گروه استان‌های دفاع‌پرس_حجت‌الاسلام «محمدعلی رضاپور»؛ این راه به صبح می‌رسد، هنوز هم «لیلی با من است» چه «نجلا» در هور باشد چه «کیمیا» در خرمشهر، حاج کاظم در «آژانس شیشه‌ای» فریاد می‌زند بر سر تاریخ، احمد «از کرخه تا راین» را رفته است به عشق آقا روح الله.
به خدا قسم «اخراجی‌ها» حصر آبادان را در ذوالفقاریه شکستند، با «رد خون» دور ایران «روبان قرمز» کشیدند، «آن ۲۳ نفر» هنوز زنده‌اند تا روایت کنند که هنوز «بوی پیراهن یوسف» می‌آید از «شیار ۱۴۳» و «منصور» در آسمان است.
«سیمرغ» پر گشوده در قله قاف وطن، حتی «به وقت شام» صدای حماسه بلند است، براستی «شبی که ماه کامل شد» شب اروند بود. حاج حیدر «بادیگارد» و موسای «لاتاری» ریشو‌های واقعی‌اند، با «گشت ارشاد» هیچ‌کس از ریشو‌های واقعی زده نمی‌شود.
در این کشور هر روز «روز واقعه» است، ساعت‌ها در ۱:۲۰ بامداد ۱۳ دی ۱۳۹۸ ایستاده اند، ما در «سفر به چزابه» عشق را در «هامون» دیده‌ایم، اینجا «چ» مثل چهره کودکی است که روز رفتن پدر آخرین بوسه اش را دشت کرده.
این ملت در صف کوپن سوسیال‌ها و مرغ لیبرال‌ها مثل صف رای و راهپیمایی انقلاب نجیبانه ایستاده و انقلابش را به احتکار ماکارونی نمی‌فروشد، در «تنگه ابوقریب» رفته، اما در تنگنا جا نزده‌اند. فرکانسشان روی «کانال کمیل» تنظیم شده است، روی صفحه تلویزیون سیاه و سفید چهره ماه امام را بوسیده‌اند حالا فریب سعودی اینترنشنال را نمی‌خورند.
از اول «ما» بوده و اهل «من و تو» نیست، قصه آن‌ها قصه سرو است مثل «ماجرای نیمروز»، درست است که این کشور «مارمولک» هم دارد، اما بی‌تردید «ایستاده در غبار» در «آخرین روز‌های زمستان» به سر می‌بریم و منتظر ربیع الانام (ارواحنا فداه) هستیم.
موسای ما فرموده است: «ان معی ربی سیهدین» هر چند فرعونیان به نزدیکی‌مان رسیده و نیل در پیش رو باشد. به لطف خدا «خداحافظ رفیق» نسل اول انقلاب در نای نسل پنجم «سلام فرمانده» شده است
هرگاه «هور در آتش» باشد «عقاب‌ها» در «کانیمانگا» «فرزند خاک» پاک وطنند و در «دوئل» با جبهه خوک صفت‌های آدمخوار «دا» می‌شوند همه «بلمی به سوی ساحل» می‌رود و بی شک «روز سوم» شروع «روز‌های زندگی» است، برای ملتی کل یومش عاشوراست و برایش از ولنجک تا بشاگرد کربلاست.
مرحبا به ایران الرضا که از دمشق الزینب تا عراق الحسین رد پای حماسه اوست. قسم به خون همه ۱۹۶ هزار و ۸۳۷ پرستوی سال‌های جنگ و ۱۰ هزار پیشاهنگ نهضت و دو هزار و ۱۰۰ کبوتر حرم و ۱۷ هزار یوسف پیراهن دریده به دست گرگ‌های رجوی و ۴۶۵ لب تشنه منا و ۳۲۵ احرام در خون نشسته سال ۶۶ ارض امن خدا و ۲۹۰ آرزوی افتاده در خلیج فارس و ۱۷۶ غنچه پرواز اشتباه و سوگند به ذبح عظیم فرودگاه بغداد که این راه به صبح خواهد رسید.
انتهای پیام/
