به گزارش گروه حماسه و جهاد دفاعپرس، سپهبد شهید «علی صیاد شیرازی» سال ۱۳۲۳ در شهرستان درگز استان خراسان به دنیا آمد و پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و دبیرستان وارد دانشکده افسری شد.
وی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی به مدت چند سال در بخشهای مختلف ارتش به ویژه در غرب کشور به پاسداری از کشور پرداخت و در سازماندهی و فعالیت نیروهای انقلابی در ارتش تلاشی گسترده داشت.
شهید صیاد پس از طی دوره تخصصی توپخانه در آمریکا با درجه ستوان یکم و سمت استادی، در مرکز آموزش توپخانه اصفهان به تدریس پرداخت و در همان شرایط به عنوان عنصری حزباللهی در جهت سازماندهی نظامیان انقلابی فعالیت خود را آغاز کرد.
از مهمترین اقدامات او پس از پیروزی انقلاب اسلامی، میتوان به تهیه طرحهای عملیاتی که منجر به شکستن حصر شهرهای سنندج و پادگانهای مریوان، بانه و سقز شد، اشاره کرد.
شهر سنندج با تشکیل ستاد عملیات مشترک ارتش و سپاه پاسداران توانست پس از ۲۱ روز مقاومت و دفاع از سوی مدافعان خویش، کاملاً از تصرف و تسلط نیروهای ضدانقلاب خارج شود. پس از تحقق و اجرای موفق این طرحها، شهید صیادشیرازی با ۲ درجه ارتقاء با درجه سرهنگ تمامی به فرماندهی عملیات غرب کشور منصوب شد.
وی در مهر سال ۱۳۶۰ به پیشنهاد رئیس شورایعالی دفاع از سوی امام خمینی به فرماندهی نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی منصوب شد.
در سالهای پایانی جنگ به دلیل پشتیبانی بیحد و حصری که قدرتهای جهانی و بسیاری از کشورهای منطقه و فرامنطقه از نظر مالی و تجهیزاتی از عراق میکردند، وضعیت به نوعی دگرگون شد و توازن قوا به نفع عراق برگشت؛ لذا ارتش عراق توانست در ماههای ابتدایی سال ۱۳۶۷ قدرت تهاجمی خود را علیه نیروهای کشورمان بازیابی کند.
دشمن بعثی در طول چهار ماه اول سال ۶۷ حملات بیامانی را علیه جبهههای خودی انجام داد و شرایطی بوجود آمد که جمهوری اسلامی ایران مجبور به پذیرش قطعنامه ۵۹۸ شد. در چنین شرایطی بود که خطوط پدافندی نیروهای خودی به دلیل عملیاتهای تهاجمی نیروهای دشمن، انسجام و یکپارچگی خود را از دست داده بود.
درست در این شرایط، منافقین که با ارتش به اصطلاح مقاومت در عراق حضور داشتند و در طول جنگ تحمیلی با کارهای اطلاعاتی، خرابکاری، ترور و حتی حضور در جبهههای نبرد در کنار دشمن زبون قرار گرفته و به تعبیر شهید صیاد شیرازی یاوران اردوی خصم شده بودند؛ پس از چند عملیات ایذایی موفقیتآمیز علیه نیروهای خودی به این باور رسیده بودند که خواهند توانست با پشتیبانی ارتش رژیم بعث عملیاتی را جهت براندازی نظام ج. ا. ا انجام دهند؛ لذا با این خیال باطل و با فراخوانی تمام نیروهای خود از سراسر جهان و با موافقت صدام حسین و تنها یک هفته پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ بوسیله ایران در سوم مرداد ۱۳۶۷، عملیاتی را با نام فروغ جاویدان طراحی و اجرا کردند.
آن شهید در مهر سال ۱۳۶۸ به درخواست رئیس ستاد فرماندهی کل نیروهای مسلح و موافقت مقام معظم رهبری و فرماندهی کل قوا به سمت معاونت بازرسی ستاد فرماندهی کل نیروهای مسلح منصوب شد.
صیاد شیرازی در شهریور سال ۱۳۷۲ با حکم فرماندهی معظم کل قوا به سمت جانشین رئیس ستاد کل نیروهای مسلح منصوب شد. وی در ۱۶ فروردین ۱۳۷۸ همزمان با عید غدیر با حکم مقام معظم فرماندهی کل قوا به درجه سرلشکری ارتقا یافت.
سیرانجام سرلشکر صیاد شیرازی روز ۲۱ فروردین ۱۳۷۸ توسط عوامل ضدانقلاب به شهادت رسید و پس از شهادت به درجه «سپهبدی» ارتقای درجه یافت.
به مناسبت بیست و سومین سالگرد شهادت شهید «صیاد شیرازی» بخشی از سخنان رهبر معظم انقلاب اسلامی که روز ۲۵ فروردین ۱۳۷۸ در دیدار جمعی از پرسنل ارتش جمهوری اسلامی ایران به مناسبت روز ارتش آن را ایراد فرمودهاند که هم کتاب «جهاد مقدس، دفاع مقدس در بیانات حضرت آیتالله العظمی خامنهای (مد ظلهالعالی)» (که شامل بررسی و بهرهبرداری از رهنمودها و تدابیر مقام معظم رهبری و فرماندهی معظم کل قوا در خصوص ابعاد و موضوعات مختلف مرتبط با دفاع مقدس است که طی سالهای ۱۳۵۹ تا ۱۳۹۹ بیان فرمودهاند که انتشارات انقلاب اسلامی وابسته به دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیتالله العظمی خامنهای (مد ظلهالعالی) به تدوین این کتاب پرداخته است) در بخش «برخی شهدای شاخص دفاع مقدس» و هم نشریه حزبالله که به صاحبامتیازی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیتالله العظمی خامنهای (مد ظلهالعالی) در شماره ۳۳۵ با عنوان «مسجد قرآنی» خود زیر قسمت عکسنوشت آن را منتشر کرده است و آن به شرح زیر است:
«من تقریباً از اولین روزهای پیروزی انقلاب اسلامی این شهید را شناختم. از اصفهان پیش ما میآمد، گزارش میداد و کمک میخواست و از آن موقع ما با او آشنا شدیم. او سپس به کردستان رفت و بعد هم در دوران جنگ تحمیلی فعالیت کرد؛ بعد از جنگ هم که معلوم است.
اینکه شما میبینید یک ملت بزرگش، کوچکش، زن و مردش، جوانش، پیرش، امروزیش و دیروزیش برای ابراز احترام به پیکر مطهر این شهید یک اجتماع عظیم را بوجود میآورند (که جزء تشییعهای کمنظیر در دوران انقلاب اسلامی بود) به خاطر همین اخلاص و همین صفاست.»
انتهای پیام/ 118