گروه دفاعی امنیتی دفاعپرس- شهاب شعبانینیا؛ از سال ۱۳۹۵ تاکنون هر زمان که جنگ و یا حادثهای امنیتی در هر گوشهای از جهان رخ میدهد، جملهی معروف یکی از مقامات فقید کشورمان در ذهن بسیاری از هموطنان تداعی میشود؛ «دنیای فردا دنیای گفتمانهاست؛ نه موشکها».
از آن زمان تاکنون وقوع هرگونه درگیری نظامی، بطلان چنین ادعایی را بیش از پیش ثابت کرده است؛ از ترور شهید سلیمانی و همراهانش با موشکهای آمریکایی گرفته تا حملات متعدد هوایی و موشکی اسرائیل به سوریه و در این اواخر نیز شعلهور شدن آتش جنگ در اوکراین، همگی نشانگر این است که هنوز موعد شکلگیری گفتمانها و دوره پایان سیاستهای ظالمانهی نظام سلطه فرا نرسیده و تا رسیدن به نقطهی مطلوبی که آن سیاستمدار فقید در توئیت خود، به آن اشاره کرده بود، زمان زیادی باقی مانده است.
بیان چنین جملهای، با توجه به وجود گروههای مختلف تروریستی، وضعیت نامطلوب امنیتی منطقه و استقرار پایگاههای نظامی متعدد آمریکا در کشورهای همسایهی ایران، به قدری دور از انتظار بود که رهبر معظم انقلاب اسلامی در واکنشی صریح به این موضوع گفتند: «اینکه بعضیها بیایند بگویند «فردای دنیا، فردای مذاکره است، فردای موشک نیست»، این حرف اگر از روی ناآگاهی گفته شده باشد، خب ناآگاهی است، اگر از روی آگاهی گفته شده باشد، خیانت است.»
اگر بخواهیم اینگونه مواضع را صرفاً از سر ناآگاهی تلقی کنیم و بُعد دیگری [خیانت]را برایش قائل نشویم، میتوان به ماجرای اخیر اوکراین نیز صرفاً از این دریچه نگریست که ناآگاهی دولتمردان این کشور و سادهانگاری آنان در دل سپردن به وعده بیگانگان، موجب رقم خوردن وضعیتی نامطلوب در اوکراین شده است.
در واقع، زمانی که اوکراین در سال ۱۹۹۴ میلادی تفاهمنامه بوداپست را با کشورهای روسیه، آمریکا و انگلیس منعقد کرد، شاید کمتر کسی به این میاندیشید که روزی چنین سرنوشتی در انتظار این کشور اروپای شرقی باشد.
اوکراین زمانی جزء قدرتهای هستهای محسوب میشد و با بهرهگیری از تسلیحات هستهای، در عرصه نظامی و توان دفاعی حرفهایی برای گفتن داشت، اما پس از امضای تفاهمنامه یادشده و از بین بردن تسلیحات هستهای و بخشی از تجهیزات نظامی خود، دلخوش به این شد که طرفهای مقابل که متعهد به دفاع از امنیت و تمامیت ارضی اوکراین شده بودند، به تعهد خود پایبند خواهند بود؛ اما حوادث روزهای گذشته و پیشروی سریع ارتش روسیه در بخشهای مختلف خاک اوکراین، اکنون رئیس جمهور این کشور را به صرافت انداخته تا به آمریکا و انگلیس و حتی سایر کشورهای اروپایی یادآوری کند که بایستی از اوکراین دفاع کنند!
این در حالی است که طی سالهای اخیر، موارد متعددی از نقض پیمان غربیها و بهویژه آمریکا را در عرصههای مختلف شاهد بودهایم؛ خروج آمریکا از برجام، خالی کردن پشت آل سعود در برابر حملات موشکی تلافیجویانهی رزمندگان یمنی، حمایت نکردن از اشرف غنی، رئیس جمهور سابق افغانستان در مواجهه با پیشروی طالبان، برچیده شدن تأسیسات هستهای لیبی و وقوع جنگ داخلی و درگیریهای گسترده در این کشور پس از سقوط قذافی، نمونههایی از نقض تعهدات و توخالی بودن وعده و وعید غربیها به متحدانشان است.
با وجود چنین مواردی، تأملبرانگیز است که «زلنسکی» رئیس جمهور غربگرای اوکراین نیز بدون عبرت گرفتن از وقایع یادشده، دل به وعدهی آمریکا و غربیها مبنی بر پیوستن اوکراین به ناتو سپرد و اکنون دولت وی در وضعیتی بسیار متزلزل و شکننده قرار گرفته است.
مقامات نظامی کشورمان از سالهای گذشته تا به امروز بارها تأکید کردهاند که «امنیت، عاریهای نیست». این روزها با نگاهی به حوادث اوکراین، صدق کلام فرماندهان ما بیش از پیش مشخص میشود. در واقع، دولتمردان اوکراین به جای اتکاء بر توان داخلی و حفاظت از عناصر قدرتساز کشورشان، بر باد تکیه کردند و حالا در طوفان حوادثی ناخوشایند گرفتار شدهاند.
وضعیت امروز اوکراین نمونهای دیگر از نتایج تأسفبار اعتماد به بیگانگان و بهویژه غرب است و با مشاهدهی این وقایع، باید بیش از پیش قدردان مدافعان امنیت و کسانی باشیم که با وجود شرایط سخت تحریم و مشکلات متعدد، تلاش را وجههی همت خویش ساختند و مجاهدانه مسیر ارتقاء توان دفاعی و بازدارندگی را پیمودند تا کشورمان به وقت ضرورت، بدونِ نیاز به بیگانگان، از توانایی لازم برای دادنِ پاسخی پشیمانکننده به هرگونه تهدید برخوردار باشد.
انتهای پیام/ 200