گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس _ علی عبدالصمدی؛ امام محمدتقی علیه‌السلام در سال ۱۹۵ هجری قمری در مدینه‌ی منوره دیده به جهان گشودند.
ایشان از سنین نوجوانی و پس از شهادت پدر بزرگوارشان امام رضا علیه السلام، به مقام شامخ امامت امت اسلامی رسیدند.
دشمنان اهل بیت از نوجوانی این امام بزرگوار سوء استفاده کردند و این شایعه را به وجود آوردند که سلسله طیبه‌ی ائمه‌ی اطهار به پایان رسیده است، ولی مومنین راستین آن زمان زندگی حضرت عیسی ابن مریم علی نبینا التحیة و الثناء را یادآوری کردند که حتی در گهواره نیز راهنمای بشریت بودند.
امام جواد علیه السلام هفده سال زعامت امور مسلمین جهان را بر عهده داشتند. امین، مامون و معتصم از خلفاء عباسی بودند که هم عصر امام جواد علیه السلام شدند. قانع، مرتضی، زکی، رضی، مختار، مرضی، منتجب، متقی، متوکل، ربانی و هادی از القاب مشهور آن حضرت هستند.
آن امام بزرگوار به جود و سخاوت و بخشندگی بسیار شهره بودند. تمامی کسانی که ایشان را از نزدیک میشناختند بارزترین ویژگی شخصیتی ایشان را بخشندگی میدانستند. از همین رو ایشان را جواد یعنی بسیار بخشنده لقب داده بودند. به علت اینکه در دوران خلافت عباسی برای ائمه‌ی اطهار علیهم السلام محدودیت بسیاری ایجاد شد، ایشان از طریق شبکه‌های وکلاء امت اسلامی را هدایت میکردند، از همین رو بود که ایشان به القاب هادی و متوکل نیز ملقب شدند.
آن حضرت علیرغم محدودیت‌های بیشماری که خلافت بنی عباس برای ایشان و خانواده‌ی محترمشان به وجود آوردند، توانستند از شجره‌ی طیبه اهل بیت نبی مکرم اسلام و آموزه‌های ناب اسلامی محافظت کنند و بهترین میراثدار علم اللهی و نبوی شدند.
امام جواد (ع) در عمر کوتاه و با برکت خویش علاوه بر انجام وظایف سنگین رهبری امت، به تربیت شاگردانی که بتوانند پیام الهی را به نسل‌های بعدی منتقل سازند، توجه ویژه‌ای داشتند.
همچنین یکی از نمود‌های سیره علمی امام جواد در دوران امامت خویش، مناظره‌های علمی با قاضی القضات دربار مأمون و عالمانی از اهل سنت بود.
دوران امامت امام جواد (ع) از منظر علمی، وضعیت ویژه و خاصی نسبت به امامان قبل از خود داشت، آن هم این بود که مناظرات و بحث‌های بین مذهبی از دوران امام رضا (ع) آغاز شده بود و در زمان ایشان به اوج خود رسید.
این تجربه جدید در آن دوران امام معصوم که سن کمی هم دارد و دارای علم لدنی و الهی است برای مردم عجیب جلوه می‌کرد.
کشور ما ایران این افتخار را داشته است که میزبان قدوم مبارک آن امام بزرگوار باشد. سخن گفتن در هنگام تولد، طی الارض و سفر به خراسان جهت تدفین پدر بزرگوارشان امام هشتم علیه السلام و ارائه‌ی پاسخ‌های قانع کننده به سائلین پرسش‌های مختلف، از خصائص مهم آن حضرت است.
قطعا عنایت به سیره‌ی آن امام همام باعث رستگاری همه‌ی شیعیان و مسلمانان جهان خواهد شد.
انتهای پیام/133
