به گزارش گروه حماسه و جهاد دفاعپرس، شهید «سید یحیی صحرایی» اول فروردین ۱۳۴۳ در شهر مقدس قم دیده به جهان گشود.
وی پس از مجاهدتهای بیوقفه در جبهههای جنگ در تاریخ هجدهم اسفند ۱۳۶۲ به درجه رفیع شهادت نایل آمد.
مزار مطهر این شهید والامقام در گلزار شهدای علیبنجعفر (ع) قم است.
در ادامه وصیتنامه شهید صحرایی را میخوانید.
«بسم الله الرحمن الرحیم
یا وَلی المُومِنین یا غایَه امَالِِ العارِفینَ یا غیاثَ المُستغیثین یا حَبیِبَ قُلوبُ الصادِقینَ. ای صاحب اختیار مومنین،ای نهایت آرزوهای عارفین،ای فریادرس فریاد خواهان،ای محبوب دلهای راستگویان.
اللهم اغفرلی الذنوب التی تنزل النعم اللهم اغفرلی الذنوب التی تغیر النعم اللهم اغفرلی الذنوب التی تحبس الدعا اللهم اغفرلی الذنوب التی تقطع الرجا اللهم اغفر لی کل ذنب اذنبته و کل خطیئه اخطاتها
خدایا! برایم بیامرز گناهانی را که عتاب و سرزنشی را فرود میآورد و برایم بیامرز گناهانی را که مانع اجابت دعا میشود و برایم بیامرز گناهانی را که امید را قطع میکند.
خدایا! برایم بیامرز هر گناهی را که مرتکب شدهام. بار خدایا! تو را شکر که این نعمت خدا پسند خودت را به این چنین انسان گنهکار و ذلیل عطا فرمودی و من تنها راه افتخار و سعادت را شهادت در راه تو دانستم.
چقدر زیبا و خوب است که با زمان کمی، اعلاترین و بهترین و پر ارزشترین و پراوجترین و زیباترین راه را یافتم و این نیست مگر لطف و عنایت پروردگار نسبت به بنده حقیرش.
خداوندا تو را شکر که شربت شهادت، این یگانه راه رسیدن انسان به خودت، را به من بنده حقیر و گنهکار خود ارزانی داشتی. به راستی که امام خمینی چه زیبا میفرماید: ملتی که شهادت برای او سعادت است پیروز است.
خدایا، پروردگارا، تو خود میدانی که ما چقدر مشتاقیم که به شهادت برسیم و شهید شویم و نیز میدانی که هدف ما شهادت نیست، بلکه پیروزی در راه توست. پس خداوندا از این همه لطف و عنایت که بسیار دوست داشتنی است، نصیبم کن. انشاءالله.
ای آقای بزرگ، پس من به عزتت سوگند از تو میخواهم که بدرفتاری و کردارم، دعاهای مرا از اجابت منع نکند، پروردگارا، تو خود میدانی من مالی ندارم که ببخشم؛ تنها خون ناقابل وجودم بود که برای اسلام دادم که انشاءالله قبول کنی.
پروردگارا! در آخر زندگیام سخنی با تو دارم، ظهور آقایمان حضرت مهدی (عج) را هر چه زودتر حاصل بگردان. پروردگارا، رهبر کبیر انقلاب امام خمینی را تا ظهور مهدی (عج) طول عمر عنایت فرما. پروردگارا روحانیت عزیز را پیروز و سربلند بگردان. پروردگارا جنگ را به نفع مسلمین به پایان برسان.
پروردگارا قدرتی به حزبالله بده که پرچم لا الا اله الله را در تمام دنیا برفراز کنند. پروردگارا من روی به سوی آستان تو آوردهام و به سوی رحمت تو دست نیاز دراز کردهام؛ پس تو را به عزتت سوگند، دعای مرا مستجاب کن و من را به آرزوهایم برسان. پروردگارا باز خدا را شکر که توانستم پا به این دانشگاه بگذارم و به کمک و یاری تو خود را بسازم؛ این ساختن بود که من به درجه رفیع شهادت نایل شدم.
حال پدر و مادر عزیزم! با صبر و استقامت باشید و فقط خدا را شکر کنید که فرزندی در راه خدا دادید، از خدا برایم بخشش طلب کنید که انشاءالله خدا اجری بیپایان به شما عطا فرماید. ای مادر عزیز و مهربانم که شبها را تا صبح بیدار ماندی و فرزند را در دامن پاک خودت پرورش میدادی؛ حال مانند زینب باش؛ گریه و زاری نکن که من ناراحت میشوم.
ای خواهر گرامیام که همیشه غمخوار این برادر گنهکار خود بودی؛ همه جا حجاب اسلامی خود را حفظ کن و تمامی خواهران دیگر را ارشاد کن که حجاب شما خواهران گرامی کوبندهتر از خون شهدا است.
ای برادرانم، حسین و مهدی همیشه به یاد مستمندان باشید و برنامه زندگی خودتان را طوری تنظیم کنید که به جای نشست و برخاست با افراد منافق و فرصتطلب با کسانی معاشرت کنید که واقعاً دلسوز این انقلاب اسلامی و روحانیت عزیز و امام خمینی هستند. خانواده عزیز خیلی دوست دارم بعد از شهادتم خیلی خیلی شاد باشید و لباس مشکی نپوشید.
خواهش دارم حدود ۷۰ روزه بدهکارم و حدود چند روزی نماز قضا دارم، به جا آورید و از همه برایم بخشش را طلب کنید. تمامی وسایل زندگیم را خودتان تقسیم کنید میان خودتان. یکی از اعضای خانواده یا فامیل و یا دوستان و یا کسی از این جمله را میخواند هر شب دو رکعت نماز برای طول عمر امام بخواند، چون مدتی هست میخوانم.»
انتهای پیام/ 118