به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس، قصه فداکاری معلمان کشور، داستانی است که ریشه در عمق سالیان دراز دارد و همواره آنها با گذشتهای و ایثارگریهای خود در راه اعتلای دانشآموزان خود از هیچ تلاشی مضایقه نکردند و تمام اهتمام خود را در این راه به کار بستهاند.
حسینعلی اندرزگو، آموزگار چندپایه یکی از روستاهای توابع شهرستان فریدونشهر در گفتوگویی پیرامون فداکاری خود، اظهار داشت : یک دانشآموز از ابتدای سال داشتم که به دلیل وجود غده سرطانی در داخل گردنش مورد عمل قرار گرفته بود و پس از آن توانایی حرکت را از دست داده بود.
وی افزود: شرایط این دانشآموز به این صورت بود که وی توانایی نشستن روی نیمکتهای مدرسه را نداشت و پس از یک ماه که در ابتدای سال سرکلاس حضور پیدا کرد، از حضور در مدرسه به دلیل بیماری انصراف داد و مادرش با حضور در مدرسه اعلام کرد که این دانشآموز دیگر قادر به حضور در کلاس درس نیست و پزشک نیز نسبت به حضور وی در مدرسه هشدار داده است.
اندرزگو افزود: وی سال قبل نیز به دلیل همین مشکلات از درس بازمانده بود و امسال با تلاشهای فراوان در حال فراگیری حروف الفبا بود که این مشکل پیش آمد و پس از آن با مادر دانشآموز صحبت کردم و به وی اعلام که حاضر هستم تا با حضور در منزل دانشآموز به او کمک کنم.
وی گفت: با هماهنگی انجام شده بلافاصله که از مدرسه خارج میشدم به منزل این دانشآموز میرفتم و حدود دو ساعت به وی تدریس میکردم.
وی با بیان اینکه برای اینکار هیچ هزینهای دریافت نمیکرده و حتی بدون اینکه مسؤولان آموزش و پرورش را در جریان این اقدام خیرخواهانه بگذارد، تصریح کرد: وضعیت مالی این دانشآموز ضعیف بود و هزینههای درمان وی بالاست و حمایتهای مناسبی از سمت بهزیستی هم برای وی صورت نگرفته و این کار را من فقط برای رضای خدا انجام میدادم که بعد از مدتی مسؤولان آموزش و پرورش منطقه متوجه موضوع شدند و بنده را مورد تقدیر قرار دادند.
اندرزگو خاطرنشان کرد: اینک که در پایان سال تحصیلی قرار داریم، به یاری خداوند این دانشآموز توانست همه مباحث را فرا بگیرد و وضعیت تحصیلی او عالی است و همه خوشحالی من این است که این دانشآموز توانست علاقهاش را دنبال کند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: هر روز مسیر ۱۵ کیلومتری از برفانبار تا روستا را به شوق دانشآموزان طی میکنم تا بتوانیم اهداف تعلیم و تربیت را به درستی پیاده کنیم.
منبع: فارس
انتهای پیام/ ۹۱۱