کارشناس علوم قرآنی مطرح کرد؛

چند نکته پیرامون فضیلت و اعمال «ماه شوال»

محمدی گفت: ماه شوال فضیلت‌های بسیار زیادی دارد که یکی از آن‌ها روزه گرفتن است و روزه‌های این ماه از ثواب و ارزش بسیاری برخوردار است.
کد خبر: ۵۲۰۴۵۱
تاریخ انتشار: ۱۴ ارديبهشت ۱۴۰۱ - ۱۴:۲۹ - 04May 2022

چند نکته پیرامون فضیلت و اعمال «ماه شوال»

به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، «سلمان محمدی» کارشناس علوم قرآنی در گفت‌وگویی پیرامون فواید، فضایل و ارزش‌های اعمال «ماه شوال» و تاثیر آن بر روند زندگی انسان، اظهار داشت: ماه شوال فضیلت‌های بسیار زیادی دارد که یکی از آن‌ها روزه گرفتن است و روزه‌های این ماه از ثواب و ارزش بسیاری برخوردار است.

وی به اهمیت ماه شوال و اعمال آن در بخشیده شدن گناهان تاکید کرد: ماه شوال همچنین در بخشیده شدن گناهان انسان‌ها تاثیر بسزایی دارد به گونه‌ای که «پیامبر اکرم (ص)» درباره این ماه فرموده‌اند: «شوال نامیده شد، زیرا گناهان مؤمنان در آن از بین مى‌رود.»، در روایت‌های مختلفی بر روزه ماه شوال تاکید شده است به گونه‌ای که حتی در برخی منابع به این موضوع اشاره شده فردی که چهارشنبه و پنج‌شنبه ماه شوال را روزه بگیرد، وارد بهشت می‌شود.

وی در ادامه به احادیث متعدد از «پیامبر اکرم (ص)» پیرامون ماه شوال اظهار کرد: همچنین «پیامبر اکرم (ص)» مسلمانان را به روزه گرفتن در شش روز ماه شوال که بعد از ماه مبارک رمضان می‌آید نیز بسیار تشویق کرده‌اند.

محمدی پیرامون تاکید «پیامبر اکرم (ص)» به ارزش روزه در ماه شوال ابراز کرد: در این راستا «پیامبر اکرم (ص)» فرموده است: کسی که ماه رمضان را روزه گرفت و بعداَ آن را با شش روز از ماه شوال پیگری نمود، اجرش به قدری است که گویی دهر زمانه را روزه بگیرد، منظور از دهر در این حدیث تمام سال است به این معنا که اگر فردی چند روز از ماه شوال را روزه گرفت، مانند کسی است که تمام سال را روزه گرفته باشد.

 کارشناس علوم قرآنی پیرامون برابر بودن ارزش روزه در ماه شوال خاطرنشان کرد: از این حدیث همچنین می‌توان تفسیر دیگری نیز انجام داد به گونه‌ای که به این موضوع اشاره شده که گرفتن روزه یک ماه رمضان برابر با ده ماه روزه است، اما شش روز روزه در ماه شوال برابر با دو ماه است.

محمدی پیرامون رویداد روز بیست و پنجم ماه شوال اظهار کرد: روز بیست و پنجم ماه شوال مصادف است با شهادت «امام جعفر صادق (ع)»، به واسطه یکی از خلیفه‌های عباسی و به نقل از روایت‌های تاریخی از روزى که منصور به حکومت رسید تا روز شهادت «امام جعفرصادق (ع)» که ۱۲ سال فاصله داشت با این همه این امام بزرگوار هرگز سرتسلیم در برابر این حاکم ظالم فرود نیاوردند، منصور به عناوین مختلف و حیله‌ها تلاش داشت تا «امام جعفر صادق (ع)» را مورد آزار و اذیت خود قرار دهد و چندین بار این امام بزرگوار را نزد خود فراخواند تا با دسیسه «امام جعفر صادق (ع)» را به شهادت برساند ولى موفق به انجام نیت شوم خود نشد.

وی نقش «امام جعفر صادق (ع)» را در زمان ولایشان مورد بررسی قرار داد و خاطرنشان کرد: در روایات تاریخی پیرامون تاثیر روشنگری‌های «امام جعفر صادق (ع)» در جهت بیان حقایق برای افکار عمومی نکاتی فراوان بیان شده در یکی از این روایات نظر منصور حاکم عباسی بیان شده که وی در مورد «امام صادق (ع)» مى گوید: «جعفر بن محمد مثل یک استخوان در گلوى من است نه مى توانم بیرونش بیاورم و نه مى توانم آن را فرو برم نه مى توانم مدرکى از او بدست آورم و کلکش را بکنم و نه مى توانم تحملش کنم.» این امر نشانگر تدبیر سیاسی «امام جعفر صادق (ع)» در مقابله با حاکمان ظالم و اجرا نمودن احکام و شرع مقدس اسلام به شیوه و سنت «پیامبر اکرم (ص)» است.

منبع: میزان

انتهای پیام/ ۹۱۱

نظر شما
پربیننده ها