به گزارش گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، نشست «راز رسانه به روایت آقای نادر» با حضور آیت‌الله قائم‌مقامی، استاد حوزه و دانشگاه در غرفه انجمن کتابفروشان جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی (خوشه) برگزار شد.
قائم‌مقامی در تشریح فضای هنری حاکم بر قبل از انقلاب بیان داشت: من اواخر دهه چهل بود که وارد حوزه طلبگی شدم و تا قبل از آن در عالم هنر سیر می‌کردم. در آن زمان برای من و خیلی وقت‌ها مشخص بود که عصر مدرنیسم در راه است و اغلب روشنفکران در فضای پست مدرن سیر می‌کردند و نسبت به غرب نگاه انتقادی داشتند و معتقد بودند دوره در پیش رو باید مبتنی بر معنویت و خدا و دین باشد. اما وقتی انقلاب محقق شد و به عنوان مصداقی بروز و ظهور یافت، گفتند نه! این آن چیزی نیست که ما می‌خواستیم اما کسانی هم مثل مرحوم طالب‌زاده وقتی انقلاب را دیدند مصداق آن را تایید کردند.
وی افزود: طالب‌زاده در غرب زندگی کرده بود و در آن فضا در جست و جوی حقیقت بود. حقیقت به معنای ضد دروغ و ضد باطل. در آنجا ادبیات می‌خواند. سینما می‌خواند. هنر می‌خواند. طالب‌زاده از یک جهت با روشنفکرانی که سرآمد غرب بودند شباهت دارد و از یک جهت شباهت ندارد. شباهتش از این جهت است که مصداق حقیقت و فضیلت و زیبایی را غرب می‌داند و عدم شباهتش از این جهت است که مانند هنرمندان پست مدرن قبل از انقلاب، منتقد غرب نبود. این نکته مهمی است. یعنی در غرب زندگی می‌کند. مصداق حقایق را غرب می‌داند. منتقد غرب هم نبوده است. اما وقتی انقلاب می‌شود؛ وقتی منادی امام خمینی (ره) را می‌شنود بلافاصله به ایران مهاجرت کرد و به جریان انقلاب پیوست. پیوستنی که شرحی عجیب دارد.
قائم‌مقامی اضافه کرد: من به واسطه آشنایی که قبل از انقلاب با هنر داشتم، با وقوع انقلاب به عنوان مشاور با دوستان اهل هنر گفتگو و حشر و نشر داشتم. در ابتدای انقلاب بیشتر موضوع مباحث ما این بود که مختصات هنر انقلابی چیست و چگونه باید باشد. طی این ۴۰ سال دوستی که با آقای طالب‌زاده داشتم صحبت‌های ما پیرامون انقلاب بود. انقلاب به عنوان یک پدیده فوق شگفت آور که انسان را وارد عصر فرا مدرن می‌کند. واقعا انقلاب مصداق پست مدرن واقعی است. انقلاب اسلامی و چیزی که بعد از آن می‌آید. طالب‌زاده کسی بود که هر چه که بیشتر جلو می‌آمدیم عشقش به انقلاب بیشتر می‌شد. حالش خوش‌تر می‌شد. بگذریم از جفاهای قضایی که به ایشان شد. ولی این جفا کوچک‌ترین اثری در روح و روان طالب‌زاده نداشت. چون او حقیقت را با شهود دریافته بود.
وی افزود: طالب‌زاده در جنگ به صورت شهودی حقیقت را درک کرده بود و همان طور هم مستند می‌ساخت. خبرنگار شریک در صحنه بود و فقط تماشاچی واقعه نبود. در هنر غربی به این سبکی که ایشان در پیش گرفته بود سینمای اشراقی می‌گویند.
قائم‌مقامی تصریح کرد: طالب‌زاده، انقلاب اسلامی و هنر متعهد به آن را ژانری کنار بقیه ژانرها نمی‌دید. بلکه آن را تنها صراط مستقیم می‌دانست. او انسان دوره فرا مدرنیته و انسان عصر ظهور بود و در این راستا اندیشه ورزی می‌کرد. هنرمند بود ولی شأن او اجل از این است که او را فقط یک هنرمند ببینیم. درکنار هنرمندی، حکیم هم بود. اندیشمند بود. عارف بود. مجاهد بود. او یار ولایت بود.
وی با اشاره به وجه تشابه مرحوم طالب‌زاده و شهید سلیمانی خاطر نشان کرد: این دو عزیز هر دو دلباخته انقلاب و حکومت اسلامی بودند. هر دو اهل حکمت و عرفان بودند. به تعبیر من طالب‌زاده، حاج قاسم عرصه فرهنگ و هنر بود و حاج قاسم، طالب‌زاده عرصه جهاد مسلحانه بود و در نهایت هم هر دو در عراق ترور شدند.
کتاب دو جلدی «راز رسانه»؛ گفتارها و گفتگوهای رسانه‌ای مرحوم نادر طالب‌زاده، توسط انتشارات راه یار در سی و سومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران عرضه شده است. این ناشر در اولین سال حضور خود در نمایشگاه بین المللی کتاب تهران با عرضه بیش از صد عنوان مختلف در موضوعات فرهنگ و رسانه، تاریخ شفاهی پیشرفت، تاریخ شفاهی جبهه فرهنگی و هنری انقلاب، تاریخ شفاهی زنان، تاریخ شفاهی معلمان و مربیان و مدارس انقلاب، جهاد سازندگی و... در شبستان مصلی (ناشران عمومی)، راهروی ۱۵، غرفه ۱۲ حضور دارد.
انتهای پیام/ 121
