده» از نیروهای دلاور ارتش همیشه قهرمان جمهوری اسلامی ایران بود که با آغاز جنگ تحمیلی عازم جبهه شد و سرانجام به درجه جانبازی نائل آمد. در ادامه، بخشی از زندگی و سلحشوری‌های این جانباز عروج کرده را روایت می‌کنیم.
«کاظم جعفرزاده» فرزند «محمدعلی» سال ۱۳۲۵ در شهر «تبریز» متولد شد. وی پس از سپری نمودن دوران کودکی و نوجوانی در سال ۱۳۴۴ کسوت نظامی‌گری به تن کرد و وارد نیروی زمینی ارتش شد. دوران جوانی او با فعالیت در مسائل سیاسی و مذهبی قبل از پیروزی انقلاب اسلامی و پخش اعلامیه‌های امام خمینی (ره) و شرکت در تظاهرات‌ها آغاز شد و پس از مدتی توسط مأموران امنیتی دستگیر و در حدود ۲ سال در زندان ساواک با عنوان زندانی سیاسی، محکوم و شکنجه شد.
کاظم پس از آزادی از زندان، فعالیت‌ها و اقدامات انقلابی خود را با الهام از نماینده امام خمینی (ره)، شهید آیت‌الله «سید اسدالله مدنی» ادامه داد و در همدان طبق دستور ایشان، فرماندهی موقت پادگان ارتش را در سال ۱۳۵۷ برعهده گرفت تا اموال غارت نشود. وی از طریق بلندگوی پادگان اعلام کرد که «این‌جا در اختیار حزب‌الله است و جای هیچ نگرانی نیست».
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران در سال ۱۳۵۹، «کاظم جعفرزاده» داوطلبانه وارد مناطق جنوب شد و با همکاری فرماندهان سپاه و ارتش در کارگروه نظامی که زیر نظر حضرت آیت‌الله خامنه‌ای بود، فعالیت می‌کرد.
کاظم با عنایت به این‌که نیرو‌هایی از آذربایجان به مناطق جنوب اعزام شده بودند، توانست در آبادان این نیرو‌ها را سازماندهی کرده و در عملیات «فتح‌المبین» تحت عنوان گردان المهدی (عج) تحت کنترل عملیاتی تیپ ۳۰ زرهی سپاه قرار دهد و به نحو مطلوب در منطقه «رقابیه» و «برقازه» انجام مأموریت کند.
«کاظم جعفرزاده» پس از آن در عملیات «بیت‌المقدس» شرکت کرد و به‌عنوان یکی از گردان‌های تیب ۳۰ زرهی سپاه با حضور فعال خود در طول این عملیات انجام وظیفه کرد و تا پایان عملیات «رمضان» به‌همین حال به ماموریت خود ادامه داد. در مرحله دوم عملیات، گردان را که واحد رزمی فعال و پرتحرک از نیروهای مردمی و نظامی بود، با چندین دستگاه زرهی راه‌اندازی کرد، به نحوی که در مقابل حمله دشمن موسوم به دفاع متحرک در منطقه «حمرین» مقاومت خوبی را از خود نشان داد، که این یگان با تجهیزات کامل تحویل لشکر ۵۸ ذوالفقار شد.
وی در عملیات «ثامن‌الائمه (ع)» که فرمانده مردمی گردان زرهی «المهدی (عج)» بود، در داخل «بی.ام.پی» مورد اصابت ترکش قرار گرفت و دچار آتش‌سوزی شد. از رشادت‌ها و فداکاری‌های او، می‌توان به حضور در عملیات‌های شکست حصر آبادان به عنوان فرمانده گروهان تانک «بیت‌المقدس»، «فتح‌المبین»، «رمضان»، «طریق‌القدس» و «محرم» به‌عنوان فرمانده گردان زرهی اشاره کرد.
آن رزمنده سلحشور و با ایمان پس از هشت سال دفاع مقدس، فعالیت‌های خود را در جهاد خودکفایی ارتش و بازسازی ادوات نظامی به‌ویژه تانک‌ها و نفربر‌ها و... ادامه داد و در روز پانزدهم دی سال ۱۳۷۶ بازنشسته شد و با سپری کردن سالها درد مجروحیت، سرانجام روز شانزدهم اردیبهشت سال ۱۳۹۴ با عروج عارفانه خویش، به خیل دوستان و همرزمان خویش پیوست و در قبرستان «مارالان» آرام گرفت.
انتهای پیام/
