«مولانا» نابغه‌ای برای تمام دوران‌ها
به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، «کاظم کامران شرفشاهی» دبیر هجدهمین دوره جشنواره «قلم زرین» در گفت‌وگویی اظهار داشت: جلال‌الدین محمد بلخی معروف به مولانا، مولوی و رومی یکی از چهره‌های بزرگ در عرصه شعر و ادبیات فارسی محسوب می‌شود، البته باید مولانا را به عنوان شاعری جهانی و فراملی شناخت، آوازه این شاعر بزرگ مرز‌های ایران را در نوردیده و فراملی شده است.
وی در همین راستا ادامه داد: سالهاست که اندیشه‌های مولوی مورد مطالعه قرار گرفته و مورد توجه سخن سرایان و اندیشمندان بزرگی همانند گئورگ ویلهلم فریدریش هگل که خود قله فلسفه غرب محسوب می‌شود بوده، هگل از مولانا به عنوان رومی برتر در حوزه فلسفه یاد می‌کند و این نشان از عظمت فکری این دانشمند و شاعر بزرگ دارد، در قرن حاضر نیز شاهد استقبال مخاطبان از آثار مولانا هستیم و بسیاری از چهره‌های ادبی و فلسفی جهان از این شاعر بزرگ با احترام یاد می‌کنند.
شرفشاهی مولوی را از بعد ادبی مورد بررسی قرار داد و اظهار کرد: به گواه سخنان بر جای مانده از مولانا و تاکیدات بزرگان هم دوره وی می‌توان به طور قطع اعلام کرد که مولانا نابغه‌ای در قرن خود و تمام دوران‌ها بوده است، این شاعر بزرگ پارسی زبان به تمام علوم زمان خود احاطه داشته است و در قالب‌های گوناگونی طبع آزمایی کرده است که شاخص‌ترین آن‌ها آثار مثنوی، رباعی و غزل بوده است، لذا کتاب «مثنوی معنوی» وی به تعبیر اقبال لاهوری «قرآن منظوم» بوده که نشانگر الهام پذیری، آشنایی و احاطه مولانا به قرآن کریم و آیات و روایات بوده است.
وی پیرامون ویژگی‌های کتاب «مثنوی معنوی» ابراز کرد: کتاب مثنوی معنوی دارای حکایات منظوم و زیبایی است که بسیار عالمانه و حکیمانه حول محور مسائل روانشناسی و اجتماعی بیان شده این مهم نشان می‌دهد تا چه میزان مولانا دغدغه‌های اجتماعی داشته و تلاش داشته تا برای صلاح و سعادت بشریت موضوعاتی ارزنده را مطرح کند، تمام این حکایات درقالب داستان‌ها مثنوی کوشیده تا انسان‌ها را به سوی زندگی روشن و دلپذیرتری راهنمایی کند.
دبیر جشنواره «قلم زرین» پیرامون کتاب «دیوان شمس» بیان کرد: کتاب دیوان شمس که در بر گیرنده غزلیات مولانا است از آثار ادبی شناخته شده‌تر مولوی محسوب می‌شود، در حالی که مولانا آثار ادبی فراوانی را دارد، اما با این حال این دو اثر یعنی «دیوان شمس» و کتاب «مثنوی معنوی» بیشتر مورد استفاده و استناد اهل ادب و فرهنگ قرار گرفته است. کتاب دیوان شمس طبیعتا دارای اشعار شور انگیز لطیف و زیبا بوده که پس از گذشت قرن‌ها الهام بخش موسیقیدانان و آهنگ سازان است و آثار بسیار زیبایی بر اساس آن ساخته و تولید شده است.
وی به مقاسیه مولانا با سایر شاعران فارسی زبان هم دوره‌اش پرداخت و تاکید کرد: مولانا دارای ویژگی‌هایی است که او را از سایر شعرای فارسی زبان دوره خودش متمایز می‌کند و آن ویژگی تفکر و عاطفه‌ای بوده که ردپایش در کنار احساس سرشار این شاعر دیده می‌شود، مولوی از عنصر اندیشه و تفکر در شعر‌های خود به خوبی استفاده کرد و بدین وسیله جامعه را به تدبر دعوت کرد، در عین حال مخاطبان خود را به مهرورزی دعوت کرد تا و این مهم را در دستور زندگی خود قرار دهند.
کامران شرفشاهی زندگی مولوی را مورد بررسی قرار داد و ابراز کرد: مولانا عالمی دینی است لذا در زمان وی او را مولانا یا مولوی نامگذاری می‌کنند از سوی دیگر لقب رومی نیز به وی داده می‌شود، چون وی در شهر قونیه که روزگاری روم شرقی نامیده می‌شد زندگی می‌کرده است، البته باید توجه داشت که خواستگاه وی به افغانستان امروز باز میگردد افغانستان در آن روزگار جزو سرزمین خراسان محسوب می‌شد، اما وی به خاطر مهاجرت‌های گوناگون پدرش شهر‌های گوناگونی را می‌بیند، اما سر انجام در شهر قونیه ساکن می‌شود و تا پایان مرگ در آنجا زندگی می‌کند.
وی به آثار مولانا اشاره و عنوان کرد: مولانا آثار و کتاب‌های بسیاری از خود برجای گذاشته است عمده اشعار وی در حوزه ادبیات فارسی است کتاب‌های همانند «مثنوی معنوی»، «دیوان شمس تبریزی»، «رباعیات» و البته در آثار منثور وی کتاب‌های همچون «فیه ما فیه»، «مجالس سبعه» و «مکتوبات» را می‌توان نام برد.
کامران شرفشاهی پیرامون کتاب‌های که درباره مولانا نوشته شده است اظهار کرد: کتابی با عنوان «مروری بر زندگی مولانا» به قلم بدیع الزمان فروزانفر پیرامون زندگی مولانا نوشته شده که بسیار کامل و جامع است در عین حال بر اساس مستندات تهیه گردیده، با مطالعه آن می‌توان شناخت بهتری نسبت به این شاعر بزرگ پیدا کرد، اما از سوی دیگر باید تاکید کرد که مولوی در درجه اول دارای ذوق و قریحه‌ای بسیار عالی بوده چنانکه نقل شده در جریان سفر و دیداری که با عطارنیشابوری داشته عطار در مورد وی تاکید کرده که آینده‌ای درخشان در انتظار او خواهد بود، البته افسانه‌ها نیز در خصوص مولانا بسیار است که این امر باز میگردد به احساس ارادت دوستداران مولوی که به مبالغه پیرامون این شخصیت ادبی ختم شده است. مولانا علوم مختلف را در پیشگاه پدر و استادید بزرگی گذراند، آشنایی وی با آیات قرآن کریم و روایات زمینه را برای رشد و تعالی فکری مولوی فراهم کرد و به عنوان زبده‌ترین شاعران در عرصه ادبیات وی را معرفی کرد.
وی به آشنایی مولانا با شمس پرداخت و ابراز کرد: آشنایی مولوی با شمس یکی از مهمترین دوره‌های خاص زندگی مولانا است و همین امر زمینه را برای تحولی عجیب در وی فراهم کرد بدین ترتیب مولوی از عالم دینی به عالم ادبیات قدم گذاشت و با شوریدگی و شیدایی اندوخته‌های خود را در قالب شعر و ادبیات به جامعه عرضه کرد.
کامران شرفشاهی مولانا را شاعری جهانی خواند و خاطرنشان کرد: مولوی را به عنوان شاعری بین المللی می‌شناسند و از آنجا که مزار وی در قونیه کشور ترکیه است هرساله بزرگداشتی را برای وی برگزار می‌کنند این امر هم غرور آفرین است که شاعری ایرانی توانسته اینگونه در دنیا خود نمایی کند و هم جای تامل دارد که چرا ایران با وجود شاعرانی همچون حافظ، سعدی، خیام و بسیاری دیگر نتوانسته قطب گردشگری ادبی به راه بیندازد این پتانسیلی است که مورد بی توجهی مسئولان فرهنگی قرار گرفته در حالی که شاعران توانمند فراوانی داریم و می‌توانیم با بزرگداشت‌های بین المللی و تبلیغات بسیار علاوه بر درآمد زایی برای کشور به معرفی آداب و رسوم و فرهنگ غنی ایران اسلامی بپردازیم تا خط بطلانی بر روی تمام ایران حراسی‌های ایجاد شده از سوی غرب باشد.
منبع: میزان
انتهای پیام/ ۹۱۱
