گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس- حجت‌الاسلام «علی شیرازی» جانشین رئیس سازمان عقیدتی سیاسی وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح؛ باز کبوتر دلم، هوای حاج قاسم کرده است. در ظلمت شب، به تماشای نور وجودش نشسته‌ام، تا شمه‌ای از لطفش را قلمی کنم.
سرداری که یک فرمانده و مدیر استراتژیک بود. در مدیریت و رهبری نمونه بود. همیشه حرف نو و جدید داشت. شخصیتش ممتاز و متمایز بود. فرمانده‌ای اثرگذار و نافذ بود. همه را جذب می‌کرد. هر مخاطبی، عاشق و شیفته‌اش می‌شد. اخلاصش، او را خداترس کرده بود. فقط از خدا می‌ترسید. غرق در معنویت و عرفان بود. مأنوس با قرآن و دعا و مناجات بود. اهل ذکر و راز و نیاز با رب‌الارباب بود. سحرخیز و شب‌زنده‌دار و نماز شب‌خوان بود. اهل استغاثه و تضرع و اشک بود. با توسل و در جلسه روضه، صفا می‌کرد. ذوب در ولایت و تابع ولی فقیه بود. عاشق و معشوق رهبری بود. نور الهی بر وجودش تابیده بود. منور به انوار ایمان به خدا و قیامت بود. مرگ‌باور و شیفته شهادت بود. دشمن‌شناس و دشمن‌ستیز بود. حقیقت‌شناس و حق‌پرور بود. نعمت‌شناس و شاکر نعمت بود. حقیقتاً مَرد مَرد، و اسطوره محض بود. پیرو امامت و مبلغ رسالت بود. دردشناسی کم‌نظیر و طبیب دواری در هر کوی و برزن بود. او در یک کلام، حاج قاسم بود.
حاج قاسم روز‌های نبرد با داعش، با قاسم روز‌های جنگ هشت ساله متفاوت بود. او مجاهد سترگ میدان جهاد چهل ساله‌ای بود، که هر روز با پیمودن پلکان رشد، به هدف و تعالی نزدیک‌تر می‌شد. او مرد میدان مبارزه با نفس اماره بود. او به خدا نزدیک نزدیک شده بود. او خدا را می‌دید. در اوج خداجویی و خداخواهی و خداباوری، به مقام قرب ولایت رسید و با محو شدن در انوار قدسی ولی، به درک حقیقت مقام قرب رب رسید و ذوب در مهدویت شد و به ملکوت اعلی و به عالم جبروت پر کشید.
نور وجودی او در ورای روز عروج، راهگشای اصحاب شک و زمینه‌ساز پرتوی از صعود آنان شد. خورشیدی در آسمان قلب خاکیان گشت، تا پرواز زمینیان به عالم افلاک را سرعت بخشد و در زمین، زمینه حرکت در مسیر خون خدا هموار گردد.
ما کجا و سخن از مقام رفیع حاج قاسم کجا؟ چهل سال در قرب عطر وجودش، آشیانه کرده بودیم و غرق در امیال و لهو و لعب.
علی و علی، هر دو علی‌اند؛ اما یکی چون من، غرق در جهل بسیط از درک مقام ربانی قاسم، و دیگری چون سیدعلی، وجود نوربخش بر قداست و اقتدار قاسم.
در وصف جمال قاسم، باید به سراغ وجود نوربخشی رفت که جاهل بسیط اگر ره به جایی برد، از نور بساط عرفانی سید علی است. او هدایتگر امتی است که حاج قاسم نیز با الهام از انوار قدسی او گام به جاده هدایت گذاشت، تا ظلمت را بشکند و راه را منور سازد.
اکنون در عصر غیبت جسمانی قاسم، اصالت قاسم بر هستی، شعاعی انداخته، که مراد، مرید را صاحب مکتبی روحانی می‌داند و من و ما را به حرکت در راه سلیمانی فراخوان می‌دهد.
مکتب حاج قاسم را نوش کنیم، که تنها با حرکت در مسیر صاحب آن مکتب که همان مکتب خمینی کبیر است، راه به گلستان انوار الهی باز نموده‌ایم و با سعادت دو سرا پیوند خورده‌ایم.
انتهای پیام/ 200
