گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس - مهدی مقاری؛ خبرنگاری حرفه‌ای سخت اما شیرین و دارای مسیری پر پیچ و خم است که هرکسی را نمی شود در این حوزه با این منصب و شغل معرفی کرد مگر اینکه دوره‌های آموزشی را با موفقیت طی کرده و یا اینکه با بهره از نبوغ و ذات خود بتواند در این عرصه پرمخاطره اثرگذار و نقش آفرین باشد.
خبرنگاری پس از فعالیت در معدن، دومین شغل سخت و طاقت فرسا در دنیا به شمار می رود که این نشان از اهمیت و کارکرد پررنگ حضور در این حوزه دارد.
رعایت اصول اخلاقی و حرفه ای در حوزه خبرنگاری بسیار مشهور است که در صورت عدم رعایت آنها باعث وارد آمدن خسارات فراوانی به جامعه و به اعتماد مردم می شود چرا که مردم و افکار عمومی، خبرنگاران را امانتداران اندیشه و پاسدار عقاید جامعه می دانند و بر این باور، استوار و ثابت قدم هستند.
خبری که خبرنگار منتشر می کند باید جامع، روشن، صحیح و صریح باشد و پاسخی مناسب به مخاطب داده تا فکر و ذهن وی پریشان و آشفته نگشته و به سراغ مراجع یا مرجع دیگری برای اثبات حقیقت نرود؛ خبرنگار باید به دور از سوگیری و بدون قرار گرفتن در جبهه های خاص، منصفانه خبر دهد و خود را در مقام قضاوت قرار نداده، بلکه مردم را قاضی خود بداند، خوب و بد را برای قضاوت مردم، به آنها بگوید.
خبرنگار راستین با ذوق، استعداد، سرعت، هنر، عشق، دارا بودن روحیه حق طلبی و حق پویی و نگاه عالمانه، پرهیز از نگاه جنجال آمیز و مدیریت هیجانی به مصداق کلام پیامبر «حق را بگو و در راه خدا از ملامت هیچ ملامت گری نهراس» احترام قلم را دانسته، آن را پاس می دارد.
خبرنگاران معتقدند اتاق های مدیریت مسئولان باید شیشه ای باشد و آنها را شیشه ای و اصطلاحاً شفاف می گویند که اگر این اتاق‌ها، شیشه‌ای نباشند، گروه‌های متملق، غیر ساختارمند و ضعیف آن را کلبه آمال خود پنداشته در سایه این غیرشفاف بودن و ابهام و ایهام داشتن به مقاصد شوم و ناصواب خود دست می یازند؛ اما خبرنگاران، اطلاعات و اخبار را واقع بینانه، ساختارگرا، هدفمند، صحیح و کامل به اطلاع مردم و مخاطبان می رسانند و در این رهگذر تا پای جان خود ایستاده و می ایستند که نمونه بارز آن شهادت محمود صارمی خبرنگار فقید خبرگزاری جمهوری اسلامی در مرداد سال ۷۷ و در کنسولگری ایران در شهر مزار شریف کشور افغانستان به دست ناپاکان گروهک طالبان است که مطلع نامگذاری این روز به خبرنگار شد.
در اولین سال قرن جدید روز خبرنگار با یکی از بزرگترین اتفاقات جهان اسلام (عاشورای حسینی) تقارن یافته که می‌توان به این مناسبت به حوزه خبر از منظری دیگر نگاه کرد؛ وظیفه و رسالت خبرنگار، اطلاع رسانی بهنگام و کامل از رویدادها و واقعه ها که بیان آن با ظرائف حرفه ای امکان پذیر و اثرگذار است.
در واقعه محرم سال ۶۱ هجری، عده‌ای دیوسیرت و منحرف از دین مبین اسلام -همان اسلامی که برای خروج از جهالت اجدادشان از جانب خداوند آمد- فرزند آخرین نبی و فرستاده پروردگار را به فجیع ترین حالت ممکن به شهادت رسانیده و زنان و دختران را نیز به اسارت بردند؛ این قوم سفاک و پلید با بهره از عدم شناخت مردم و ناآگاهی آنها و همچنین استفاده از ذائقه های ناصواب، چشم و گوش مردم را با زر و سیم پرکرده و خاندان امام حسین(ع) را از دین خروج یافته معرفی کردند که اینجا حضرت زینب (س) با مخابره صریح و صحیح رویداد و واقعه بزرگ عاشورا به مردم در دربار یزید به نوعی تعریفی دقیق، ضابطه‌مند، سالم و بی پیرایه از خبرنگاری را به نمایش گذاشت و چون این خبر بدون کم و کاست و همچنین غلو و کوتاهی ارائه شد کاخ ظلم و ستم یزید و افکار نادرست وی با نقشه های شوم و شرک آلود آن نقش بر آب گشت و در حقیقت، مخابره پیام عاشورا از رموز ماندگاری نهضت امام حسین (ع) در کربلا است.
امروز با وجود گذشت بیش از یک هزار سال از آن واقعه جانگداز، همگان آن را مدیون اطلاع‌رسانی دقیق و مدبرانه حضرت زینب(س) می دانند که اگر آن قیام را مخابره نمی‌کرد، ایثار و گذشت خاندان عصمت و طهارت(ع) را با صبوری های خاص خود نمایش نمی داد، امروز اثری از اسلام ناب محمدی نبود و آن می شد که یزید و یزید سیرتان در پی تحقق آن بودند؛ اما صداقت عمل و نیک سرشتی حضرت زینب(س) باعث مانایی و پایداری این قیام بزرگ و نقطه عطفی در تاریخ شد و نشان داد که مخابره و نقل قول درست یک واقعه تا چه حد می‌تواند باعث هدایت افکار مردم و نزدیک شدن به خداوند متعال گشته، تبیین کننده شرایط گردد؛ کار بزرگی که حضرت زینب کبری(س) انجام داد و در تاریخ ماندگار گردید؛ کلام کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود مصداقی از نگاه بلند و حرکت انقلابی ایشان است که براستی مکمل و بازتاب دهنده قیام امام حسین(ع) در روز عاشورا و ثبت در اذهان مردم است.
اگر خبرنگاران همه آنچه را که می شنوند و می بینند به درستی انتقال داده و برای تبیین وضع موجود، صحیح بکوشند نه تنها آن واقعه می ماند و اثرش معلوم می شود، بلکه آن خبرنگار نیز در تاریخ ماندگار و پایدار شده، از وی در همه مجالس و محافل و حتی در اسناد و مدارک به خوشنامی یاد می شود.
انتهای پیام/ 241
