گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس ـ رحیم محمدی؛ زمانی که قوای محمد رسول الله (ص) برای مبارزه با ارتش رژیم صهیونیستی و کمک به مردم لبنان و فلسطین به سوریه اعزام شدند، امام خمینی (ره) به‌عنوان فرمانده کل قوا به محض دریافت چنین خبری، فرمودند که «راه قدس از کربلا می‌گذرد».
سردار سرلشکر پاسدار محمد باقری (رئیس ستاد کل نیرو‌های مسلح) که با حاج احمد متوسلیان منطقه «جبل الشیخ» واقع در مرز لبنان و سوریه و اطراف آن را برای درگیری با ارتش اسرائیل بررسی کرده بودند، در خصوص بازگشت تیپ ۲۷ از جبهه سوریه به ایران در کتاب «ضربت متقابل» عنوان کرده است: الزاماً این‌طور نیست که بگوییم تمهیدات دشمنان انقلاب اسلامی، ما را به جبهه مدیترانه کشاند؛ بلکه ما به لحاظ احساساتی که داشتیم، خیلی علاقه داشتیم که در آن صحنه بجنگیم و به نظر ما امکان جنگ هم وجود داشت.
در این رابطه با احمد متوسلیان و عده‌ای از بچه‌ها بررسی کردیم و معلوم شد که صعوبت و دشواری جنگ با عراقی‌ها خیلی بیشتر از صعوبت جنگ با اسرائیلی‌هاست؛ شیرینی جنگ با آن‌ها هم خیلی بیشتر از جنگ با این‌هاست؛ یعنی اگر ما در آنجا از تمام جهات وارد جنگ می‌شدیم به راحتی می‌توانستیم در مراحل اولیه تاکتیکی، پیروزی‌های بزرگی به دست بیاوریم؛ البته دنیا هم ساکت نمی‌نشست و حوادث بزرگتری اتفاق می‌افتاد.
برداشت اولیه ما از رفتن به آنجا این بود که طی مدت زمان کوتاهی با اقداماتی سریع می‌توانیم پیروزی‌های بزرگی به دست بیاوریم و به ایران برگردیم؛ یعنی یک گوشمالی به اسرائیلی‌ها بدهیم و برگردیم؛ واقعاً هم این کار شدنی بود.
در لبنان چند روزی با حاج احمد متوسلیان منطقه جبل الشیخ و اطراف بیروت را شناسایی کردیم و به این نتیجه رسیدیم که با به‌کارگیری ده-دوازده گردان نیرو و یک سری کار‌های دیگر، شاید بتوانیم سه هزار اسرائیلی را اسیر بگیریم؛ چرا که اسرائیلی‌ها ناشیانه‌ترین جنگ را کرده بودند و در منطقه گسترش بسیار نامناسبی داشتند؛ طوری که به راحتی می‌شد به آن‌ها زد.
بعد که با سوریه‌ای‌ها در این‌باره بحث کردیم، دیدیم این‌ها اصلاً اهل این حرف‌ها نیستند؛ یعنی می‌خواهند آن وضعیت آتش‌بس [شکننده موجود] را کش بدهند؛ وقتی در [دمشق] با آقای دکتر ولایتی وزیر خارجه وقت کشور مان صحبت کردم، ایشان پرسید: نظرت چیست؟ من گفتم: این سوریه‌ای‌هایی که من می‌بینم، هیچ‌کدام اهل جنگ نیستند؛ ایشان گفتند: بلاخره جنگ در اینجا مشکلات دارد. بدبین نباشید.
این حرف‌ها به حضرت امام (ره) منتقل شد که جنگ در آنجا به این سادگی شروع خواهد شد و اگر هم بشود، شاید نتوان به راحتی آزاد شد؛ یعنی در آنجا ما درگیر صحنه‌ای می‌شویم که تیپ ۲۷ محمد رسول الله (ص) را برده بودیم، بعد باید یگان‌های دیگران را هم به آنجا ببریم و جنگ آنجا طولانی می‌شود، اینجا [در ایران]هم که هنوز جنگ با صدام تمام نشده، در این‌صورت قوای ما تجزیه می‌شدند ... در عمل آنچه اتفاق افتاده بود، ما را متوجه «قدس» می‌کرد، بدون اینکه کربلا را حل کرده باشیم.
این فرمایش امام که فرمودند: «راه قدس از کربلا می‌گذرد»، جهت‌گیری حرکت ما را روشن کرد و در پی آن، ما سریع نیرو‌ها را جمع‌آوری کرده و به ایران آمدیم و تنها بخشی از نیرو‌ها آنجا ماندند تا اینکه کار‌های دیگری بکنند و دیگر ما عمده قوای‌مان را روی عراق گذاشتیم.
انتهای پیام/ 231
