خشونت‌های تسلیحاتی در آمریکا و تاثیر نامتناسب آن بر اقلیت‌های نژادی

به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، در سال اول همه‌گیری ویروس کرونا قتل‌ها در سراسر آمریکا حدود ۳۰ درصد افزایش یافته است؛ این چشمگیرترین افزایش سالانه از زمانی است که اداره تحقیقات فدرال (اف‌بی‌آی) اقدام به جمع‌آوری داده‌ها در این زمینه کرده است.

به گزارش «گاردین»، افزایش قابل توجه خشونت با سلاح گرم و تیراندازی در شهر‌های بزرگ و کوچک ایالت‌های آمریکا به وجود آنده است.

از سال ۲۰۲۰ مهار افزایش تیراندازی‌ها به موضوع اصلی در میان نامزد‌هایی تبدیل شده که برای موفقیت در انتخابات میان دوره‌ای رقابت می‌کنند.

مانند دهه‌های گذشته، تاثیر افزایش خشونت در جوامع سیاه و رنگین پوست آمریکا بیشتر احساس شده است؛ طبق داده‌های اداره تحقیقات فدرال آمریکا، قتل در سال ۲۰۲۰ در میان سیاه پوستان آمریکایی متمرکز بود و با وجود اینکه ۱۴ درصد از جمعیت آمریکا را تشکیل می‌دادند، بیش از نیمی از قربانیان خشونت‌های تسلیحاتی سال ۲۰۲۰ را تشکیل می‌دادند.

با این حال، پوشش رسانه‌ای بحران خشونت با اسلحه هنوز به ندرت مردان سیاه پوست و لاتین تبار را به عنوان قربانیان اصلی این بحران معرفی می‌کند.

در همین حال، دانشگاهیان و افراد مشابه هشدار می‌دهند که سیاست‌های سختگیرانه در برابر جنایت که توسط برخی به عنوان پاسخ اعلام می‌شود، تنها به جرم انگاری همان افرادی کمک می‌کند که بیشترین تلفات جانی و آسیب‌های اجتماعی ناشی از خشونت‌های تسلیحاتی را تحمل می‌کنند.

 کارشناس آمریکایی با اشاره به موضوع نژادپرستی در خشونت‌های تسیلحاتی آمریکا، استدلال می‌کند که کلیشه‌های نژادپرستانه به این ایده کمک می‌کند که قربانیان قتل سیاه‌پوستان، به‌ویژه اگر جوان و مرد باشند، به اندازه قربانیان سفیدپوست از شفقت و برخورد مناسب برخوردار نیستند.

 کارشناس سیاه پوست آمریکایی تاکید می‌کند «ما به عنوان یک گروه، همدردی زیادی دربافت نمی‌کنیم بنابراین اغلب مردم فکر می‌کنند که اگر اتفاقی برای ما بیفتد، ما سزاوار آن بوده‌ایم.»

اگرچه سیاه‌پوستان و لاتین تبار‌ها بیشتر قربانی و بازماندگان خشونت هستند، به نظر می‌رسد که چهره سنتی قربانی شدن جنایت هنوز کاملاً سفیدپوست و محافظه‌کار است.

 کارشناس آمریکایی در بخش دیگری از اظهارات خود می‌گوید «من فکر می‌کنم دلیل اصلی نادیده گرفته شدن قربانیان سیاه پوست این است که تصور می‌شود سیاه پوستان قابل مصرف هستند بنابراین وقتی خشونت برای ما اتفاق می‌افتد، مهم نیست. از ابتدا، تلفات زندگی ما وزن یکسانی نداشت و به‌عنوان یک گروه، ما همدلی زیادی را به خود جلب نمی‌کنیم.»

منبع: میزان

انتهای پیام/ ۹۱۱