به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس، «محمدعلی رضایی» کارشناس علوم قرآنی در گفتوگویی پیرامون سیره سیاسی «امام سجاد (ع)»، اظهار داشت: «امام سجاد (ع)» از همه توان خود استفاده کردند و مدبرانه در خدمت تربیت انسانهای لایق گام برداشتند و عملا شروع به نیرو سازی و کادر سازی کردند تا خسارتهای انسانی گذشته را جبران کرده و توانستند موفق عمل کنند، بدین ترتیب ایشان زمینه یک انقلاب فرهنگی بزرگ را فراهم کردند.
وی به یکی از رویکردهای اجتماعی مهم «امام سجاد (ع)» در طول دوران امامت خود اشاره و ابراز کرد: «امام سجاد (ع)» بردگان و کنیزان زیادی را خریداری و به بهانههای مختلف آنان را آزاد میکردند این عمل سبب شد طی چندین سال تعداد کنیزان و بردگانی که از سوی این امام بزرگوار در مکه و مدینه آزاد شده بودند لشکری را تشکیل دهند.
رضایی پیرامون کتاب برجسته «امام زین العابدین (ع)» اظهار کرد: صحیفه سجادیه که به «انجیل اهل بیت (ع)» و «زبور آل محمد (ص)» نیز مشهور است حاصل دعاها و راز و نیازهای «امام زین العابدین (ع)» محسوب میشود این کتاب مشتمل بر ۵۴ دعا است، دعای بیستم مشهور به دعای «مکارم الاخلاق» و دعای چهل و هفتم مشهور به «دعای عرفه» از ادعیه مشهور بوده که در بین عموم مردم شناخته شده میباشد.
اهمیت و ارزشهای «صحیفه سجادیه»
وی به ویژگیهای «صحیفه سجادیه» اشاره و تصریح کرد: مضمون دعاهای صحیفه سجادیه، معارف اسلام، سیاست اسلام، اخلاق اسلام، اجتماعیات اسلام، حقانیت شیعه، حقانیت «اهل بیت (ع)»، انتقاد از ظلم و ظالم، سفارش به حق و حقیقت و به طور کلی یک دوره معارف اسلامى را آموزش مىدهد. همچنین صحیفه سجّادیه یکی از نمادهای عرفانی و زاییده اندیشههای معرفت شناسی «امام سجّاد (ع)» است.
رضایی پیرامون نهضت فکری «امام زین العابدین (ع)» اظهار کرد: حضرت «سید الساجدین (ع)» برای ایفای نقش برجسته امامت خویش در دوران پس از واقعه عاشورا سعی کردند تا با پایهگذاری نهضت فرهنگی عمیق و گسترده اهداف بلند اسلام و رسالت را به تحقق نزدیک نمایند و با حفاظت از دستاوردهای نهضت پدر بزرگوارشان زمینه توسعه اسلام ناب محمدی را فراهم سازند.
مدیریت و هدایت جامعه توسط «امام سجاد (ع)»
کارشناس علوم قرآنی مدیریت جامعه و هدایت «امام سجاد (ع)» را فرآیندی مهم، ارزشمند و تاثیرگذار دانست و خاطرنشان کرد: «امام سجاد (ع)» تلاش کردند تا اسلام را از انحراف جدا کنند، ایشان پس از واقعه عاشورا انحرافات جان گرفته را تخریب کردند، هر چند حاکمان وقت مستبدانه و ریزبینانه مراقب تحرکات امام بزرگوار بودند و اجازه اصلاح را نمیدادند، از سوی دیگر با توجه به وضعیت شیعیان و تعداد اندک آنان و لزوم حفظ این تعداد اندک، «امام سجاد (ع)» از شرکت در قیامها به صورت علنى و صریح خوددارى میکردند.
منبع: میزان
انتهای پیام/ ۹۱۱