به گزارش گروه حماسه و جهاد دفاعپرس، از آنجا که در ماه مبارک رمضان هستیم، مرکز اسناد انقلاب اسلامی گزارشی از مجلس تظاهرات در ماه رمضان در سال ۱۳۵۷ در مشهد منتشر کرد.
«روز نهم شهریور ۲۶/۱۳۵۷ رمضان، مجلسی با شرکت حدود پنج هزار نفر به مناسبت بزرگداشت چهلمین روز درگذشت شیخ «احمد کافی» در مدرسه نواب برگزار شد. در این مجلس سید «عبدالکریم هاشمینژاد» به سخنرانی پرداخت و علیه رژیم افشاگری کرد و شیخ «ابوالحسن مقدس» معروف به شیرازی، آیتالله شیخ «محمدرضا محامی»، آیتالله شیخ «عباس طبسی» و سید «حسن موسوی جهانآبادی» مردم را به انجام تظاهرات تشویق کردند.
پس از اتمام سخنرانی هاشمینژاد، جمعیت حاضر که تعدادی از آنها پرچمهای سیاه و سفید با نوشتههایی علیه شاه و مقامات دیگر در زمینه برقراری حکومت اسلامی در دست داشتند، از مدرسه خارج شدند و به تظاهرات خیابانی پرداختند. در پی این رویداد، دو نفر از تظاهر کنندگان در خیابان طبرسی به شهادت رسیدند.
جوانی که با زبان روزه به شهادت رسید
راهپیماییهای گسترده مردم موجبات تضعیف بیشتر نیروهای نظامی و انتظامی را فراهم میساخت. در تظاهراتی که روز پنجشنبه برگزار شد، تظاهرکنندگان در میدان طبرسی رو در روی نیروهای مسلح قرار گرفتند. «رضا حسنزاده» جوان محصل ۱۸ سالهای که در کنار تحصیل به کار لوله کشی آب اشتغال داشت و تحت تأثیر اندیشههای معنوی فریاد «الله اکبر» سر داده بود، جلوی چشم مردم با دهان روزه با شلیک گلولهای به خون خود غلطید.
به دنبال حسنزاده، «علیرضا مهدیزاده حکاک» که تحصیلات خود را در رشته راه و ساختمان در آمریکا به پایان برده و در سال ۱۳۵۶ به کشور بازگشت و به فعالیت انقلابی پرداخت و یک روز پیش از شهادتش به شیوهای بسیار ساده ازدواج کرده بود، در اعتراض به شهادت «رضا حسنزاده» با گلوله مأموران رژیم شاه به شهادت رسید.
روز پانزدهم شهریور هزاران نفر از مردم مشهد پس از مجلس ختم شهید مهدیزاده در خیابان راهنمایی به تظاهرات پرداختند و از مسئولان، خواستار بازگشت امام خمینی به ایران شدند. در این روز برای نخستین بار تصویری از امام خمینی در روزنامه خراسان چاپ شد.
سه روز بعد، مردم به قصد برگزاری مراسم سومین روز شهادت شهدای مشهد در مسجد بناها اجتماع کردند ولی ماموران مانع اجرای مراسم شدند و مردم همراه سید کاظم مرعشی و تنی چند از روحانیون به تظاهرات پرداختند.
کاری نکنید که من با زنجیر شما را بکشم
هدایتکننده این تظاهراتها حاج «سید کاظم مرعشی» بود، وی که از طرف مادری به بیت میرزا «محمدحسن شیرازی» منسوب بود و از شاگردان برجسته آیات «حاج سید محمد حجت»، حاج «سید محمدتقی خوانساری»، سید «صدرالدین صدر» و نیز امام خمینی و حاج آقا حسین بروجردی و حاج سید عبدالهادی شیرازی شمرده میشد، سال ۱۳۹۴ ق، پس از ۲۲ سال تدریس در حوزه نجف و دو سال اقامت در قم به مشهد آمده بود و به تدریس خارج فقه و اصول اشتغال داشت.
آیتالله مرعشی همیشه با شجاعت خدادادی خود تظاهرات را هدایت کرده و مورد اعتماد مردم بود و آنها گاهی با چند صد موتورسیکلت او را اسکورت میکردند، چون بر این باور بودند که او زندگی بسیار سادهای دارد و اهل ترس هم نیست.
همگان تا این روز بارها دیده بودند که او زرهپوش جلوی تانک میرود و از کسی بیم ندارد. شجاعت او حتی مورد تحسین نیروهای نظامی و انتظامی بود و به همین دلیل در بسیاری از اوقات به احترام ایشان از مسیر او و تظاهر کنندگان خود را کنار میکشیدند. او در تماسهای تلفنی ازهاری و اویسی، به ازهاری گفته بود: کاری نکنید که من با زنجیر شما را بکشم و بیاورم و در حضور مردم محاکمه کنم. ایشان در دیدار تعدادی از مأموران عالی رتبهی رژیم در اوایل انقلاب، خطاب به کاتوزیان یکی از افراد هیئت، در بیت خود گفته بود: شاهی که با مردم کوچه و بازار رابطه ندارد، باید برود.»
منبع
مشهد از مقاومت تا پیروزی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی
انتهای پیام/ 118