گروه بین‌الملل دفاع‌پرس- سعید شهرابی فراهانی؛ از قول مایک پمپئو رئیس اسبق سازمان جاسوسی سیا و وزیر سابق امورخارجه آمریکا عباراتی با این مضمون نقل شده که «ما از برجام خارج شدیم، پایتختی بیت‌المقدس به رسمیت شناختیم و سردار سلیمانی را ترور کردیم و جنگی هم اتفاق نیفتاد.»
نگارنده قصد مجادله و مشاجره بر سر درست و غلط بودن سخنان پمپئو را ندارد، ولی به نظر می‌رسد وی از زمره همان دسته از افرادی است که در زبان فارسی معروفند که «دیر آمده و زود هم می‌خواهد برود»!
آیا پمپئو و همفکرانش گمان کرده‌اند درگیری مستضعفین و مقاومت با استکبار و گردن‌کشان به همین چهار سالی برمی‌گردد که او و رئیس کوته‌فکرش در مصدر امور بوده‌اند؟! به همین دلیل است که می‌گوییم او دیر رسیده است.
آیا این فرد در این خیال است که با این سه فقره اقدامی که او و آن مهره شیطان‌صفت مرتکب شده‌اند، کار تمام و پرونده بسته شده است؟ اینجاست که می‌گوییم زود می‌خواهد برود.
در مورد برجام که ماجرا روشن است و تلاش اروپایی‌ها و دولت بایدن برای احیای آن - البته بر اساس منافع خود- اگر بیشتر از ایران نبوده باشد، کمتر هم نیست.
در مورد به رسمیت شناختن بیت‌المقدس به‌عنوان پایتخت رژیم اشغالگر قدس هم باید گفت که از آن زمان تاکنون؛ دولت‌های متزلزل در سرزمین‌های اشغالی چندین بار فرو ریخته‌اند که آخرینش وضعیت نیم‌بند کابینه فعلی است که صندلی نخست‌وزیرش حکم صندلی چرخ و فلک شهربازی را پیدا کرده و آش آنقدر شور شده که صدای خود آشپز هم در آمده است و حرف از گسیختگی، فروپاشی و آتش گرفتن از درون می‌زند.
و اما در مورد ترور ناجوانمردانه فرمانده شهید جبهه مقاومت؛ حاج قاسم سلیمانی...
پمپئو باید کور و کر باشد وگرنه انسانی که چشم و گوشش درست کار کند؛ آن جمعیت پنج میلیون نفری تشییع‌کنندگان تهرانی و چند ده میلیون نفر در سراسر ایران و عراق و یمن و لبنان و افغانستان را نمی‌تواند، ندیده بگیرد. آن تجمعات کم‌نظیر در تاریخ معاصر ایران؛ کیفرخواست همگانی قصاص از قاتلین شهدای بامداد خونین فرودگاه بغداد است و اولیای دم مظلومان شهید در انتظار اجرای حکم حق ننشسته، بلکه ایستاده‌اند.
هرچند و در ظاهر، قوای باصره و سامعه‌ی پمپئو کار می‌کند و اصطلاحا «دستش به دیتا است» و اگرچه تصور می‌کند با ریختن خون حاج‌قاسم و ابومهدی، ماموریت ابلاغی شیطان را بدون هیچ هزینه قابل‌ذکری به پایان رسانده است لیکن اگر قلب و قوه ادراکش مهر نخورده بود و راهش بسته نمی‌شد؛ سایه منتقمان شهدای مظلوم را می‌دید و صدای قدم‌هایشان را در اطراف خود می‌شنید؛ همان کسانی که از لحظه دریافت حکم مأموریت الهی، شب و روز را به هم دوخته‌اند، چه اینکه:
«شهید سلیمانی چهره‌ی بین‌المللی مقاومت است و همه‌ی دلبستگان مقاومت، خون‌خواه اویند.»
آقای پمپئو! از این طرف که ما هستیم، تعجیلی در کار نیست. وقتش که برسد تو و آن رئیس قماربازت، سزا و کیفر دنیایی جنایات خود را خواهید دید، حتی اگر در بروج مشیده نیویورک و در حصار سرویس مخفی امنیتی پنهان شده باشید. منتقمان جبهه مقاومت صبور و منتظر ساعت صفر هستند!
انتهای پیام/ ۱۳۴
