گروه بینالملل دفاعپرس: پارلمان کشور «عراق» روز جمعه در اقدامی تاریخی و حماسی قانونی را به اتفاق آرا تصویب کرد که به موجب آن هرگونه عادی سازی با «رژیم صهیونیستی» جرم محسوب شده و حرکت در این مسیر خیانتی بزرگ و نابخشودنی قلمداد میشود. در واقع «پارلمان عراق» با تصویب چنین قانونی موضع صریح و قاطع خود را در حمایت و پشتیبانی از آرمانهای به حق مردم «فلسطین» اعلام کرده است.
شاید در نگاه نخست تصویب قانون ضد سازش با «اسرائیل» فقط دارای مصارف داخلی برای «عراق» متصور شود. البته در جنبه نخست تصویب این قانون، ضمن اینکه حمایت «عراق» را از آرمانهای «فلسطین» به نمایش میگذارد، این پیام را به «اسرائیل» و کشورهای غربی و در راس آنها «آمریکا» میدهد که ملت و حکومت «عراق» بر خلاف بسیاری از حکومتهای وابسته و خودفروخته عربی که سرسپردگی «آمریکا» را میکنند از استقلال و آزادی کامل و بسیار خوبی برخوردار است و در میدان تقابل «حق و باطل» همواره جانب حق و حقیقت را گرفته و خواهند گرفت.
اما اگر بخواهیم نگاهی دقیقتر و موشکافانهتر به تصویب قانون ضد سازش با «اسرائیل» در «عراق» داشته باشیم باید به خیلی قبلتر از تصویب این قانون در «پارلمان عراق» برگردیم. آن جایی که «رژیم صهیونیستی» با حمایت و پشتبانی «آمریکا» و تحت فشار قرار دادن کشورهای عربی حاشیه «خلیج فارس» موفق شد تا با برخی از این کشورها روند عادی سازی روابط را آغاز کند.
در واقع تصویب قانون ضد سازش با «رژیم صهیونیستی» همانند سدی محکم و مستحکم در برابر نفوذ «اسرائیل» در میان کشورهای منطقه «خاورمیانه» است. زیرا اگر مقامات «تلآویو» با حمایتهای علنی و پشت پرده «آمریکا» موفق میشدند با تحت فشار گذاشتن نمایندگان «پارلمان عراق»، این کشور را هم همانند برخی از کشورهای عربی در مسیر عادی سازی روابط با «اسرائیل» قرار بدهند کار آنها برای عادی سازی روابط با دیگر کشورهای عربی منطقه بسیار سادهتر میشد.
این در حالی است که اکنون با تصویب قانون ضد سازش با «اسرائیل» شاهد هستیم که مقامات «تل آویو» به دیواری محکم خورده و یا در بن بستی بزرگ گرفتار شدند که مانع از پیشروی آنها در مسیر عادی سازی روابط با کشورهای عربی حاشیه «خلیج فارس» میشود. از طرف دیگر تصویب این قانون استقبال و تمجید گروههای مقاومت فلسطینی و عراقی و همچنین تشویق سایر گروههای مقاومت فعال در «خاورمیانه» در برابر اقدامات تجاوزکارانه «رژیم صهیونیستی» را به همراه داشته است.
موضوع دیگری که باید در حوزه عادی سازی روابط «رژیم صهیونیستی» با کشورهای عربی منطقه به آن توجه کرد تهدید صلح و ثبات و امنیت «خاورمیانه» به واسطه حضور و جای پای بازکردن «اسرائیل» در پایتختهای این کشورها است. زیرا اگر خرابکاریها و توطئههای مقامات و سازمانهای امنیتی و اطلاعاتی «اسرائیل» را در ایجاد آشوب و درگیری که سابقه طولانی هم دارد درنظر نگیریم این نگرانی قطعا وجود خواهد داشت این «رژیم صهیونیستی» با ایجاد ائتلافهایی امنیتی، اطلاعاتی و نظامی با برخی از کشورهای عربی مهم و تاثیرگذار در معادلات «خاورمیانه» برنامههای تخریبی خود ازجمله ایجاد شکاف و چنددستگی در میان کشورهای مسلمان عربی را اجرایی کند.
نکته دیگر که جریان عادی سازی روابط مابین «اسرائیل» و کشورهای عربی را برای «رژیم صهیونیستی» بسیار مهم و حیاتی کرده ایجاد اجماع و کسب حمایت از طریق ارتباط با کشورهای عربی در زمینه مسئله «فلسطین» است. زیرا شاهد هستیم که اخیرا «عربستان» نیز اعلام کرده که عادی سازی روابط با این رژیم منوط به حل مسئله فلسطین است.
بر این اساس اکنون ماجرا بسیار روشن شده که هدف «رژیم صهیونیستی» از عادی سازی روابط با کشورهای عربی کاهش فشار افکار عمومی این کشورها و همراهی حاکمان آنها با این رژیم جعلی و اشغالگر برای برخورد با مسئله «فلسطین» است تا این رژیم، آسوده و با خیالی راحت اهداف خود در سرکوب مردم «فلسطین» و گروههای مقاومت فعال در این کشور و اعلام «قدس شریف» به عنوان پایتخت خود را پیاده و اجرا کند.
در پایان باید گفت تصویب قانون ضد سازش با «اسرائیل» در «پارلمان عراق» آن هم بعد از آن همه زمینه چینی و رایزنیهای پشت پرده که با فشارهای فراوان بر نمایندگان «پارلمان عراق» همراه بود سران و مقامات «تل آویو» را در طراحی و راجاری برنامههای خود در فتح پایتختهای عربی منطقه به شدت افسرده و مایوس کرد است.
انتهای پیام/ ۱۳۴