گروه فرهنگ و هنر دفاعپرسـ اکبر صفرزاده؛ شورای صنفی نمایش قیمت بلیط سینما در سال ۱۴۰۱ را تعیین و به تمام سینماهای کشور ابلاغ کرده است. قیمت بلیط سینما در برخی سینماهای کشور حدودا ۴۰ هزار تومان تعیین شده و در برخی حدودا ۳۰ هزار تومان.
این قیمتها از همان لحظه ابلاغ تاکنون بحثها و نظرها و انتقادات بسیار زیادی را با خود به همراه آورده است، تا جایی که بسیاری از اهالی سینما عدم استقبال مخاطبان و قهر تقریبا مطلق آنها با سینما را به علت این قیمتهای بسیار بالا دانسته و از شورای صنفی خواسته اند این قیمتها را اصلاح کند.
شورای صنفی نمایش علاوه بر سینماهای تهران برای سینماهای دیگر نقاط کشور نیز تصمیم گیری کرده و تقریبا به تمام سینماهای کشور دستور داده تا افزایش قیمتهای سال جاری را در بلیطهای خود اعمال کنند. اینکه آیا درست است که قیمت بلیط در یک شهر پنجاه هزار نفری که مردم آن اغلب کارگر هستند با قیمت بلیط در شهر تهران یکی باشد سوالی است که شورای صنفی نمایش باید به آن جواب دهد.
در روزگاری نه چندان دور خانه و محیطهای خلوت امنترین جا برای جوانان بود و وقتی جوان و نوجوان در خانه بودند خیال خیلیها راحت بود که در خانه از بسیاری از مسائل غیر اخلاقی به دور هستند، اما امروز وبا پیشرفت تکنولوژی، مظاهرغیراخلاقی تا روی موبایل هر فرد به راحتی منقل شده و کاملا در دسترس همگان است.
در این شرایط همه مسئولان فرهنگی کشور باید تلاش کنند تا جایی که ممکن است جوان و نوجوان را به سینما، تئاتر و کنسرت بکشانند و او را در محیطهای فرهنگی خوب قرار دهند.
اگر در دورهای میشد با زور و فشار و بگیر و ببند جلوی برخی مفاسد فرهنگی اجتماعی را گرفت امروز دیگر اصلا و ابدا امکان چنین چیزی وجود ندارد و باید با تمام توان وارد عرصه رقابت شد و با کارهای خوب فرهنگی و قیمتهای ارزان، جوان و نوجوان را به سمت کارهای خوب فرهنگی جلب کرد.
قیمت بلیط سینما در اروپا و آمریکا حدودا هشت دلار و حداقل دستمزد کارگر در اروپا و آمریکا حدودا دو هزار دلار است. یعنی یک کارگر در اروپا و آمریکا حدودا یک دویست و پنجاهم پول خود را برای بلیط سینما میپردازد. حداقل دستمزد یک کارگر در ایران در سال ۱۴۰۱ حدودا شش میلیون تومان است که یک دویست و پنجاهم آن میشود بیست و چهار هزار تومان. با این استدلال قیمت بلیط سینما در ایران باید ۲۴ هزار تومان باشد، با توجه به اینکه بسیاری از سینماهای موجود در کشور درجه دو و کم کیفیت هستند میتوان قیمت بلیط سینما را روی ۲۰ هزار تومان یا کمتر تعریف کرد.
رفتار شورای صنفی نمایش در گران کردن بلیط سینما اصلا قابل فهم نیست. به عنوان مثال سینمایی دویست نفر ظرفیت تماشاگر دارد و با این قیمت بلیط فقط پنج نفر داخل سالن هستند و ۱۹۵ صندلی خالی است، چرا بلیط را ارزان نمیکنند تا همه دویست صندلی پر باشد؟ سینما که باید فیلم را نشان دهد و کارگر و نیروی انسانی هم برای پخش آن فیلم صرف شده است چرا به جای پنج نفر دویست نفر فیلم را نبینند؟
خیلی از مسائل حاکم بر اقتصاد ایران تقریبا با همه جای دنیا تفاوت دارد و برعکس است. در همه جای دنیا بلیط سینما ارزان است برای اینکه مردم به سینما بروند و دو یا سه بار فیلم را درسینما ببینند، اما دی وی دی فیلم گران است. هر جا که قرار است فیلم یک بار دیده شود قیمت ارزانی برای آن تعیین کرده اند و هر جا که قرار است فیلم را برای خود داشته باشید و یک عمر در خانه از آن استفاده کنید قیمت بالایی برای آن تعیین شده است. در ایران کاملا برعکس است؛ فیلم در سینما بسیار گران است و از آن سو بعد از مدتی کوتاه میتوان نسخه «دی وی دی» آن را کنار خیابان با ارزانترین قیمت ممکن خرید.
سینما ویترین جامعه است. آنچه امروز در سینما و به عنوان قیمت بلیط در حال رخ دادن است تقریبا در بسیاری از کالاهای دیگر هم در حال رخ دادن است. با در نظر گرفتن حداقل دستمزد کارگر درایران و تناسبی که باید بین آن و قیمت کالاهای اساسی باشد میتوان گفت قیمت نود درصد از کالاهای موجود در ایران حدودا دو برابر قیمت واقعی است. قیمت خودرو، قیمت غذا و رستوران، قیمت خانه و...
انتهای پیام/ 121