به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس اعزامی به همدان، صبح امروز در مراسم تشییع پیکر پاک سردار شهید حسین همدانی، وهب همدانی فرزند بزرگ این شهید وصیتنامه پدرش را همراه با بغض و اشک قرائت کرد.
در این وصیتنامه آمده است: سپاس خدای را که نعمتهای فراوان بر ما ارزانی داشت و هزاران شکر که در عصر خمینی(ره) حیاتمان را قرار داد، همه پدران و مادران ما در آرزوی این دوران بودند و ندیدند اما ما دیدیم.
دوران احیای اسلام عزیز و عزتمندی ملتهای مسلمان، مقاومت مجاهدین سپاه اسلام، عصر تحول و شکوه و عظمت در جهان اسلام، عصر بیداری ملتها، عصر زوال طاغوتها، عصر فروپاشی قدرتهای استکباری، عصر برگشتن به خویشتن.
خدا را هزاران شکر به خاطر این نعمتش، نعمت زندگی در هشت سال دفاع مقدس، زندگی با مجاهدینی که محبوب خدا بودند و میهمان خدا شدند.
زندگی در کنار ملتی که خوش درخشیدند و در مقابل همه توطئهها و فشارهای سنگین دشمنان تسلیم نشدند و مدل شدند، نمونه شدند در بین ملتها که سرآمد همه آنها پدران و مادران و همسران و فرزندان شهیدان گرانقدر ما هستند.
چه افتخاری بالاتر از آنکه آزادگان ما و جانبازان ما و خانواده مقاومشان صبر را شرمنده کردند و 10 سال در اردوگاههای حزب بعث صفحه زرین بر تاریخ این ملت نگاشتند. جانبازان ما با تحمل دردهای فراوان حجت را بر ما تمام کردند که باید مقاومت را ادامه داد.
خدای بزرگ را شکر به خاطر نعمت برخورداری از ولایت، ولایت امیرالمومنین علی بن ابیطالب(ع).
مگر میتوان از شکر نعمت بزرگی که خدای مهربان به ما داده برآییم. نعمت ولایت فقیه امام بزرگوارمان آن پیر جماران؛ نعمت جانشینی خلف آن، علی زمانمان که ادامهدهنده راه امام راحل هستند و کاروان انقلاب را چه مدبرانه و زیبا از همه گردنهها و کمینها عبور میدهد. اما نه، باید بیش از این شاکر باشیم نه زبانی؛ بلکه عملی مثل شهیدانمان لبیک بگوییم.
بنده حقیر؛ حسین همدانی این شاگرد تنبل دفاع مقدس اعتراف میکنم که وظایف خود را به خوبی انجام ندادم و بعضی موقعها این نفس سرکش سراغم میآمد و مرا گول میزد، وسوسه میشدم، نق میزدم، در درون اعتراض ایجاد میشد اما خدا مرا کمک میکرد؛ متوجه میشدم، پشیمان میشدم توبه میکردم و از خدا طلب عفو و بخشش میکردم و توبهام را میپذیرفت و این اواخر هم خیلی دلم را هوایی کرده است.
خدا کند که در موقع جان دادن راضی باشد خدای مهربان و خوبم، به رحمت او امیدوار هستم نه به عملکرد خود.
و از همه دوستان و آشنایان حلالیت میطلبم، از امام و مولایم حضرت آیتاللهالعظمی سید علی خامنهای (مدظلهالعالی) هم که نتوانستم سرباز خوبی باشم عذرخواهی میکنم، کوتاهی مرا انشاالله به لطف و بزرگواری خودشان ببخشند.
از خانواده شهیدان، جانبازان و آزادگان همیشه شرمنده بودم که نتوانستم خدمتگذار خوبی باشم؛ مرا حلال کنند.
تشکر از همسر عزیزم که همسنگر و همراه خوبی بودند خداوند انشاالله این عمل شما را ذخیره آخرت قرار دهد و اما سفارش میکنم مثل گذشته بدهکار به انقلاب و نظام باش نه طلبکار.
قانع باش در مقابل کمبودها یا کممهریها؛ صبر داشته باش و مراقب باش فضاسازان تو را ناسپاس نکنند؛ عشق به ولایت فقیه و اطاعت کامل از ایشان سعادتمندی دنیا و آخرت را دارد.
فرزندانم را سفارش میکنم و تأکید بر حفظ ارزشهای اسلام عزیز و نظام مقدس جمهوری اسلامی؛ با حفظ ارزشهایش میتوانند تأثیرگذار و مدل و الگو باشند، حجاب برتر بر شما واجب است. رضایت پدر پیر شما بر حفظ ارزشهاست.
سعادتمندی و عاقبت به خیری شما را از خدای مهربان خواستارم.
برای خواهرانم و برادرم و فرزندان عزیزشان آرزوی سعادتمندی دارم، بسیار دوستان خوبی داشتم که یکایک آنها و زندگی با آنها همیشه در ذهن و خاطرات بنده ماندگار است و به این دوستی مفتخر هستم.
از همه آشنایان و دوستان میخواهم در صورت امکان یک روز برایم نماز و روزه به جای آورند؛ اگر انشاالله در آن عالم دیگر باز هم در کنار شما عزیزان باشم، جبران می کنم!
هیچ گونه بدهی ندارم و به کسی بدهکار نیستم، اما اگر کسی طلبکار بود به او بدهید چون حتما یادم نبوده است.
به امید رحمت خدایم، خداحافظی با شما و طلب مغفرت
بنده گنهکار حسین همدانی
۲۸ شهریور۱۳۹۴