به گزارش گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، عملیات بیت‌المقدس در روز دهم اردیبهشت‌ماه در غرب رودخانه کارون و خرمشهر و با رمز عملیات یا «علی بن ابی‌طالب» با هدف آزادسازی شهر‌های خرمشهر، هویزه و جاده اهواز به خرمشهر، خارج کردن شهر‌های اهواز، حمیدیه و سوسنگرد و نیز جاده اهواز به آبادان از برد توپخانه دشمن و همچنین تأمین مرز بین‌المللی به‌صورت مشترک توسط نیرو‌های سپاه پاسداران و ارتش جمهوری اسلامی ایران انجام شد. طی این عملیات بیش از پنج هزار کیلومتر از اراضی اشغالی از جمله شهر‌های خرمشهر و هویزه و نیز پادگان حمید و جاده اهواز خرمشهر آزاد شدند.
بهره‌گیری از انگیزه‌های ریشه‌دار دینی و میهنی برای آزادسازی خرمشهر، طراحی مناسب و برنامه‌ریزی شده، انسجام ارتش و سپاه، سرعت عمل، راهکار عبور از رودخانه، گستردگی منطقه نبرد، تأثیرات منطقه‌ای و بازتاب جهانی، عواملی هستند که زوایای گوناگون نبرد بیت‌المقدس را نسبت به سایر نبرد‌های دوران هشت سال جنگ تحمیلی متمایز می‌کنند.
خبرگزاری دفاع مقدس مصمم است در قالب سلسله گزارش‌هایی با عنوان «روایت ظفر» با تکیه بر آثار و اسناد موجود در مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، هم‌زمان با سالروز آغاز این عملیات غرورآفرین، جلوه‌های شکوه مقاومت و پایداری این حماسه عظیم را به روایت فرماندهان حاضر در عملیات منتشر کند که بخش سوم آن در ادامه می‌آید:
روایت سردار سیداحمد موسوی؛ مسئول اطلاعات لشکر ۱۴ امام حسین (ع)
در شب اول هم‌زمان با عبور نیرو‌های پیاده از رودخانه کارون، حاج حسین دستور داد بچه‌های زرهی، تانک‌های خودی را که از غنائم ارزشمند فتح‌المبین بود، از روی پل‌های ایجادشده عبور دهند و با چراغ روشن و با سرعت زیاد، پشت سر نیرو‌های خودی حرکت کنند و به سوی دشمن هجوم ببرند.
دشمن که با مشاهده تانک‌ها، حسابی ترسیده بود، به جای اینکه تیر‌ها را به سمت نیرو‌های پیاده شلیک کند، به سمت تانک‌ها هدف‌گیری می‌کرد.
وحشت عجیبی در میان عراقی‌ها ایجاد شد و با مشاهده تانک‌ها فرار کردند. در واقع با این تدبیر فرماندهی در صحنه عملیات که عنایت الهی بود، توانستیم در مرحله اول، با ضربه محکم به دشمن، به سهولت به سمت خط اول دشمن ادامه مسیر بدهیم و در نهایت سرپل را روی جاده آسفالته اهواز- خرمشهر بگیریم.
تدبیر فرمانده در مرحله دوم عملیات
در این مرحله می‌بایست نیرو‌های ما فاصله حدود ۱۳ کیلومتری جاده اهواز- خرمشهر به سمت مرز (پاسگاه زید) را طی می‌کردند.
تدبیر حاج حسین در این مرحله این بود که نیرو‌های پیاده باید در سه محور به فاصله یک کیلومتری از هم حرکت کنند. در واقع با این روش دشمن نمی‌توانست به‌صورت متمرکز، هر سه محور را تهدید کند و به این وسیله توان دشمن در مواجهه با نیرو‌های خودی بر سه محور تقسیم می‌شد.
تدبیر فرمانده در شب سرنوشت
در مرحله پایانی عملیات، دشمن تلاش زیادی کرد که از سمت شلمچه از محاصره خارج شود، اما در شب سوم خردادماه رزمندگان اسلام با تدبیر حاج حسین خرازی و حاج احمد کاظمی، با بانک تکبیر به مدت چند دقیقه، شلیک هوایی فشنگ رسام به سمت مواضع دشمن انجام دادند که باعث شد دشمن یقین کند که دیگر کار تمام است.
در واقع این حرکت نشان‌دهنده تثبیت خط رزمندگان اسلام بود. این تدبیر فرماندهی تأثیر بسزایی در روحیه رزمندگان اسلام و بالعکس تأثیر زیادی در تزلزل روحیه دشمن بعثی داشت.
منبع:
فصلنامه تخصصی نگین ایران، شماره ۵۷، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، تابستان و پاییز ۱۳۹۵.
انتهای پیام/ ۱۴۱
