گروه اجتماعی دفاع‌پرس: پس از حمله نیروهای عراقی به خرمشهر، یک گردان از تکاوران دریایی ارتش به فرماندهی هوشنگ صمدی، گردان دژ خرمشهر به فرماندهی علی قمری و دانشجویان دانشگاه افسری امام علی (ع) به فرماندهی حسین حسنی سعدی، همچنین تعدادی از نیروهای سپاه خرمشهر به فرماندهی محمد جهان‌آرا از معدود یگان‌های نظامی بودند، که به مدت ۳۴ روز از شهر دفاع کردند.
با وجود رشادت‌های فراوان نیروهای حاضر در خرمشهر، این شهر سقوط کرد و به دست نیروهای رژیم بعثی عراق افتاد.
پس از طراحی عملیات‌های مختلف و پیروزی رزمندگان در این عملیات‌ها در برابر نیروهای تا بن دندان مسلح عراق، عملیات الی بیت‌المقدس برای آزاسازی خرمشهر طراحی و شهر خرمشهر پس از ۵۷۶ روز اشغال توسط نیروهای ارتش عراق، در روز سوم خرداد سال ۱۳۶۱ توسط نیروهای مسلح ایران بازپس گرفته شد.
فتح خرمشهر بازتاب جهانی داشت و عراق با از دست دادن خرمشهر، از نظر سیاسی تکیه‌گاهش را برای مذاکره از دست داد. این نبرد از لحاظ نظامی، به‌عنوان نقطهٔ عطفی در تاریخ جنگ تحمیلی عراق علیه ایران شناخته می‌شود.
بر این اساس، خبرنگار دفاع‌پرس گفت‌وگویی با سردار سرتیپ «محمد شرفی» جانشین معاون هماهنگ‌کننده فرماندهی کل انتظامی کشور انجام داده که ماحصل آن در ذیل آمده است:
پس از پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری معمار کبیر انقلاب اسلامی و پشتیبانی قاطع ملت ایران استکبار جهانی با در خطر دیدن منافع خود در حوزه جغرافیایی ایران و منطقه از همان روزهای ابتدای انقلاب در صدد بود امنیت کشور ما را از بین ببرد و مشکلاتی ایجاد کند.
هدف صدام از جنگ شکست انقلاب اسلامی بود
دشمنان قسم‌خورده ایران برای ضربه زدن به این کشور توطئه‌های زیادی را طراحی کردند که یکی از توطئه‌های استکبار جهانی، تحمیل جنگ از طریق تحریک صدام و حمایت از وی بود؛ استکبار جهانی با مطالعه در خصوص وضعیت ایران و نابسامانی‌های آن دوران و با توجه به مشکلاتی که بین ایران و عراق از گذشته وجود داشت آتش جنگ را روشن کرد.
صدام با استفاده از لشکرهای مکانیزه و تجهیزات به روز در مقابل ایران اسلامی که در آن زمان از لحاظ تجهیزاتی و نیروی انسانی دچار مشکل بود، قرار گرفت؛ وی از ابتدای جنگ سه هدف جدا کردن خوزستان از ایران، تصرف اروند و نابودی انقلاب نوپای اسلامی را در سر داشت.
استکبار جهانی و کشورهای مرتجع منطقه از صدام به صورت همه‌جانبه حمایت و برای غلبه او بر ایران به وی کمک‌های تسلیحاتی، اطلاعانی، نیروی انسانی و کمک‌های مالی می‌کردند.
در اوایل جنگ یکی از اهداف مهم رزمندگان جلوگیری از پیشروی رژیم بعث عراق بود و رزمندگان با ایجاد موانع فیزیکی جلوی حرکت دشمن را می‌گرفتند.
ارتش، سپاه و نیروهای مردمی پله به پله جنگ را پیش می‌بردند و با استفاده از تجربیات و ظرفیت‌هایی که وجود داشت با ایجاد جنگ چریکی ضربه‌هایی به دشمن وارد می‌کردند؛ سپاه با طراحی عملیات‌های محدود توانست ضربه‌های محکمی به دشمن بزند و عقبه آن‌ها را تخریب کند؛ سپاه همچنین با اجرای عملیات «یا مهدی» در سوسنگرد ضربه‌ای به دشمن وارد کرد که باعث ایجاد ترس و وحشت در دل نیروهای عراقی شد.
پس از اجرای عملیات یا مهدی، عملیات «فرمانده کل قوا روح خدا» در شرق کارون شروع شد؛ فرماندهی این عملیات را سردار «یحیی صفوی» بر عهده داشت. این عملیات با حدود ۳۰۰ رزمنده آغاز شد؛ با شناسایی‌های خوبی که صورت گرفته بود، یه یک لشکر مکانیزه و تیپ کماندویی صلاح‌الدین ایوبی عراق ضربه سختی وارد شد و آن‌ها ناچار شدند که ۱۰ کیلومتر عقب‌نشینی کنند.
«الی بیت المقدس» از بزرگترین عملیات‌ها در دفاع مقدس بود
پس از افزایش تجربیات ما در مقابله با رژیم بعثی عراق، نیروهای ما عملیات‌های بزرگی را اجرا کردند؛ بر این اساس، عملیات فتح المبین از مناطقی در شوش و شمال سوسنگرد شروع و منجر به آزادسازی مناطق وسیعی از خاک کشورمان شد؛ شناسایی‌های صورت گرفته آنچنان دقیق بود که قبل از شکسته شدن خط مقدم، توپخانه عراقی‌ها سقوط می‌کرد.
یکی از عملیات‌های بزرگ دفاع مقدس عملیات الی بیت‌المقدس بود؛ این عملیات با اتحاد بین ارتش، سپاه، نیروی انتظامی در قالب ژاندارمری، شهربانی و کمیته انقلاب اسلامی و نیروهای مردمی، به خوبی اجرا شد.
فرماندهانی مانند شهید صیاد شیرازی به عنوان فرمانده نیروی زمینی ارتش با برخورداری از روحیه بسیجی بین ارتش، سپاه و بسیج وحدت ایجاد کردند. در عملیات الی بیت‌المقدس قرارگا‌ه‌های مختلفی بین ارتش و سپاه تشکیل و عملیات آزادسازی خرمشهر از اردیبهشت ماه آغاز شد. مدیریت میدان نبرد را شهید حاج احمد کاظمی بر عهده داشت و با فداکاری رزمندگان اسلام، سرانجام خرمشهر در سوم خرداد ۶۱ آزاد شد.
آزادسازی خرمشهر ناتوانی رژیم بعث عراق را نشان داد
تنها برگ برنده صدام در تمام معادلات سیاسی، در اختیار داشتن خرمشهر بود؛ اما با آزادسازی خرمشهر، ناتوانی رژیم بعث عراق نمایان شد. یکی از دلایلی که پس از آزادسازی خرمشهر جنگ ادامه یافت، این بود که صدام عهدنامه ۱۹۷۵ الجزایر را به رسمیت نمی‌شناخت و به دلیل عدم پای‌بندی صدام به معاهدات بین المللی، ما نمی‌توانستیم ریسک کنیم و صلح را بپذیریم؛ همچنین مطالبه برحق رزمندگان و خانواده‌های شهدا از دیگر مواردی بود که موجب ادامه یافتن جنگ شد.
پس از آزادسازی خرمشهر هنوز بخشی از سرزمین ما در غرب و جنوب در تصرف صدام بود؛ مناطقی مثل سومار، میمک و بخشی از خاک ما در جنوب در دست دشمن بود و اگر در این زمان به جنگ پایان می‌دادیم، سرنوشت خاکی که در تصرف عراق بود، چه می‌شد؟
آزادی خرمشهر توازن قدرت در منطقه را برهم زد
زمانی که خرمشهر آزاد شد، توازن قدرت در منطقه تغییر کرد؛ مستکبران باور نمی‌کردند که ایران بتواند چنین عملیات بزرگی را انجام دهد. پس از آزادسازی خرمشهر کمک‌های آمریکا و کشورهای مرتجع منطقه به رژیم بعثی علنی شد و همه آن‌ها به دنبال نجات صدام بودند. حتی شورای همکاری خلیج فارس و شورای امنیت ملی سازمان ملل پس از فتح خرمشهر، شروع به موضع‌گیری علیه ایران کردند و مداخلات زیادی در این زمینه داشتند.
انتهای پیام/ 241
