به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از خوزستان، شهید «رضا محدثی» در يكم خرداد 1344، در شهرستان هنديجان به دنيا آمد. پدرش عبدالرحيم، روحانی بود و مادرش فرخی نام داشت. رضا دانش آموز سوم راهنمايی بود که از سوی بسيج در جبهه حضور يافت و در بيستم ارديبهشت 1361، با سمت فرمانده گروه در خرمشهر بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسيد.
وصیت‌نامه بسیجی شهید «رضا محدثی»؛
به نام او که همه چیزم از اوست، جانم از اوست. به نام او که زندگی ام در جهت اوست. به نام او که زنده به اویم، به نام او که زندگی ام اوست، جانم اوست، مقصودم اوست و سرلوحه اعمالم اوست، با تمام وجودم احساسش می کنم، با قلبم و با ذره ذره وجودم اما چه بگویم که من موجودی ممکنم و او واجب الوجود. تنها این را می توانم بگویم که خدا معبود من است، عشقم اسلام و مکتبم مکتب رسول الله. افتخارم این است که توحید سرتاسر وجودم را فراگرفته است.
در حقیقت نمی دانم از کجا شروع و به کجا ختم کنم. آیا قرآن را بر روی ورق آورم یا کلمات دلنشین حضرت محمد(ص) و یا سخنان علی(ع) را که می گوید ستمگر را با شمشیر ادب کنید را زمزمه کنم و یا سخنان شیوا و گهربار امام منجی عالم و حامی خون هزاران شهید و ندای شهیدان را باز تکرار کنم؟
وصیت به چه کسی کنم به اساتیدم که مانده اند و یا از آنها که رفته اند بگویم؟ آیا این همه وصیت شهداء کافی نیست و آیا باید ماهم اوراق را بنام وصیت نامه پر کنیم؟ آیا وقت توبه فرا نرسیده و وقت به خود آمدن نرسیده است؟ به خود آیید و دست از مال و منال بردارید البته قصدم دست برداشتن از روزی حلال خداوند نیست بلکه منظور نهی از انبار کردن و دل بستن به حطام دنیاست. خدا را بشناسید و به درگاهش توبه و استغفار کنید.
در نظرم آمد که توصیه کنم شهدا را از یاد نبرید، تقوی را نصب العین قرار دهید و فراموش نکنید که پیروزی در سایه جهاد است. آیات خدا را عملی کنید. آیا ندای «هل من ناصر ینصرنی» حسین را نمی شنوید و آیا این همه خون کافی نیست که شما هم به جوشش درآئید و برخیزید؟ این را بدانید که اسلام در خطر است زیرا مظلوم است و تمام ممالک بر علیه اسلام قیام کرده اند. فریاد کودک های فلسطینی را در حین کتابت وصیت ام شنیدم و قصد کردم که برخیزم و قدس را آزاد کنم.
مردم، آمریکا را از یاد نبرید و بدانید تا کفر هست در جهان اسلام همیشه نبرد وجود دارد. اسلام محتاج خون جوانان ایران است و تا خون ها جاری نشود و تا حسین زمان حکومت اش جهانی نگردد مبارزه ادامه دارد. باید درخت نوپای انقلاب را با خون آبیاری کرد و از خون اقیانوس روان ساخت تا آمریکا و آمریکا صفتان در آن غرق شوند. من به آمریکا و اتباعش می گویم اگر قطعه قطعه ام کنید فرامین مقدس اسلام را از یاد نخواهم برد و سازش با کفر در مکتب ما جایی ندارد.
امید که در راه خدا حرکت کنیم و تا آخر عمر همگام با امام باشیم. امام را فراموش نکنید امام تنها عامل تحرک جامعه اسلامی است و او را سرلوحه خود و الگوی خویش قرار دهید. احکام و فرامین او را مانند فرامین پیامبر بدانید. حرکت در راه او حرکت در راه خداست و تا فریادهای او را لبیک می گوئید خدا از شما راضی است.
در پایان بگویم مادرم و پدرم و برادران و خواهرانم و همه آشنایان حالا که من رفتم تا جان ناقابل ام را هدیه به پیشگاه حضرت حجت ابن الحسن کنم مرا ببخشید و بر مزار ما شهیدان گریه نکنید که وقتی گریه می کنید شهیدان را ناراحت می کنید. بدانید شهید شمع است و شهادت موهبت و «سعادت الذین اذا اصابتهم مصیبه قالوا انا لله و انا الیه راجعون».
انتهای پیام/
