به گزارش خبرنگار دفاعپرس از یاسوج، «غلام جناب» در سال 1348 در روستای «بیدک» و در خانوادهای عشایری دیده به جهان گشود. از سنین پنج سالگی در کارهای دامداری کمککار خانواده بود. وقتی به شش سالگی رسید وارد مدرسه ابتدایی سید محمود طالقانی روستای «شیخ هابیل» در جوار حضرت امامزاده یحیی (ع) شد. پس از اتمام دوره ابتدایی به دلیل نبود مدرسه ابتدایی در روستای شیخ هابیل، دوره راهنمایی را در شهر چرام با موفقیت به پایان رساند. پس از پایان دوره راهنمایی، خانواده وی به روستای «جوکار» مهاجرت کردند و دوران دبیرستان را در یاسوج با موفقیت به پایان رساند.
در دوران دبیرستان چند بار راهی جبهههای حق علیه باطل شد و از کیان اسلام و مرز و بوم جمهوری اسلامی ایران دفاع کرد. او در 5 تیر 1366 در واحد توپخانه تیپ 48 فتح در منطقه عملیاتی کربلای 10 به شهادت رسید و به دوستان شهیدش پیوست.
شهید «غلام جناب» در بخشی از وصیتنامه خود نوشته است:
ای برادران و خواهران مسلمان بیایید فکر کنید و بیندیشید که مقام شهید در پیشگاه خداوند بزرگ چقدر بزرگ است، در حقیقت خداوند در جهاد فی سبیل الله جان و اموال مؤمنین را میخرد و در عوض بهشت برین را به آنها عطاء میکند، همانطوری که هنگام خریدن چیزی باید بهای آن داده شود، خدا هم در عوضِ جان مؤمنین، بهشت را به آنها عطاء میکند. این بهاء جهت جهاد فی سبیل الله است.
در جهاد فی سبیل الله با دشمن، یا جهادگران دشمن را به قتل میرسانند یا اینکه خودشان به شهادت میرسند. وعده خداوند به مجاهدین فی سبیل الله در تورات، انجیل و قرآن به اثبات رسیده است خداوند متعال در عوضِ مال و جان مجاهدین فی سبیل الله، جنت عطاء میکند مجاهدینی که فی سبیل الله به شهادت میرسند به ثواب الهی خواهند رسید. در همین خصوص حضرت محمد (ص) می فرماید: اول من یدخل الجنه الشهید، (اولین کسی که وارد بهشت می شود شهید است).
پدر و مادر عزیز و مهربانم و خواهران و برادران عزیزم! از شما میخواهم که برای من کوچکترین ناراحتی برای خودتان ایجاد نکنید. افتخار کنید که امانت خدا را صحیح و سالم به او برگرداندید و او را سالم تحویل صاحبش دادهاید. دیگر برای او ناراحت نباشید هرچند که من فرزند خوبی برای والدینم نبودم و نتوانستم در طول زندگی زحمات بیپایان شماها را جبران کنم. از شما بزرگواران میخواهم به بزرگواری خودتان مرا ببخشید.
مادر عزیزم! به تو قول صمیمی دادم که دیگر به جبهه نروم، ولی بدان که عشق لشکر امام حسین (ع) کسی را به حالت اول خود نمی گذارد و عشق امام حسین (ع) در دل هر انسان مؤمنی نفوذ کند، او را برای برقراری راه حق و دین اسلام به حرکت درمیآورد. آری باید بدانیم امام حسین (ع) چه شخصیتی بود و چگونه انقلاب کرد و ما هم باید به رهبری امام بزرگوارمان خمینی بتشکن، راه انقلاب و امام حسین (ع) را ادامه بدهیم و آن را در سراسر جهان گسترش دهیم.
سفارش من به امت مسلمان این است که انقلاب اسلامی باید به حالت خود باقی بماند و نگذارید این حکومت اسلامی که با خون هزاران شهید عزیز رنگین شده است، به دست دیگران بیفتد.
انتهای پیام/