به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، «حسن طاهری» کارشناس علوم قرآنی در گفت‌وگویی پیرامون مهمترین وقایعی که در روز دهم ماه محرم بر کاروان کربلا گذشت، اظهار داشت: روز دهم محرم که عاشورا نام دارد «امام حسین (ع)» بعد از نماز صبح سپاه خود که متشکل از ۳۲ تن سواره و ۴۰ تن پیاده بود را به سه دسته تقسیم کردند و فرماندهی یک گروه را خود و دیگر گروه‌ها را به «زهیر بن قین» و «حبیب بن مظاهر» واگذار کردند. همچنین پرچم سپاه را به حضرت «ابوالفضل (ع)» سپردند. سپس دو سپاه در برابر هم صف آرایی کردند و آماده نبرد با یکدیگر شدند.
وی به نصیحت‌های «امام حسین (ع)» به سپاه دشمن اشاره و ابراز کرد: «امام حسین (ع)» پیش از آغاز جنگ، تلاش بسیاری کردند تا از خونریزی و کشتار مسلمانان در هر دو طرف جلوگیری کنند. اما دشمن که به تعداد سپاه خود مغرور بود به هیچ پیشنهادی پاسخ مثبت نداد و خواهان آغاز جنگ بود، در این میان حر بن یزید ریاحی تمیمی که یکی از فرماندهان دلیر و شجاع سپاه عمربن سعد بود از خواب غفلت بیدار شده و به نزد «امام حسین (ع)» رفته و تقاضای بخشش نمود. «امام حسین (ع)» نیز با مهربانی از حر بن یزید استقبال کردند و موجب تقویت ایمان او شدند.
طاهری به حضور حر در لشکر «امام حسین (ع)» اشاره و ابراز کرد: برخورد خوب و پسندیده «امام حسین (ع)» بود که زمینه تحول در حر را فراهم کرد، حر فرمانده لشکر دشمن بود، اما در ملاقات اول وقتی تشنه به لشکر «امام حسین (ع)» رسید ایشان فرمان دادند تا به وی آب دهند تا سیراب شود، حر شاهد سبک زندگی «امام حسین (ع)» در طی ده روز بود و برخورد «سیدالشهدا (ع) بود که او را در مسیر درست قرار داد، در عین حال او در دوران کودکی «امام حسین (ع)» را می‌شناخت و ارادات ویژه به خاندان «رسول اکرم (ص)» داشت اگر در ابتدا راه را بر «امام حسین (ع)» بست، اما در روز عاشورا خجالت زده و سر افکنده نزد «امام حسین (ع)» آمد و از ایشان در خواست بخشش کرد.
وی به حملات دشمن به سپاه «امام حسین (ع)» اشاره و اظهار کرد: عمربن سعد با رها کردن تیر به سوی یاران «امام حسین (ع)» جنگ را به صورت رسمی آغاز کرد، در مدت کوتاهی معادلات نظامی دشمن به هم ریخت، زیرا سپاه کمتر از صد نفری «امام حسین (ع)» که برخی از آنان را نوجوانان و یا کهن سالان و سالخوردگان تشکیل می‌دادند، چنان با شجاعت در برابر سپاه چند ده هزار نفری دشمن مبارزه می‌کردند که برای دشمن بسیار گران تمام شد.
کارشناس علوم قرآنی بیان کرد: اهمیت ویژه «امام حسین (ع)» به نماز در ظهر هنگام عاشورا سبب شد تا دستور توقف جنگ دادند و همه به نماز ایستادند. دشمن این وقفه را نپذیرفت و به جنگ خود ادامه می‌داد، اما «سیدالشهدا (ع)» با یاران اندک خود نماز ظهر را به صورت نماز ویژه زمان جنگ به جای آوردند، فردی به عنوان سعید بن عبدالله حنفی، یکی از مامورانی بود که محافظت «امام حسین (ع)» را در زمان نماز ظهر برعهده گرفت او هر تیری که به سوی امام پرتاپ می‌شد خود را سپر بلا می‌کرد او آنقدر ایستادگی کرد تا نماز «امام حسین (ع)» به پایان رسید، سپس به روی زمین افتاد و به شهادت رسید پس از نماز بسیاری از یاران جوانان بنی هاشم به شهادت رسیدند.
وی اظهار کرد: «امام حسین (ع)» با شهادت یاران خود به سوی خیمه گاه بازگشتند و «اما سجاد (ع)» را که در بستر بیماری بودند به عنوان جانشین خود تعیین کرد، سپس از خانواده و خواهر گرامیشان حضرت «زینب کبری (ع)» خداحافظی و توصیه‌های لازم را انجام دادند در عین حال از حضرت «زینب (س)» در خواست کردند تا ایشان را در نماز‌های شب خود دعا کنند، «امام حسین (ع)» برای نبرد به سوی دشمن رفتند در حالی که تمام یارانشان به شهادت رسیده و تنهای تنها مانده بودند ایشان در هر فرصتی به سوی خیمه گاه می‌آمدند و کودکان و زنان بی پناه را تسلی می‌دادند.
طاهری به شهادت حضرت «علی اصغر (ع)» اشاره و بیان کرد: در یکی از این بازگشت‌ها «امام حسین (ع)» فرزند شیرخواره خود را برای سیراب کردن به سوی دشمن آوردند، اما دشمن سنگ دل به آن طفل شیرخوار رحم نکرد و حضرت «علی اصغر (ع)» را هدف تیر قرار داد. «امام حسین (ع)» پیکر بی جان حضرت «علی اصغر (ع)» را به خیمه بازگرداند و به مبارزه ادامه دادند تا سر انجام بر اثر جراحت‌های بسیار بر زمین افتادند، در همین لحظات بود که حضرت «عبدالله بن الحسن (ع)» از خیمه‌ها به سوی «امام حسین (ع)» دوید و دو دستش توسط دشمن قطع و روی بدن عموی بزرگوارشان به شهادت رسیدند در آخرین لحظات نیز شمر بن ذی الجوشن، به سوی بدن نیمه جان «امام حسین (ع)» رفت و با قساوت سر مبارک «امام حسین (ع)» را از قفا جدا کرد، سپس سر بریده را به خولی تحویل داد تا به نزد عمر بن سعد ببرد.
کارشناس علوم قرآنی اظهار کرد: پس از شهادت «امام حسین (ع)» دشمن دست از جنایات خویش برنداشت، به غارت خیمه‌ها پرداخت و در این میان از گوشواره دخترکان نیز نگذشت در جریان این رویداد‌ها برخی کودکان که ترسیده بودند به سوی بیابان روانه شدند و تلاش حضرت «زینب کبری (س)» برای یافتن آنان زیاد‌تر شد و پیش از آن نیز به آتش زدن خیمه‌ها پرداختند این نهایت بی وجدانی و عدم انسانیت دشمنان «اهل بیت (ع)» بود. دشمنان سر مبارک شهدای کربلا را از تن جدا کردند و به کوفه فرستادند و در ادامه با اسب‌های خود بر تن شهدا تاختند آنان گمان می‌کردند با این کار صدای اعتراضات به پایمال شدن دین ناب محمدی را برای همیشه خاموش کرده اند، اما شیر زنی از فرزندان «امیرالمومنین (ع)» در این کاروان بود که دست آنان را برای اذهان عمومی عصر‌ها و دوران‌ها باز کرد.
حجت‌الاسلام سید مهدی فرضی پیرامون قیام کربلا بیان کرد: یکی از مهمترین اهداف قیام کربلا که از سوی «امام حسین (ع)» مورد توجه قرار گرفته بود ارزش‌های انسانی بود، تلاش «امام حسین (ع)» برای بیان حقیقت فارغ از مسائل دینی و اعتقادی و بیان سبک زندگی درست برای جامعه بشری یک راهبرد تاریخی و ماندگار است، همچنین بیان نوع برخورد بین مستکبرین و مستضعفین را مطرح کردند. حاکمیت بنی امیه حکومت ظالمانه‌ای که تلاش داشت تا صدای مستضعفین را خاموش کند با ندای «امام حسین (ع)» بار دیگر زنده شد؛ بنی امیه در تلاش بود با خاموش کردن صدای «سیدالشهدا (ع)» اسلام ناب محمدی را به نابودی کشانده و در جهت منافع و مقاصد شوم خود حرکت کند لذا اقدام به دسیسه و شکل‌دادن واقعه کربلا کرد.
وی درس تاریخی «امام حسین (ع)» به جامعه بشری را مورد بررسی قرار داد و ابراز کرد: «امام حسین (ع)» تلاش کرد تا به جامعه بشری بیاموزد هرگز تحت ظلم قرار نگیرد و در مقابل آن ایستادگی کند و چنانچه خاموش بمانند خود نیز ظالم محسوب می‌شوند و باید درک کنیم که هزینه سازش بسیار بیشتر از هزینه مبارزه و مقابله با استبداد و استعمار است عاشورا یک حرکت انسانی برای همه دوران‌های تاریخ بود و ابعاد مختلف اجتماعی سیاسی، دینی، فرهنگی و … را در بر می‌گرفت با شهادت «امام حسین (ع)» است که صحنه عوض می‌شود و مردم به عمق جریان‌ها و رویداد‌ها پی می‌برند.
حجت‌الاسلام فرضی تصریح کرد: «امام حسین (ع)» به بیان ارزش‌های والای انسانی پرداختند و مفهوم واقعی و شاخص‌های اصلی زندگی بشری را فارغ از هرگونه نگاه دینی، مذهبی و سیاسی به خوبی ترسیم کردند همان خط مشیی که «امام خمینی (ره)» و شهید سپهبد قاسم سلیمانی آن را دنبال کردند.
وی به سیره دیگر «امام حسین (ع)» پرداخت و افزود: آنچه در سبک زندگی «امام حسین (ع)» به خوبی دیده می‌شود سیره کمک کردن به فقراست ایشان همواره و در همه مراحل به دستگیری از نیازمندان پرداختند که در حوزه‌های اقتصادی به مردم کمک کرده و با دادن بسته‌های معیشتی هر شب به در خانه نیازمندان می‌رفتند و نشان می‌دادند که همچنان سبک زندگی «امیرالمومنین (ع)» ادامه دارد و در عین حال حتی در بخش‌های دینی هرگاه نیاز احساس می‌کردند حضور می‌یافتند و به هدایت جامعه می‌پرداختند.
کارشناس علوم قرآنی وظیفه امروز ما در ادای دین نسبت به «امام حسین (ع)» اشاره و ابراز کرد: ما می‌توانیم با استفاده از تکنولوژی روز و فضای مجازی به بیان سیره و عملکرد و اهداف بلند «امام حسین (ع)» در قالب جامعه امروز بپردازیم و از شکل گیری انحرافات جلوگیری کنیم قدم برداشتن در مسیر واقعی حقیقت هدفی بلند و تلاشی بود «امام حسین (ع)» خون پاک خود و یارانش را تقدیم کرد پس فرهنگ سازی کنیم و اهداف «امام حسین (ع)» را در شاخص‌های اصلی این فرهنگ قرار دهیم همانگونه که مقام معظم رهبری نیز بر آن بار‌ها تاکید کرده‌اند.
وی به اعمال عاشورا اشاره و افزود: نماز‌های بسیار با فضیلت‌های فراوان روایت شده، از جمله «صد رکعت» نماز که در هر رکعت پس از سوره «حَمد» «سه مرتبه» سوره «توحید» خوانده و بعد از پایان صد رکعت «هفتاد مرتبه» بگوید: سُبْحانَ اللّٰهِ، وَالحَمْدُ للّٰهِ، وَلَا إِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ، وَاللّٰهُ أَکْبَرُ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا باللّٰهِ العَلِیِّ العَظِیمِ؛ منزّه است خدا و سپاس خدای را و نیست معبودی جز خدا و خدا بزرگ‌تر است و جنبش و نیرویی نیست مگر به خدای برتر بزرگ.
حجت‌الاسلام فرضی به اعمال روز عاشورا اشاره و خاطر نشان کرد: در این روز سزاوار است شیعیان مشغول کاری از کار‌های دنیا نگردند و برای خانه خود چیزی ذخیره نکنند و مشغول گریه، نوحه و مصیبت باشند و عزاداری «امام حسین (ع)» را بر پا کنند و اشتغال به ماتم داشته باشند به صورتی که در ماتم عزیزترین اولاد و اقوام خود اشتغال می‌ورزند خواندن زیارت عاشورا و زیارت وارث فضیلت دارد.
منبع: میزان
انتهای پیام/ ۹۱۱
