گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس: «سری به نیزه بلند است»؛ جمله‌ای که اگرچه این‌سال‌ها بر سر زبان‌ها افتاده؛ اما روضه چند صدساله شعیان حسین (ع) است. روضه‌ای که محرم امسال شهیدی از دیار شام، آن را بیش از هرزمانی دیگر بر سر زبان‌ها انداخت؛ چراکه سر او هم همانند اربابش حسین (ع) بر سر نیزه رفت، تا نشان دهد که عاشورا اگرچه هزار و ۴۰۰ سال پیش به‌وقوع پیوست؛ اما همان‌گونه که گفته‌اند «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا»، این عاشورا همچنان ادامه دارد و در هر مقطع زمانی، به یک نحوی به‌وقوع می‌پیوندد و فقط اسامی در آن تغییر می‌کند، یک روز در سرزمین کربلا بین اهل‌بیت (ع) و کوفیانی که لقمه حرام چشم و گوش‌های آن‌ها را بسته است و یک‌روز هم در خاک‌های تفتیده خوزستان بین شیعیان اهل‌بیت (ع) و صدامیانی که سلاح‌های پیشرفته غرب و شرق آن‌ها را به خیال باطل وا داشته و یک‌روز هم در سرزمین عراق و شام میان جبهه متحد سربازان امام زمان (عج) از اقصی‌نقاط جهان و حرام‌لقمه‌های داعشی که همان پیروان جنایت‌کاران صحرای کربلا هستند.
آری! امسال شهیدی از عاشورای عراق و شام پرچم سرخ «سری به نیزه بلند است» را در ایران اسلامی برافراشت تا محرم این‌بار حسینی‌تر شود، تا عزاداران حسین (ع) کمی بیشتر این موضوع را درک کنند که چگونه می‌شود که یزیدیان سر یک انسان را ببرند و بر سر نیزه بزنند، حالا یک‌روز سر نوه رسول خدا و یک‌روز هم سر مدافع حرم نوه رسول خدا، فرقی نمی‌کند، مهم این است که یزیدی جماعت با این خاندان و دوست‌داران آن سر جنگ دارد.
شش‌روز از ایام عزاداری شهدای دشت کربلا گذشت و شب هفتم رسید، شبی که روضه شش‌ماهه را می‌خوانند؛ اما انگار در میدان امام حسین (ع) اربعین رسیده است؛ این را حال و هوای موکب‌هایی که از عزاداران حسینی (ع) پذیرایی می‌کنند، می‌گویند، عزادارانی که آمده‌اند تا با نوحه «از شام بلا شهید آوردند...»، «این گل پرپر از کجا آمده، از سفر شام بلا آمده»، «سری به نیزه بلند است در برابر زینب، خدا کند که نباشد، سر برادر زینب» با پیکر‌های مدافعان حرم پیام‌آور دشت کربلا وداع کنند.
حوالی عصر، شهدا را به میعادگاه میدان امام حسین (ع) آوردند؛ شهید «عبدالله اسکندری» همان شهیدی که سر او به روی نیزه رفت و شهیدان «رحیم کابلی»، «مصطفی تاش موسی»، «محمدامین کریمیان» و «عباس آسمیه». مرد و زن، پیر و جوان و نوجوان و کودک و حتی شیرخواره، همه و همه بودند و هرکس یک نشانه‌ای از عشق و ارادت خود به حضرت سیدالشهداء (ع) و اهل‌بیت ایشان به‌همراه داشت؛ یکی با سربند خود، یکی با پرچم خود، و برخی هم تصاویر شهدا را در دست داشتند، خصوصاً تصاویر سیدالشهداء مقاومت، سردار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی؛ آری! همه آمده بودند تا دوباره شعار حاج‌قاسم را تکرار کنند و بگویند: «ما ملت امام حسینیم».
جمعیت از میدان شهدا، همان‌جایی که ۴۳ سال قبل خون شهدا ریخته شد تا ثمره آن انقلابی همراه با استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی را برای ما به ارمغان بیاورد، به سمت تابوت‌های سه‌رنگ شهدای مدافع حرم در میدان امام حسین (ع) که خون آن‌ها ریخته شد تا پوزه مستکبران عالم حامی تکفیری‌ها به‌خاک مالیده شود و کسی به حرم اهل‌بیت (ع) نگاه چپ نکند، حرکت می‌کرد و در بین راه نیز از سپاه و بسیج گرفته تا شهرداری و هیئت‌های مذهبی، با دود اسپند و چای و شربت و... با همان سبک و سیاق پیاده‌روی اربعین به استقبال زائران شهدا آمده بودند و برخی نیز روی زمین نشسته بودند و کفش‌های زائران را واکس می‌زدند و خودرو‌هایی هم با تزریق واکسن «نورا» به زائران، همان واکسنی که ساخته دست دانشمندان این مرز و بوم است، به آن‌ها خدماتی متفاوت ارائه می‌دادند.
هرچه به میدان امام حسین (ع) نزدیک‌تر می‌شدی، حال و هوا خاص‌تر می‌شد و سرخی پرچم‌ها نمایان‌تر، همان پرچم‌های سرخی که روی آن نوشته شده بود «سری به نیزه بلند است» و البته این جمله روی جایگاه اصلی مراسم هم در میدان، خودنمایی می‌کرد. در میدان همه پرچم به‌دست ایستاده بودند و برخی نیز به‌طرف تابوت سه‌رنگ شهدا می‌رفتند و چفیه‌های خود را به‌سمت خادمان شهدا می‌انداختند تا آن‌ها را تبرک کنند.
مردمی که برای شهدای مدافع حرم سنگ‌تمام گذاشته بودند، هرکدام حرف‌هایی برای گفتن داشتند. آقایی به همراه دخترش در میدان امام حسین (ع) ایستاده بود و تصویری نقاشی‌شده‌ی یکی از همین شهدا، یعنی شهید «عباس آسمیه» را در دست داشت. او می‌گفت این عکس را دخترش آورده است و دخترش نیز می‌گفت که عکس شهید آسمیه، یکی از عکس‌های نمایشگاهی است که به‌صورت گروهی برای شهدا برپا کرده بودیم و من این عکس را از میان حدود ۵۰ تصویری که در این نمایشگاه بود، آورده‌ام.
جمله «سری به نیزه بلند است» ذهن من را مشغول کرده است بر این‌که بدانم مردمی حرف‌ها برای گفتن دارند، چه درباره این جمله می‌گویند؛ بنابراین به سراغ جوانی می‌روم و از او می‌خواهم تا درباره این جمله بگوید و این‌که «سری به نیزه بلند است» او را در این مراسم یاد چه چیزی میاندازد. این جوان در پاسخ می‌گوید: «سری به نیزه بلند است» از آن‌جایی برگرفته شده است که سر امام حسین (ع) را مقابل حضرت زینب (س) به‌روی نیزه زدند و سر شهید اسکندری را روی نیزه زدند نیز ما را یاد سر مبارک امام حسین (ع) در روز عاشورا میاندازد و از طرفی نیز این شهدا می‌گویند که عاشورا و جهاد همیشه ادامه دارد.
حاج محمدرضا طاهری مدیحه‌سرایی خود را پس از سخنرانی حماسی و قاطعانه فرمانده کل سپاه آغاز کرده است؛ برخی مردم در حال و هوای اشک و آه روضه هستند و دلم نمی‌آید که مزاحم آن‌ها شوم؛ بنابراین می‌روم سراغ آقای میانسالی که پرچم سرخ «سری به نیزه بلند است» را در دست دارد و با نوای مداحی حاج محمدرضا طاهری آن را به اهتزار درآورده و تکان می‌دهد. او نیز درباره جمله‌ای که روی پرچم در دستش نوشته شده است، می‌گوید: جمله «سری به نیزه بلند است» من را یاد سر امام حسین (ع) میاندازد که در روز عاشورا مقابل حضرت زینب (س) به‌روی نیزه رفت و ماجرای به نیزه رفتن سر شهید عبدالله اسکندری نیز نشان داد که هنوز این واقعه بعد از هزار و ۴۰۰ سال تکرار می‌شود و من نیز این پرچم را در دست گرفته‌ام تا از امام حسین (ع) تبعیت کنم و منتقم خون این شهدا باشم.
وی به پیام شهدا نیز اشاره می‌کند و می‌گوید: پیام شهدا، پیام مقاومت و استقامت است و مقاومت امروز ما، برابر با خون این شهداست؛ چراکه اگر مقاومت و استقامت نداشته باشیم، خون این شهدا پایمال خواهد شد.
خورشید کم‌کم دارد غروب می‌کند، صدای دمام همراه با مداحی لحظات را به‌سمت اذان مغرب پیش می‌برد. پرچم بزرگی در میان جمعیت وجود دارد که روی آن نوشته شده است «یا زینب (س)» و مردم همگی به آن بوسه می‌زنند. وقتی از حاملان پرچم درباره آن سوال می‌کنم، می‌گویند که این پرچم متبرک به حرم حضرت زینب (س) است. مشتاق می‌شوم تا حال و هوای پرچمدار حرم حضرت زینب (س) را بدانم و نظرش را درباره جمله شاخص مراسم یعنی «سری به نیزه بلند است» بپرسم. بعد از عرض سلام و خسته نباشید، با او هم‌صحبت می‌شوم و او نیز با گرمی، در این‌باره به من می‌گوید: «امام حسین (ع) تنها کسی است که در راه خدا، در راه قرآن و برای حفظ سنت پیغمبر (ص) سر او بالای نیزه رفت و امروز هم اگر بخواهیم قرآن و دین را حفظ کنیم، باید سر‌ها بالای نیزه برود؛ یعنی مرام و هدف یکی است، مرام و هدف امام حسین (ع)، مرام و هدف ما نیز هست.
ساعت به‌وقت گلبانگ اذان مغرب به افق تهران می‌رسد و جمعیت کمی پراکنده می‌شود؛ هرچند مردم همچنان در میدان حضور دارند و مراسم بعد از اقامه نماز جماعت نیز ادامه دارد و هنوز کنار تابوت شهدا، مملو از عاشقانی است که می‌خواهند از شهدا تبرکی داشته باشند و یا این‌که طلب‌حاجتی دارند و می‌خواهند شهدا را بین خود و خدا، واسطه قرار دهند. مردمی که هربار که لازم باشد در میدان حضور داشته باشند، با حضور خود نشان داده‌اند که نه از دین زده شده‌اند و نه از نظام اسلامی؛ بلکه آن‌ها همان‌هایی هستند که اگر لازم باشد، یک‌روز حماسه ۹ دی می‌آفرینند، یک‌روز به استقبال شهدای غواص دست‌بسته می‌آیند، یک‌روز با تشییع میلیونی شهید سلیمانی بر صورت قاتلان او سیلی می‌زنند و یک‌روز هم به استقبال این یاران حاج قاسم می‌آیند، آن‌هم با پرچم سرخ «سری به نیزه بلند است» که پیامی آشکار برای دشمنان خدا دارد.
گزارش از سید محمدجواد میرخانی
انتهای پیام/ 113
