گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس ـ رسول حسنی؛ شهید «مصطفی خمینی» نام بزرگ و شخصیتی اثرگذار در نهضت امام خمینی (ره) بود که متأسفانه چنان‌که شایسته است به آن پرداخته نشده است.
در کنار زندگی سراسر مبارزه وی، شهادت این فرد نستوه و انقلابی در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. مأموران رژیم پهلوی و رژیم بعث عراق به یک اندازه در مظان اتهام قرار دارد.
در حالی برخی رحلت «مصطفی خمینی» را سکته قبلی عنوان می‌کنند که پزشک ایرانی حاضر در بیمارستان نجف این نظر را نفی کرده و تأکید دارد که علت مرگ مسمومیت است که باید کالبدشکافی صورت بگیرد. حضرت امام خمینی به‌شدت با این امر مخالفت می‌کنند.
امام خمینی (ره) هرگز اجازه ندادند تا از رحلت یا شهادت فرزندشان استفاده تبلیغاتی علیه رژیم پهلوی صورت بگیرد. از نظر امام خمینی مرگ «مصطفی» اتفاق مهمی نبود، چراکه معتقد بودند جوان‌های بسیاری در راه به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی به شهادت رسیدند و مصطفی هم یکی از آنها بود.
در سلسله یادداشت‌های «امید انقلاب اسلامی» به‌روزهای شهادت «مصطفی خمینی» و تأثیر آن بر پیروزی انقلاب اسلامی پرداخته شده است که قسمت پنجم و آخر آن را در ادامه می‌خوانید:
برخلاف تصور رژیم پهلوی و رژیم بعث، با منتشر شدن خبر شهادت مصطفی خمینی بازار نجف تعطیل شد. در کشورهای دیگر نیز از جمله پاکستان، افغانستان، عربستان، کویت، بحرین، قطر، انگلیس، آمریکا، کانادا، هند، سوئد و... مجالس عزاداری و در بعضی جاها تظاهرات صورت گرفت و سیل تسلیت از نقاط مختلف جهان به طرف نجف سرازیر شد.
در ایران نیز مردم مجلس عزا برپا کردند خطبا و سخنرانان در منابر نام امام خمینی را می‌بردند. اولین مجلس بزرگداشت از طرف جامعه روحانیت مبارز و علما در مسجد جامع تهران برگزار شد که انبوهی از جمعیت در آن شرکت کردند، خطیب مجلس در بهت و سکوت و تأثر فوق‌العاده حضار سخن گفت؛ و هر بار که نام امام خمینی را می‌برد، فریاد صلوات پیاپی شنیده می‌شد.
مجلس بزرگداشت فرزند امام در مسجد ارگ از طرف شهیدان بهشتی، مطهری و مفتح منعقد شد و حجت‌الاسلام حسن روحانی از امام خمینی و نقش موثر ایشان در بیداری جوامع اسلامی و مبارزه با ایادی استعمار و شخصیت علمی مصطفی خمینی سخن گفت. حوزه علمیه قم نیز تعطیل و شهر قم سیاه‌پوش شد و از طرف آیات عظام گلپایگانی، مرعشی و سایر مراجع، مجالسی ترتیب داده شد و بدین ترتیب دشمن که برای خاموش کردن صدای مصطفی خمینی، ایشان را به شهادت رسانده بود، با سیل بنیان‌کنی روبرو شد؛ سیلی که از مجالس فاتحه فرزند گرامی امام خمینی آغاز شد، با تظاهرات مردم قم در ۱۹ دی ۱۳۵۶ و مجالس چهلم آنان در تبریز، اصفهان، یزد و مشهد، خروشان‌تر شد.
شهادت مصطفی خمینی و تشکیل جلسات فاتحه و روشنگری شاگردان امام و بر ملا شدن جنایات شاه، حضور معنوی امام را در میان اقشار جامعه در پی داشت.
امام خمینی به‌منظور تشکر و قدردانی از مردم، حوزه علمیه، علما و مراجع عظام و درخواست شروع درس‌ها در مسجد اعظم مجلس بزرگی تشکیل دادند که حدود سی هزار نفر در آن شرکت کردند و آقایان برقعی و معادی خواه سخن گفتند.
امام در روز چهلم شهادت مصطفی خمینی در پاسخ به پیام‌های تسلیت مردم فرمودند: «اینطور قضایا مهم نیست خیلی پیش می‌آید، برای همه مردم پیش می‌آید و خداوند تبارک و تعالی الطافی دارد ظاهر و الطافی خفیه.
یک الطاف خفیه‌ای خدای تبارک تعالی دارد که ماها علم به آن نداریم اطلاع بر او نداریم و چون ناقص هستیم از حیث علم از حیث عمل از هر جهتی ناقص هستیم، از این جهت در اینطور اموری که پیش می‌آید جزع و فزع می‌کنیم صبر نمی‌کنیم این برای نقصان معرفت ماست به مقام باری‌تعالی اگر اطلاع داشتیم از آن الطاف خفیه‌ای که خدای تبارک و تعالی نسبت به عبادش دارد «و انه لطیف علی عباده» و اطلاع بر آن مسائل داشتیم در اینطور چیزهایی که جزیی است و مهم نیست این‌قدر بی‌طاقت نبودیم می‌فهمیدیم که یک مصالحی در کار است یک الطافی در کار است.
روز یازدهم آذر ۱۳۵۶ مطابق ۱۹ ذیحجه ۱۳۹۷ مراسم چهلم مصطفی خمینی از سوی حوزه علمیه قم با سخنرانی حجج اسلام ربانی املشی، صادق خلخالی و محمدجواد حجتی کرمانی برگزار شد. رژیم پنج تن از روحانیونی که در این مراسم در تهران و قم سخنرانی کرده بودند تبعید کرد اما تلاش آنها به جایی نرسید.
مرگ مشکوک مصطفی خمینی اتفاقی بود که چهل روز سوگواری ملت ایران را در پی داشت، تحلیل ساواک از عکس‌العمل مردم در برابر این رویداد نشان‌گر اثرگذاری عمیق آن در میان اقشار گوناگون بود. اکثر شرکت‌کنندگان در این مراسم و مجالس شعارهایی در حمایت از امام خمینی و علیه دستگاه داده و همه دست به دعا بودند که یک‌بار دیگر امام خمینی به ایران مراجعت کند. از طرفی در بعضی از محافل بازار و بین مردم عادی چنین شایع شده که مصطفی خمینی در خارج از ایران به‌وسیله دستگاه پلوی به قتل رسانیده است.
استقبال مردم در تجلیل از مصطفی خمینی چنان رژیم را به خشم آورد که شاه را ناگزیر کرد دست به حرکتی احمقانه بزند. وی دستور داد مقاله‌ای وهن‌انگیز نسبت به امام خمینی تهیه و در ۱۷ دی ۱۳۵۶ در روزنامه اطلاعات با امضای رشیدی مطلق منتشر شود.
مردم که در ۴۰ روز علیه رژیم پهلوی به مانورهای سیاسی دست زده بودند و خشم و نفرت خویش را از دستگاه استبداد نشان داده بودند این بار نیز با خشمی افزون‌تر به پا خاستند. ابتدا حوزه علمیه قم در نوزده دی دست به تظاهراتی با شکوه زد که منجر به خاک و خون کشیدن مردم شد، این اتفاق اربعین‌های پی‌درپی در سراسر کشور به دنبال داشت که سرانجام رژیم شاهنشاهی را به ستوه آورد و زمینه‌ای شد برای پیروزی انقلاب اسلامی ایران.
انتهای پیام/ 161
