شهید کوه‌پیما: جوانان، دعا را از یاد نبرید

شهید علی کوه‌پیما در قسمتی از وصیت‌نامه خود آورده است: «جوانان، دعا را از یاد نبرید که بهترین درمان برای تسکین درد‌ها است و همیشه به یاد خدا باشید و در راه او قدم بردارید.»
کد خبر: ۵۴۷۱۲۹
تاریخ انتشار: ۰۲ مهر ۱۴۰۱ - ۱۳:۳۶ - 24September 2022

شهید کوه‌پیما: جوانان، دعا را از یاد نبرید

به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، شهید علی کوه‌پیما در سال ۱۳۴۳ در شهر مقدس قم به دنیا آمد. وی در بهمن سال ۱۳۶۵، در عملیات کربلای ۵ در منطقه شلمچه به درجه رفیع شهادت رسید.

وصیت‌نامه شهید علی کوه‌پیما

«به نام خدا

وَ عَضُّوا عَلَى الْجِهَادِ بَنَوَاجِذِکُمْ وَ لَا تَلْتَفِتُوا إِلَى نَاعِقٍ نَعَقَ

در جهاد دندان بر دندان فشارید و به نداى ندا دهند‌ه‌اى منافق گوش ندهید

خدایا، بارالهی، پروردگارا، معبودا، معشوقا، مولایم، من ضعیف و ناتوان کم تحمل در از دست دادن پاهایم را ندارم، چگونه تحمل عذاب تو را می‌توانم بکنم؟ خدایا مرا ببخش از گناهان من در گذر. تو کریم و رحیم هستی خدایا ما با تو پیمان بسته بودیم که تا پایان راه برویم و بر پیمان خویش همچنان استوار ماندیم.

خدایا حال و هوی بهشت را می‌بینم؛ چه غوغایی، حسین (ع) به پیشواز یارانش آمده، چه صحنه‌ای فرشتگان ندا دهند که هم‌رزمان ابراهیم، همراهان موسی، هم‌سنگران علی، همفکران حسین، همگامان خمینی از سنگر کربلا آمده‌اند.

خدایا می‌دانی که چه می‌کشیم. پنداری که، چون شمع ذوب می‌شویم؛ ما از مردن نمی‌هراسیم از یک سو باید بمانیم تا شهید آینده شویم و از سوی دیگر باید شهید شویم تا آینده بماند.

آری همه یاران سوی مرگ رفتند و در حالی که نگران فردا بودند. من با امام خمینی پیر جماران میثاق بسته‌ام و به او وفا دارم، زیرا که او به اسلام و قرآن وفادار است و اگر چندین بار مرا بکشند و زنده‌ام کنند، دست از او نخواهم کشید. راه حسین (ع) را ادامه دهید و زینب‌وار زندگی کنید.

چند وصیت به خانواده‌ام، خود را برای تحمل رنج‌ها و مصیبت‌ها و ناکامی‌ها و ناروایی‌ها آماده سازید و دل قوی دارید که قادر یکتا پشتیبان و نگهبان شماست و تنها اوست که شما را از شر دشمنان نجات می‌بخشد.

این مصیبت‌ها و سختی‌های زودگذر، تمام‌شدنی است. اگر می‌خواهید در مقام و عظمت شما خللی وارد نشود، هیچگاه زبان به شکایت نگشایید و آنچه را که از قدر و منزلت الهی شما می‌کاهد بر زبان نیاورید.

از پدر مهربان و مادر عزیزم و برادران و خواهران مهربانم می‌خواهم که اگر فیض شهادت نصیبم گشت برای من گریه نکنید، برای طفلان امام حسین و خود امام حسین (ع) گریه کنید.

چند وصیتی به جوانان روستای فردو،‌ای جوانان نکند در رختخواب ذلت بمیرید که حسین (ع) در میدان نبرد شهید شد. جوانان فردو، مبادا در غفلت بمیرید که علی (ع) در محراب عبادت شهید شد.‌ای مادران، مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگیری کنید که در فردای قیامت در محضر خدا نمی‌توانید جواب زینب (س) را بدهید که تحمل ۷۲ شهید را نمود.

جوانان، دعا را از یاد نبرید که بهترین درمان برای تسکین درد‌ها است و همیشه به یاد خدا باشید و در راه او قدم بردارید. حضورتان را در جبهه‌های حق علیه باطل ثابت نگه دارید. اگر فیض شهادت نصیبم گشت، آنان که پیرو خط سرخ امام خمینی نیستند و به او اعتقاد ندارند بر من نگریند و بر جنازه من حاضر نشوند.

سلام مرا به رهبر عزیزم برسانید و بگویید تا آخرین قطره خونم سنگر اسلام را ترک نخواهم کرد؛ ما همان وظیفه‌ها را که اولین پاسدار اسلام حضرت حسین ابن علی (ع) برایمان تعیین کرده است در راه پاسداری از اسلام، نه برای خود تعیین کرده‌ایم.

حسین (ع) دست ذلت به یزیدیان نداد ما هم نباید بدهیم. حسین (ع) با صدام زمانش سازش نکرد ما هم برای ادامه راه خونین حسین (ع) باید از خون خود و عزیزان خود سرمایه‌گذاری کنیم و زیر لوای حسین که به دست روح الله برافراشته شده است به مبارزه با فتنه‌گران ادامه دهیم تا ان شاءالله با این پاسداری به احدی‌الحسنیین دست یابیم و در هر صورت پیروزی از آن ما است.

به امید پیروزی لشگر توحید علیه کفر جهانی.

خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار

والسلام.»

منبع: فارس

انتهای پیام/ ۹۱۱

نظر شما
پربیننده ها