مروری بر وصیت‌نامه شهید «حریفی»
به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، شهید «غلامرضا حریفی» فرزند «رضا»، نهم آذر سال ۱۳۴۱ در بجنورد دیده به جهان گشود و سرانجام در نوزدهم اردیبهشت سال ۱۳۶۰ به فیض شهادت نائل آمد.
وصیت‌نامه شهید غلامرضا حریفی
«پدر عزیزم! می‌دانم که محبت من در دل تو بسیار است و رنج و اندوه از دست رفتن من برایت سنگین است، ولی در راه الله و به ثمر رسیدن حکومت اسلامی بسی ناچیز است. شما باید از درگاه خداوند تشکر کنی که این نعمت را بر شما ارزانی داشته و ما را از این ثواب برخوردار گردانیده است.
پدرم! تو را به خداوند یکتا سوگند می‌دهم مبادا خدای ناکرده گریه کنی و اجر و منزلت کارم را در برابر ایزد متعال از میان ببری.
پدر عزیزم! از تو تشکر می‌کنم که همواره از کوچکی مرا ترغیب و تشویق نمودی. من از شما تشکر می‌کنم که در راه به انجام رسیدن مواهب و بخشش‌ها مرا یاری دادی.
شکر می‌کنم خدای را که مرا برای به اهتزاز در آوردن پرچم مهدی (عجل‌الله)، پرچم مستضعفین جهان کمک کرد و امیدوارم که شهادت مرا جزء شهدای صدر اسلام ثبت نماید.
پدر جان و مادر! هر چند که از دست دادن فرزند برای شما بسیار مشکل است، شما هم می‌دانید عمر دنیا کوتاه است، بالاخره آدمی یک روز آمده و یک روز هم از دنیا می‌رود پس چه بهتر که مرگ، شهادتِ انسان در راه الله باشد.
مادر جان و پدر جان! از زحماتی که در مدت هجده سال عمر من کشیدید تشکر می‌کنم و از خدای تعالی می‌خواهم اجر و منزلت در بهشت خداوند به شما عنایت بفرماید.
در پایان با درود به امام امت، آرزوی پیروزی اسلام را می‌نمایم.»
منبع: نوید شاهد
انتهای پیام/ ۹۱۱
