به گزارش خبرنگار اخبار داخلی دفاعپرس، حجتالاسلام و المسلمین سید محمود دعایی روحانی و سیاستمدار ایرانی روز (۱۵ خرداد ۱۴۰۱) در منزلش به لقاالله پیوست.
در این گزارش به معرفی یار دیرین امام (ره)، رهبر معظم انقلاب اسلامی و مدیر مسئول روزنامه اطلاعات پرداختیم که در ادامه میخوانید.
حجتالاسلام و المسلمین «سیدمحمود دعایی» فرزند سیدمحمد در ۲۵ فروردین سال ۱۳۲۰ از پدری یزدی و مادری کرمانی در یزد متولد شد و به همراه مادرش که کرمانی بود در کرمان مقیم شد.
وی پس از اتمام تحصیلات متوسطه در حوزه علمیه کرمان به نام مدرسه معصومیه به تحصیل علوم اسلامی مشغول شد. بعد از اتمام سطوح اولیه تحصیلی در کرمان به حوزه علمیه قم رفت و بعد از تکمیل سطوح عالیه در سال ۱۳۴۶ به خاطر فعالیتهای سیاسی تحت تعقیب رژیم پهلوی قرار گرفت و مخفیانه به عراق رفت و در آنجا تحصیلات علوم اسلامی را نزد مقتدای خویش سید روح الله خمینی ادامه داد. در این دوران تلاشهای وسیعی برای استردادش صورت گرفت که مأموران رژیم در این زمینه موفق نشدند.
سید محمود دعایی قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در خارج و داخل ایران از فعالان سیاسی بود و در خلال این مدت به اروپا و کشورهای آسیای غربی (چون سوریه، لبنان، اردن، عربستان، پاکستان، و افغانستان) سفر کرد. ایشان در جریان مبارزات سیاسی خارج از کشور مدت هفت سال سخنگوی نهضت روحانیت مبارز در ایران بود و نمایندگی امام خمینی را به عنوان رابط بین مسئولین عالیرتبه عراقی با او به عهده داشت و همچنین رابط بین سازمانها و انجمنهای اسلامی و مبارز دانشجوئی و برخی شخصیتهای مبارز خارج از کشور با وی بود.
همچنین در زمان اقامت در عراق تهیهکننده و مجری برنامه رادیویی «صدای روحانیت» بود که در مبارزه با رژیم پهلوی پخش میشد. ایشان پس از سالها اقامت در عراق و همراهی با امام به پاریس رفت و در پرواز انقلاب همراه بنیانگذار جمهوری اسلامی در ۱۲ بهمن ۵۷ به ایران برگشت.
حجت الاسلام و المسلمین سید محمود دعایی بعد از پیروزی انقلاب در اوایل سال ۱۳۵۸ به عنوان سفیر جمهوری اسلامی ایران در عراق عازم بغداد شد و به دنبال اعتراض به دخالتهای آشکار مأمورین عراقی در امور داخلی ایران به دستور وزارت خارجه در اسفند ۱۳۵۸ به ایران بازگشت. پس از آن مدتی در دفتر امام خمینی اشتغال داشت و سپس به دستور ایشان در اردیبهشت ۱۳۵۹ به سرپرستی موسسه اطلاعات منصوب شد.
ایشان در گفتوگویی با سایت تاریخ ایرانی نحوه شروع کار خود در مؤسسه اطلاعات را چنین شرح دادند: «در ابتدا که مرحوم حاج احمدآقا با من تماس گرفت و گفت که امام فرمودند شما به مؤسسه اطلاعات بروید، پیشنهاد کرد که من با حکم آقای بنیصدر به روزنامه اطلاعات بروم که من به ایشان گفتم: من حکم آقای بنیصدر را نمیپذیرم. من از اول هم گفتم طلبهای هستم تابع آقا و اگر امریه و حکم ایشان نباشد، من به اطلاعات نمیروم. ایشان گفت که ما حکم امام را هم برای شما خواهیم گرفت؛ منتها الان مصلحتی اقتضا میکند که شما با حکم بنیصدر به روزنامه اطلاعات بروید؛ ایشان آن مصلحت را هم شرح داد.
«من گفتم که تنها با حکم ایشان (بنیصدر) نمیروم، حکم حضرت امام را هم میخواهم. ایشان گفت: بسیار خوب ما آن حکم را هم به شما میدهیم، ولی اجازه بدهید که اول بنیصدر به شما حکم بدهد، من هم موافقت کردم.» درباره مؤسسه اطلاعات توضیح میدهند: «آنچه را که اطلاعات در این ۸۵ سال عرضه کرده، ثمره زحمت بسیاری از شخصیتها، عناصر، افراد و کسانی است که یا نامآور بودند یا گمنام؛ از آن کارگر سادهای که در اطلاعات چه قبل از انقلاب و چه بعد از انقلاب زحمت کشیده و چه آن شخصیت فرهیخته ارجمندی که مسئولیتهای بالای فرهنگی، فکری و اداری مؤسسه را عهدهدار بوده، حرمت این افراد طبیعتاً باید حفظ شود، نباید اینها فراموش شوند، ارجحیت دارند و اگر اطلاعات افتخار، دستاورد و حضوری دارد، رهین فداکاریها و از خودگذشتگیها و دستاوردهای فکری، قلمی و حضوری این نازنینهاست. خداوند وجود همه آنها را حفظ کند و به من توفیق دهد که قدردان نعمت وجودشان باشم ...»
«.. میخواهیم آن مقام ارجمندی که ما را نصب کرده و مقام ارجمند بعدی که نصب ما را تنفیذ کرده، از ما راضی باشند و قبل از او و پیشاپیش او پیش وجدان خود، ولیعصر (عج)، تمام مقدسات و پاکان و خوبانی که ما به آنها احترام میگذاریم و معتقد هستیم، سرافراز باشیم و جفایی نکرده باشیم ...»
سید محمود دعایی که از اعضای جامعه روحانیت مبارز تهران بهشمار میرفت، در آستانه انتخابات مجلس سوم به همراه جمعی دیگر از اعضا، مجمع روحانیون مبارز را تشکیل دادند. ایشان در شش دوره مجلس پس از انقلاب یکی از کرسیهای تهران را در مجلس شورای اسلامی در اختیار داشت.
این روحانی فعال در عرصه رسانه، در سال ۱۳۹۳ نشان افتخار عرصه فرهنگ و هنر را دریافت کرده بود.
حجت الاسلام والمسلمین دعایی همچنین از سوی انجمن دفاع از آزادی مطبوعات موفق به دریافت قلم طلایی به عنوان چهره شاخص فرهنگی شد که او این جایزه را به موزه حضرت علی بن ابیطالب (ع) در قم اهدا کرد.
مرحوم دعایی انسانی شریف، آزاده، زاهد و وارسته بود که در همهٔ دوران عمر خود با سلامت نفس زیست و به دین و میهن، متواضعانه و دلسوزانه خدمت کرد و در روزگار پرتلاطم، اعتدال را وجهه همت خویش قرار داد و به مثابه سرمایه نمادین روزگار ما بود.
انتهای پیام/341