به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، «خسرو معتضد» مجری و کارشناس «برنامه‌های تاریخ معاصر» رسانه ملی در گفت‌وگویی اظهار داشت: بنده به عنوان یک مورخ و روزنامه نگاری که بیش از ۶۰ سال است در این حوزه فعالیت دارم عرض می‌کنم که هر وقت سانسور رسانه‌ای در کشور ما نبود مملکت از بلایا نجات پیدا کرد و هرگاه سانسور رسانه‌ای وجود داشت ما با آسیب‌های فراوان روبرو بودیم.
معتضد سپس با بیان اینکه رسانه باید به جامعه بیداری و آگاهی دهد تصریح کرد: رسانه باید سراغ آدم‌های باسواد برود؛ این همه آدم درخشان در کشور وجود دارد و مسئولان نباید آن‌ها را نادیده بگیرند و با این کارشان فرصت را به رقبا بدهند؛ نخبگان باید در رسانه‌های ما جا داشته باشند نه اینکه ما آن‌ها را نادیده بگیریم و این فرصت را در اختیار بی بی سی و امثال آن قرار دهیم که بروند و از آن افراد بر اساس تفکرات و منافع خودشان بهره برداری کنند.
وی تأکید کرد: مردم زمانی دنبال رسانه می‌روند که برنامه‌های آن جذاب باشد و انتقاد در آن آزاد باشد. الآن رسانه‌ها باید با کمک دولتمردان سر قضیه خانم مهسا امینی شفاف سازی درستی داشته باشند. اگر همه چیز از دقیقه ابتدایی تا پایانی با مستندات به صورت شفاف به اطلاع مردم برسد دیگر هرگز شاهد چنین جنجال‌هایی نخواهیم بود. مسئولان رسانه‌ها باید کاری کنند که مردم به آن‌ها و در نتیجه به دولت اعتماد داشته باشند و رسانه را چشم بینا و گوش شنوای خود بدانند.
نگارنده کتاب‌های «تاریخ ۵۷ ساله پهلوی و جنبش‌های تجزیه‌طلبانه» و «جنگ نفت روی شن‌های داغ» خاطرنشان کرد: موقعی رسانه‌ها شکوفا می‌شوند که سانسور ناشی از نادانی و بی سوادی در آن‌ها وجود نداشته باشد؛ ما از یک سو نباید در رسانه‌ها تصویر خود را در دنیا بد نشان دهیم و از سوی دیگر نباید با سرپوش گذاشتن روی حقایق کاری کنیم که مردم از رسانه‌ها دوری کنند و به سمت رسانه‌های بیگانه گرایش پیدا کنند.
معتضد در بخش دیگری از این گفتگو با اشاره به تاریخ رسانه و روزنامه نگاری در کشورمان یادآور شد: روزنامه نگاری از زمان محمدشاه در کشورمان آغاز شد؛ در آن زمان یک روزنامه دو ورقی وجود داشت. در زمان ناصرالدین شاه هفته نامه‌ای به صورت دست نویس چاپ می‌شد به نحوی که خطاط‌ها مطالب آن را می‌نوشتند و از روی آن‌ها چاپ سنگی می‌شد. اما سانسور در آن زمان بیداد می‌کرد و همین باعث می‌شد مردم توجه چندانی به روزنامه‌ها در دوره ۵۰ ساله ناصرالدین شاه نداشته باشند.
وی ادامه داد: در زمانی که امیرکبیر صدارت را بر عهده گرفت کمی وضعیت روزنامه‌ها که تنها رسانه کشور بودند بهتر شد و در زمان سلطنت مظفرالدین شاه یک باره ۱۵۰ روزنامه خصوصی در کشور منتشر شد. آن دوران اولین دوران شکوفایی رسانه در کشور ما بود، اما بعد‌ها در زمان محمدعلی شاه روزنامه نگاران را کشتند. در دوران مشروطه کبیر روزنامه نگاری جانی دوباره گرفت، اما با روی کار آمدن رضا خان میرپنج دوباره تمام روزنامه‌ها بسته شد و فرخی یزدی که یکی از روزنامه نگاران زبردست و ماهر کشور بود به دستور رضاشاه کشته شد.
وی افزود: با رفتن رضاشاه وضعیت نشریه‌ها زیاد شد، اما مطالب آن‌ها بیشتر زرد بود و مردم چندان به آن توجهی نداشتند؛ اما امروزه دنیای رسانه‌ها به شدت گسترش پیدا کرده و ما از یک سو با رسانه‌های سنتی مانند روزنامه‌ها و هفته نامه‌ها روبرو هستیم از سوی دیگر رادیو و تلویزیون و ماهواره‌ها وجود دارند و از سوی دیگر فضای مجازی نقش رسانه‌ای را ایفا می‌کنند و از این رو دسترسی مردم به رسانه‌ها بیشتر شده و این اتفاق نیازمند آن است که مسئولان فرهنگی تدبیری اندیشه کنند تا سواد رسانه‌ای مردم افزایش یابد و آن‌ها فریب هر خبری را نخورند.
معتضد افزود: رسانه‌ها می‌توانند احساسات وطن پرستی را در دل مردم زنده کنند. رسانه در تمام سازمان‌های دولتی باید نقش بیداری بخش و آگاهی بخش داشته باشد. ما نباید فراموش کنیم که یک ملت تاریخی هستیم؛ سر نگه داشتن هریک از مرز‌های مان خون دادیم و باید از آن صیانت کنیم، اما این باعث تأسف است که بخش کثیری از مردم کشور نسبت به تاریخ مان اطلاع چندانی ندارند و حتی نمی‌دانند زمان قرارداد ترکمانچای چند سال است! خوب همه این‌ها به دلیل کم کاری رسانه‌ها است و آن‌ها موظفند که مردم را به درستی از تاریخ کشور و آنچه در کشور می‌گذرد آگاه کنند.
منبع: سینما‌پرس
انتهای پیام/ ۹۱۱
