به گزارش گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، اعلان موجودیت اسرائیل در روز ۱۴ می ۱۹۴۸ (اردیبهشت ۱۳۲۷) و حمایت رژیم پهلوی از این رژیم غاصب، در ایران با اعتراض طلاب مبارز و در رأس آنان، شهید «سید مجتبی (میرلوحی) نواب‌صفوی» همراه شد.
به همین منظور مرکز اسناد انقلاب اسلامی برشی از خاطرات آیت‌الله شهید «فضل‌الله محلاتی» را از کتاب «خاطرات و مبارزات شهید محلاتی» که انتشارات همین مرکز آن را چاپ کرده است، منتشر کرد که به شرح زیر است:
«آیت‌الله شهید شیخ «فضل‌الله محلاتی» با اشاره به مخالفت شهید نواب صفوی با اعلام موجودیت اسرائیل و سخنرانی کوبنده وی علیه سلطنت پهلوی و رژیم اشغالگر قدس می‌گوید: «پس از جنایات اسرائیلی‌ها در فلسطین اشغالی و دِیر یاسین (روستای فلسطینی دیر یاسین (در پنج کیلومتری غرب اورشلیم))، اسرائیلی‌ها موجودیتشان را اعلام کردند و انگلیسی‌ها هم از آن‌ها حمایت کردند. آمریکا در آن زمان مثل حالا اینطور مداخله نداشت.
آن‌ها [اسرائیلی‌ها] فلسطینی‌ها را قتل عام کردند و جریانش به دنیا و سازمان ملل کشیده شد. اسرائیلی‌ها زنده زنده افراد را در چاه ریختند و گزارشش به همه دنیا رسید؛ اما از ایران صدایی درنمی‌آمد و حکومت ایران [رژیم پهلوی] اسرائیل را به صورت دو فاکتو (به صورت کامل و بدون قید و شرط) به رسمیت شناخت. در آن زمان «ساعد مراغه‌ای» نخست‌وزیر بود ولی شاه همه‌کاره بود.
تنها گروهی که در این دوران مخالفت و مبارزه را علیه حکومت شروع کردند، «فدائیان اسلام» بودند و از قم هم شروع کردند. مرحوم نواب صفوی یک روز بعد از ظهر در مدرسه فیضیه سخنرانی کرد و اظهار داشت: «اگر می‌خواهیم اسرائیل را ساقط کنیم، باید از تهران شروع کنیم؛ یعنی باید اول رژیم پهلوی را از بین ببریم تا بتوانیم با اسرائیل بجنگیم.»
ای کاش نوار سخنرانی آن روز او موجود بود تا بعد از سال‌ها، صحت گفتار او را درمی‌یافتیم؛ چه اکنون می‌بینیم که تنها مانع نابودی اسرائیل، حکومت‌های وابسته به بیگانه هستند وگرنه نابودی اسرائیل برای ملت‌های مسلمان کار چندان دشواری نیست.
یادم هست در جمله‌ای می‌گفت: «رژیم شاهنشاهی یعنی مرکز فحشا.»
خلاصه از مدرسه فیضیه که بیرون آمد او را گرفتند و یارانش را هم تعقیب کردند. ولی ما با سر و صدا و تظاهرات، طلبه‌های جوان داغ را جمع کردیم و به منزل مرحوم آیت‌الله خوانساری رفتیم و گفتیم که ما می‌خواهیم به کمک فلسطینی‌ها و جنگ اسرائیل برویم. یادم هست که آنجا دفتری آوردم و شروع به اسم نویسی کردیم که به جنگ اسرائیلی‌ها برویم؛ اما خب صدای‌مان به جایی نرسید و ما را دستگیر کردند و زدند و تعقیب کردند...»
انتهای پیام/ 118
